Czy zaliczka jest zwrotna Termin jest czesto mylony z zadatkiem

Z pojęciem zaliczki możemy spotkać się między innymi w , zgodnie z którym: "Jeżeli wykonanie zlecenia wymaga wydatków, dający zlecenie powinien na żądanie przyjmującego udzielić mu odpowiedniej zaliczki". Często się zdarza, że jest mylona z zadatkiem. Te dwa terminy nierzadko są używane zamiennie, a nie powinny. Zadatek stanowi pewnego rodzaju . W czytamy, że: "W braku odmiennego zastrzeżenia umownego albo zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej". W sytuacji, gdy umowa została wykonana, zadatek zostaje zaliczony na poczet świadczenia strony, która go uiściła (lub zwrócony, jeśli takowe zaliczenie nie jest możliwe). Należy zaznaczyć, że jeżeli z umowy nie wywiązała się strona, która otrzymała zadatek, to wówczas musi ona zwrócić jego dwukrotność. A co z zaliczką? Okazuje się, że w przeciwieństwie do zadatku, nie jest ona zabezpieczeniem umowy, a pokryciem przyszłych zobowiązań z niej wynikających. Ściślej mówiąc – . Zaliczkę często traktuje się jako formę rezerwacji danego towaru bądź usługi. W sytuacji, gdy umowa została pomyślnie sfinalizowana, . Bez znaczenia jest tutaj to, z czyjej winy transakcja nie została dokonana. Właśnie tym różni się zaliczka od zadatku, który w niektórych sytuacjach (jak na przykład niedopełnienie warunków umowy przez kupującego) można zatrzymać. Jednak najczęściej w sytuacji zawierania umowy przedwstępnej kupna-sprzedaży nieruchomości czy samochodu jest to około 10 procent wartości umowy. Zdarza się, że strony umowy ustalają wyższe kwoty zaliczki bądź zadatku, które wynoszą na przykład 15-20 procent.