Wojciech Pokora ozeni sie wbrew woli rodzicow. Sysza ze popeni mezalians

Gdyby spełniły się plany jego rodziców, Wojciech Pokora byłby inżynierem. On jednak został aktorem , odnosił sukcesy nie tylko na teatralnej scenie, ale także na małym i dużym ekranie. Publiczność pokochała go za role w filmach i serialach Stanisława Barei . W pamięci milionów Polaków zapisał się jako Marysia w komedii "Poszukiwany, poszukiwana" (1972). Pokora szczerze nie znosił siebie w roli Marysi, a film w całości widział zaledwie dwa razy, bo jak tłumaczył: Doszedłem do wniosku, że wyglądam okropnie. I gram równie źle W książce "Z Pokorą przez życie" opowiedział o tym, jak bardzo ta rola do niego przylgnęła. "Z powodu »Poszukiwany, poszukiwana« przez lata dzwonili do mnie ludzie z propozycją pracy dla Marysi jako pomocy domowej; musieliśmy trzy razy zmieniać numer telefonu. Nieustannie też dzwonił domofon; jak ktoś wracał z nocnej zabawy i przechodził obok naszego domu, to czuł się w obowiązku zadzwonić i zapytać o Marysię. Już nawet nie chcę mówić, co było na ulicy. Nad morzem wokół mnie zawiązał się wianuszek osób, nie mogłem wejść do wody. Wszyscy krzyczeli: »Marysia!« albo: »Te, Maryśka, zupa ci kipi!«. Istny koszmar!" — wspominał aktor. Nie ukrywał, że to ukochana żona Hanna przekonała go, żeby przyjął tę rolę. Pożyczyła mu nawet swoją perukę i zrobiła włóczkową sukienkę, w której zagrał. Na zdj. Wojciech Pokora w filmie "Poszukiwany, poszukiwana" Wojciech Pokora ukrywał przed rodzicami, że się ożenił Wojciech Pokora urodził się 2 października 1934 r. w Warszawie. W 1940 r. wraz z mamą Janiną i tatą Wacławem zamieszkał we wsi Siennica, wkrótce jednak wrócili do stolicy. Gdy na świecie pojawiła się Marysia (w 1944 r.), Wojtek musiał zajmować się młodszą siostrą pod nieobecność pracujących rodziców (handlowali na bazarku włoszczyzną). Po wojnie Wojciech Pokora ukończył Technikum Budowy Silników Samolotowych . W szkole zaprzyjaźnił się z Jerzym Turkiem . Obaj dostali nakaz pracy w Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu. Zgodnie z zaleceniem władzy musieli "wybrać jeden z dwu kierunków dalszego rozwoju": albo szkoła oficerska, albo amatorskie kółko teatralne. Wybrali teatr. Jak tłumaczył Wojciech Pokora: Najbardziej podobało nam się, że było tam mnóstwo pięknych dziewczyn. To był główny powód, dla którego tak chętnie bywałem na tych zajęciach Do PWST Wojciech Pokora zdawał dwukrotnie. Po pierwszej próbie usłyszał od Aleksandra Zelwerowicza , że powinien się podszkolić w Liceum Techniki Teatralnej. Posłuchał rady i oprócz pierwszych szlifów aktorskich zdobył też uprawnienia elektryka oświetleniowca. Drugie podejście na Wydział Aktorski PWST zakończyło się sukcesem. Studiował razem z przyjacielem, Jerzym Turkiem. W Liceum Techniki Teatralnej poznał Hanię. Bardzo mu się podobała. "Była śliczna i szalenie utalentowana. Mówiono nawet na nią »Modrzejewska« . Cieszyła się ogromnym powodzeniem, wszyscy się w niej podkochiwali, a ja na przekór, wbrew sobie, naturze, logice, uznałem, że mi się ta pani nie podoba. A podobała się bardzo" — wspominał Wojciech Pokora. Tymczasem Hanna go nie polubiła. Po latach w wywiadzie dla magazynu "Pani" mówiła: Gdyby ktoś wtedy, w liceum, powiedział mi, że właśnie on zostanie moim mężem, tobym nie uwierzyła. Wydawał mi się zarozumiały, niesympatyczny, omijałam go szerokim łukiem Wojciech nie dawał za wygraną. Gdy dowiedział się, że Hanna chce zdawać do PWST, zaproponował, że pomoże jej przygotować się do egzaminu. Chodzili razem do kina, filharmonii, nie jako para, tylko koledzy. Hanna dziwiła się, że jej w ogóle nie uwodzi. "W pewnym momencie zaczęłam dochodzić do wniosku, że z Wojtkiem jest coś nie w porządku. W pewnym momencie zorientowałam się, że w tym zarozumiałym Wojciechu się zakochałam! Strzała Amora trafiła mnie w drodze do filharmonii, gdy Wojtek, widząc kałużę, przeniósł mnie przez nią na rękach " – wspominała. Wojciech Pokora oświadczył się w 1955 r. Zebrał bukiet polnych kwiatów i poszedł do domu przyszłej żony. Powiedział: Haniu, najdroższa, jesteś i będziesz moja do końca życia! Czy zostaniesz moją żoną? Ślub cywilny wzięli w 1956 r., po kryjomu, bo rodzice obojga nie zgadzali się na ich związek. "Okazało się, że mama przyszłej żony kategorycznie