Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego sa subtelne. To "choroba tysiaca twarzy"

Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba demielinizacyjna ośrodkowego układu nerwowego. W jej przebiegu dochodzi do rozpadu osłonek mielinowych otaczających włókna nerwowe. Mielina pełni funkcję ochronną i bierze udział w przekazywaniu sygnałów nerwowych. Szybkie rozpoczęcie właściwej terapii zmniejsza liczbę uszkodzonych komórek, a w związku z tym także deficyty neurologiczne. Wciąż nie ustalono jednoznacznych przyczyn stwardnienia rozsianego. Najbardziej prawdopodobne jest jednak . Oznacza to, że . Inne teorie zakładają, że chorobę w jakiś sposób wywołują (np. Epsteina-Barr, czyli odpowiedzialny za mononukleozę), . Zdaniem wielu specjalistów stwardnienie rozsiane może rozwijać się na skutek wielu występujących równocześnie czynników, w tym środowiskowych i genetycznych. Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego mogą być trudne do zauważenia i bagatelizowane, zarówno przez pacjentów, jak i lekarzy. Jednym z najwcześniejszych objawów jest pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego. Wywołuje ono U części osób może dojść nawet do nagłej, krótkotrwałej utraty wzroku. Objawy mają charakter napadowy lub postępujący, czasem mijają samoistnie w ciągu kilku dni. Wiele osób myśli, że przyczyną jest zmęczenie, zbyt długa praca przed komputerem itp. Dlatego w przypadku zaburzeń widzenia zawsze należy skontaktować się z lekarzem. Wczesne objawy SM to także . Wielu chorych w początkowym stadium choroby skarży się również na (zwłaszcza w nogach). Charakterystyczne, choć mylone z innymi dolegliwościami, jest zmęczenie i osłabienie. Nawet w początkowej fazie choroby możemy mieć do czynienia z zaburzeniami poznawczymi. Chorzy mogą mieć Charakterystyczne są nagłe wahania nastroju - od rozpaczy po euforię. Aż 80 proc. pacjentów we wczesnej fazie choroby odczuwało . Uszkodzenie włókien nerwowych w ośrodkowym układzie często skutkuje zaburzeniami pracy pęcherza: potrzebą częstego oddawania moczu, uczuciem parcia na pęcherz czy nietrzymaniem moczu w nocy. Pierwsze objawy choroby uzależnione są od tego, które komórki nerwowe uległy uszkodzeniu. To dlatego SM nazywane jest "chorobą tysiąca twarzy". U każdej osoby może mieć zupełnie inny przebieg. Wielu pacjentów na początku doświadczało np. . Wraz z rozwojem choroby dochodzi do zaburzeń czucia głębokiego - chory nie czuje wibracji, ucisku czy ułożenia. Niedowłady kończyn się nasilają - ich częstość i nasilenie wzrasta, dochodzi też do wzmożonego napięcia mięśniowego. Z czasem poruszanie się jest utrudnione lub niemożliwe. Lekarz stawia diagnozę na podstawie wywiadu z pacjentem oraz szeregu badań diagnostycznych. Jednym z najważniejszych jest , który pozwala określić stopień zmian we włóknach nerwowych. Pomocne może być również (punkcja lędźwiowa). Często bada się także dno oka. Leczenie stwardnienia rozsianego ma charakter objawowy i jest uzależnione od typu choroby (postać rzutowo-remisyjna lub pierwotnie postępująca) oraz indywidualnych kwestii, takich jak np. chęć urodzenia dziecka. . Wsparciem leczenia jest . Szybkie rozpoczęcie terapii znacznie zwiększa szanse na normalne życie, w ostatnich latach znacznie polepszyły się rokowania pacjentów z SM. Wciąż trwają też badania nad terapiami, których celem jest odbudowa włókien nerwowych. Wiele objawów SM ma charakter nieswoisty, tzn. występuje także w przebiegu innych jednostek chorobowych. Ze względu na różnorodne symptomy i różny stopień ich nasilenia SM bywa mylone z boreliozą, stwardnieniem zanikowym bocznym, toczniem rumieniowym układowym, udarem czy guzem mózgu. Źródła: neurologia-praktyczna.pl/a2308/Wczesne-objawy-stwardnienia-rozsianego.html pacjent.gov.pl/aktualnosc/stwardnienie-rozsiane-nie-wyrok