Na kanapce i w saatce zastapi pomidora. Ma mnostwo potasu i witaminy C

to określenia na Gatunek pochodzący z Ameryki Południowej jest bardzo blisko spokrewniony z pomidorem zwyczajnym. Jednak krzewy tamarillo w naturze osiągają rozmiary niewielkich drzew, stąd też wziął się polski odpowiednik nazwy tego gatunku. posiada o wielkości 2-8 cm, które kształtem przypominają kurze jajo i występują w kilku odmianach barwnych, m.in. czerwonej, pomarańczowej i żółtej. - posiadają galaretowaty miąższ, w którym znajdują się pestki (nasiona). Jednak w tej odmianie pomidora miąższ ma lekko szare zabarwienie. W przeliczeniu na 100 g dostarcza ok. 31 kcal. Zawiera również ok. 2 g białka, ok. 4 g węglowodanów oraz 2,5 g . Jeżeli chodzi o makro- i mikroelementy obecne w pomidorze drzewiastym, warto wspomnieć o - ok. 320 mg/100 g, a także żelaza. : Wartości podane powyżej dotyczą średniej zawartości składników odżywczych w owocach pomidora drzewiastego. Należy mieć na uwadze, iż (nieznacznie) mogą się one zmieniać w zależności od różnych czynników, np. warunków pogodowych podczas uprawy tego gatunku. - jedną z głównych przyczyn starzenia się skóry, ale i wielu chorób. Beta-karoten jest również prekursorem witaminy A, która przyczynia się m.in. do utrzymania prawidłowego widzenia oraz wspomaga funkcjonowanie układu immunologicznego. , która wpływa nie tylko na odporność, ale także stymuluje syntezę kolagenu. Działa też jako silny przeciwutleniacz, zwalczając wolne rodniki. Tamarillo jest też bogaty w witaminę E, która odpowiada m.in. za prawidłowe przewodzenie impulsów nerwowych. Ponadto poprawia perystaltykę jelit. pomaga regulować gospodarkę wodno-elektrolitową naszego organizmu. Potas wykazuje również działanie hipotensyjne, czyli obniżające ciśnienie krwi. Ten pierwiastek wchodzi w skład wielu białek i enzymów w organizmie, m.in. hemoglobiny i mioglobiny, które odpowiadają za transport tlenu z płuc do tkanek oraz jego magazynowanie i dostarczanie do mięśni. Żelazo determinuje najważniejsze procesy życiowe w naszym organizmie, takie jak m.in. syntezę DNA, metabolizm energetyczny czy detoksykację. . Charakteryzuje się on lekko gorzkawym, a zarazem słodko-kwaśnym i pikantnym smakiem. Przez swoje charakterystyczne cechy smakowe nie każdemu może przypaść do gustu. Stanowi jednak bardzo ciekawe i zaskakujące w smaku urozmaicenie, np. przystawek oraz sałatek. Możemy jeść go na surowo, czy też przerobić na różne przetwory. Miejmy jedynie na uwadze, że jego skórka jest cierpka w smaku (ale jadalna) i może wpłynąć na doznania smakowe całego owocu. Jeżeli nie przepadamy za takimi smakami, dobrze jest pozbawić tamarillo skórki przed zjedzeniem. Z uwagi na swoje charakterystyczne walory smakowe . Aby przełamać jego gorzkawy posmak, możemy zamiast soli posypać pokrojonego pomidora niewielką ilością cukru czy też polać go miodem. Tamarillo jest też dobrym składnikiem na różnego rodzaju przetwory, takie jak sok pomidorowy, przecier, dżem czy domowa passata.