Zycie nie oszczedzao Kazimiery Utraty. "Przezya smierc meza straszliwie. Kochaa go do konca"

Początkowo nic nie zwiastowało, że Kazimierę Utratę czeka kariera artystyczna. Urodzona 5 lipca 1932 r. Utrata studiowała filologię rosyjską — a wybrała ten kierunek, bo nie udało jej się za pierwszym razem zdać egzaminu do szkoły teatralnej. Nie porzucała jednak marzenia o grze i pierwsze aktorskie kroki stawiała w teatrach studenckich. Jeden z angaży przewrócił do góry nogami jej życie prywatne. Gdy w 1954 r. Kazimiera Utrata została zaproszona do Studenckiego Teatru Satyrycznego, poznała kompozytora i pianistę Marka Lusztiga. Muzyk zrobił na niej tak wielkie wrażenie, że się w nim zakochała... Para wzięła ślub w 1959 r. — w tym samym czasie Utrata zadebiutowała na wielkim ekranie w filmie Andrzeja Wajdy "Lotna". Okazało się, że Utrata ma nie tylko talent aktorski, ale i wokalny. W 1963 r. artystka trafiła na scenę I Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Jak sama przyznawała, stało się to przypadkiem. Zastąpiła Zofię Merle, która nie mogła wystąpić; Utrata dostała do zaśpiewania piosenkę "Okularnicy", do której tekst napisała Agnieszka Osiecka . Stremowana, przerażona, nieprzygotowana do występu, weszłam na scenę. W rezultacie... dostałam nagrodę. Otrzymałam telewizor, który do dziś posiadam, a także komplet do kawy, którego nie używam, tylko trzymam na pamiątkę. (...) Uważałam, że ta nagroda to zwykły wypadek przy pracy. Agnieszka [Osiecka] wiedząc, że mam do tego taki, a nie inny stosunek, przekazała piosenkę Sławie Przybylskiej, która nagrała ją profesjonalnie — wspominała Utrata w rozmowie z Bartoszem Michalakiem, autorem książki "Na zakręcie. Agnieszka Osiecka we wspomnieniach". W międzyczasie Utrata została mamą córeczki Kasi. Aktorka poczuła, że potrzebuje trochę odpoczynku — uznała więc, że wraz z rodziną przeniesie się do Szwecji. Tam jej mąż mógł komponować, a Kasia dorastać w spokojnym otoczeniu. Para miała też trudności finansowe, a wyjazd mógł podreperować budżet. W 1968 r. Utrata postanowiła wrócić na pewien czas do aktorstwa. Jeszcze przed wylotem do Skandynawii zagrała we "Wszystko na sprzedaż", "Polowaniu na muchy" czy "Monidle". W momencie, w którym wydawało się, że wszystko idzie ku dobremu, świat aktorki się zawalił. W maju 1972 r., gdy Kazimiera Utrata pracowała na planie "Szklanej kuli", dostała wiadomość o tragicznej śmierci męża. Lusztig zginął w Szwecji w wypadku samochodowym; miał zasnąć za kierownicą. Według wielu źródeł nie był w samochodzie sam... "Przyczyną wypadku w Szwecji było z pewnością zmęczenie Marka, który pojechał tam turystycznie, zresztą z inną kobietą (o imieniu Maryla), bo jak wspomniałem — jego związek z Ziutą zaczął się rozlatywać" — wspominał po latach aktor Ryszard Pracz. "Ziuta przeżyła to straszliwie. Mam wrażenie, że kochała Marka do końca, nie potrafiła zakończyć tej relacji" — dodawał Pracz w książce "Mój mąż jest z zawodu dyrektorem, czyli jak u Barei 2". Utrata znów wycofała się z pracy i poświęciła opiece nad nastoletnią Kasią. W końcu jednak sytuacja się ustabilizowała. Do aktorki przychodziły kolejne propozycje ról. Tę, która przyniosła jej największą popularność — czyli kreację Stasi w "Klanie" — przyjęła w 1997 r. i grała ją kilkanaście lat. Ułożyło się też życie Kasi, córki Kazimiery Utraty. Młoda kobieta przeniosła się do Szwecji. "Założyła tam rodzinę. Mamy tam ciocię. Któregoś lata Kasia pojechała do niej na wakacje. Pewnego dnia zadzwoniła: mamo, przywieź mi akt urodzenia i chrztu, bo wychodzę za mąż" — wspominała Kazimiera Utrata w jednym z wywiadów. Aktorka zmarła 12 sierpnia 2018 r. Została pochowana obok męża w Warszawie. Źródła: viva.pl, Onet.pl