Blaski i cienie "cudownych" lekow odchudzajacych

Wiadomo, że leki te, jak i inne oparte na podobnym mechanizmie, pomagają leczyć cukrzycę typu 2 przez stymulację uwalniania insuliny i ograniczenie poziomu cukru we krwi. Pobudzają też naturalnie produkowane hormony, które tłumią apetyt i spowalniają trawienie , dając przedłużające się uczucie sytości. Dzięki temu umożliwiają, czasem nawet spektakularną, utratę nadmiernych kilogramów . Dodatkowo zebrano dowody na to, że mogą pomóc w zapobieganiu wystąpienia takich schorzeń, jak choroba Alzheimera i wspierać pacjentów w radzeniu sobie np. z uzależnieniami . Pojawiły się jednak również obawy dotyczące negatywnych skutków ubocznych ich przyjmowania, w tym doniesienia o problemach żołądkowo-jelitowych. Naukowcy z St. Louis postanowili te informacje doprecyzować. W porównaniu do zwykłej opieki, stosowanie analogów GLP-1 wiązało się z mniejszym ryzykiem zaburzeń związanych z używaniem substancji i zaburzeń psychotycznych, napadów padaczkowych, zaburzeń neurokognitywnych, w tym choroby Alzheimera i demencji, zaburzeń krzepnięcia, zaburzeń kardiometabolicznych, chorób zakaźnych i kilku schorzeń układu oddechowego. Zwiększone ryzyko związane ze stosowaniem analogów GLP-1 w porównaniu do zwykłej opieki dotyczyło zaburzeń żołądkowo-jelitowych, hipotensji, omdleń, zaburzeń stawowych, kamicy nerkowej, śródmiąższowego zapalenia nerek i zapalenia trzustki. Jeśli chodzi o konkretne liczby, to osoby stosujące analogi GLP-1 miały odpowiednio o 9 proc., 8 proc. i 12 proc. mniejsze ryzyko wystąpienia zawału serca, zakrzepicy żył głębokich i choroby Alzheimera. Były również mniej narażone na rozwój zaburzeń związanych z uzależnieniem od alkoholu i konopi (o 11 proc. niższe ryzyko), a także miały o 12 proc. niższe ryzyko wystąpienia infekcji bakteryjnych. Jeśli chodzi o niepożądane efekty uboczne, analogi GLP-1 zwiększały ryzyko problemów żołądkowo-jelitowych, takich jak ból brzucha o 12 proc., niskiego ciśnienia o 6 proc. i zapalenia stawów o 11 proc. Biorąc pod uwagę nowość i rosnącą popularność tych leków, ważne jest, aby systematycznie badać ich wpływ na wszystkie układy ciała, nie zaniedbując niczego, by zrozumieć, co robią, a czego nie robią - mówi współautor badania, Ziyad Al-Aly, epidemiolog kliniczny i nefrolog z John J. Cochran Veterans Hospital w St. Louis, powiązanego z WashU Medicine. Nasze podejście pozwoliło nam zbudować kompleksowy atlas wpływu analogów GLP-1 na wszystkie grupy narządów. To daje nam wgląd w niektóre znane i wcześniej nieuznane korzyści i ryzyka z nimi związane. To pomoże w planowaniu terapii i dalszych badań - podkreśla. Choć leki tego typu wykazują skuteczność przeciwko szerokiemu zakresowi problemów zdrowotnych, wielkość związanych z nimi efektów jest umiarkowana - na poziomie 10 do 20 proc. Jednak fakt, że efekty są umiarkowane, nie neguje potencjalnej wartości tych leków, zwłaszcza w przypadku schorzeń, dla których dostępność skutecznych opcji leczenia jest ograniczona lub nie ma ich wcale, jak w przypadku demencji - stwierdza Al-Aly. To może również sugerować, że te leki są najbardziej korzystne, jeśli połączy się je z innym rodzajem interwencji, jak zmiany stylu życia czy inne leki - dodaje. Nieoczekiwaną "nowością" w tych badaniach są odkrycia na temat potencjalnych mechanizmów, w jakie te leki mogą negatywnie wpływać na trzustkę i nerki. Chociaż te efekty uboczne są rzadkie, mogą być bardzo poważne, a lekarze muszą być na nie przygotowani. Trzeba monitorować oznaki zapalenia trzustki i powinno się bacznie śledzić pracę nerek, bowiem problemy z nimi mogą wystąpić bez objawów, a kiedy objawy się pojawią, pozostaną bardzo ograniczone możliwości leczenia. Leki typu GLP-1 mogą przynosić szerokie korzyści zdrowotne - podsumowuje Al-Aly. J ednak nie są one pozbawione ryzyka. Nasze ustalenia podkreślają możliwość szerszych zastosowań tych leków, ale również zwracają uwagę na potrzebę stałego monitorowania tego ryzyka - dodaje.