nie zgadza się na to, by Hania wyszła za mnie, a moja mama wypatrzyła mi jakąś kandydatkę na żonę . Hania zupełnie jej nie pasowała do układanki rodzinnej. Zdaniem mojej matki nieproszona wmiksowała się w stosunki ze mną i wzięła mnie jak swojego" – opowiadał Wojciech Pokora. I dodał: Ślub był tak tajny, że baliśmy się nawet poprosić o obecność jakiegokolwiek fotografa . Poza nami byli tylko świadkowie Jednym ze świadków był... Jerzy Turek. Przez kilka miesięcy małżonkowie mieszkali osobno, każde u swoich rodziców. "Spotykaliśmy się w szkole. Tam staraliśmy się sobą nacieszyć. Po zajęciach odwoziłem Hanię do domu i wracałem do swojego rodzinnego gniazda. Ten okres wspominam jako wielką próbę dla naszego małżeństwa . Po przetrwaniu czegoś takiego wiedzieliśmy, że nic już nam nie grozi " – opowiadał Wojciech Pokora. Hanna Pokora zrezygnowała z marzeń o karierze aktorskiej Dopiero po ślubie kościelnym, który odbył się w kościele św. Anny na Krakowskim Przedmieściu, Wojciech Pokora został zaakceptowany przez teściów i przyjęty pod ich dach. Zanim młodzi "znaleźli się na swoim", pomieszkiwali u jednych i drugich rodziców. Matka Pokory nigdy do końca nie zaakceptowała synowej. Uważała, że: Wojtek popełnił mezalians Dla dobra małżeństwa Hanna Pokora zrezygnowała ze swoich marzeń o karierze aktorskiej. W wywiadzie dla "Pani" tłumaczyła: Gdybym została aktorką, to myślę, że nasz związek by się nie utrzymał, tak jak większość małżeństw aktorskich Rosnąca popularność Wojciecha Pokory przysporzyła mu rzeszę wielbicielek, które czasem burzyły spokój w małżeństwie aktora. "Mąż był bardzo popularny, dziewczyny za nim latały. Ale kiedy tylko coś zaczynało się dziać, zawsze o tym wiedziałam . Natychmiast pakowałam mu walizki, wystawiałam za drzwi i mówiłam: »Idź, kochanie, uskrzydlaj się. Może to ostatnia okazja. Druga taka się nie zdarzy!« . Nigdy nie wiedziałam, jak to się skończy, bo przecież mogłam przegrać, ale tak się nie stało" — wspominała pani Hanna w rozmowie z "Faktem". Co robił pan Wojciech? Siedział na walizkach i czekał, aż żona wyjdzie z mieszkania. Wtedy mówił: Haniu, błagam cię. To wszystko nieprawda. Mnie musisz wierzyć, a nie komuś, kto się we mnie podkochuje. Kocham cię ponad życie! Walizki wracały do domu. Wnosiła je pani. Uratowała życie mężowi. Potem pan Wojciech stał się oparciem dla żony Na barkach pani Hanny spoczęło nie tylko wychowanie córek (Anny i Magdaleny), ale także prowadzenie domu. Jej mąż albo miał próby w teatrze, albo grał w spektaklu, albo pracował na filmowym lub serialowym planie. Ona również pracowała zawodowo, przez lata była m.in. asystentką Olgi Lipińskiej . To pani Hanna nadzorowała kolejne przeprowadzki, wspierała męża przy zakupie działki pod Radzyminem i budowie domku letniskowego, który z czasem stał się ich ukochanym domem (mieli także skromne mieszkanie na Bielanach). Wojciech Pokora doceniał żonę. Podkreślał, że uratowała mu życie, kiedy miał atak serca . Wspominał: Nagle coś ją tknęło i ruszyła biegiem do pokoju. Zobaczyła mnie leżącego na dywanie. Jedną ręką robiła mi reanimację, a drugą dzwoniła po pogotowie Kilka lat później to pan Wojciech musiał stać się oparciem dla małżonki. "Któregoś listopadowego poranka żona obudziła się wcześnie i poszła do kuchni zrobić herbatę. Chwilę później wróciła do pokoju i zaczęła się dusić. Prędko zadzwoniłem po pogotowie. Ona do dzisiaj uważa, że tamtego dnia była w zaświatach . Kiedy jechała karetką z naszego domu do szpitala, lekarz stwierdził u niej zgon. Jego zdaniem do szpitala dowieziono ją nieżywą . Właściwie to sekundy zadecydowały o tym, że doktorom udało się przywrócić ją do życia" – opowiadał w książce "Z Pokorą przez życie". Pani Hanna zapadła w śpiączkę , pan Wojciech wierzył, że żona wyzdrowieje. "Siadałem koło niej, delikatnie brałem ją za rękę i mówiłem. O miłości, o niej, o nas. »Kochanie, zobaczysz, wszystko będzie dobrze. Jeszcze dzień, dwa, wybudzą cię i zaczniemy normalnie rozmawiać. Później pójdziemy na spacer, kupię ci bukiet pięknych kwiatów«" — wspominał. Żona aktora wybudziła się ze śpiączki. Po tym doświadczeniu jeszcze bardziej doceniali każdą spędzoną razem chwilę. Wojciech Pokora zmarł nad ranem 4 lutego 2018 r. na skutek komplikacji po udarze mózgu , którego doznał w grudniu 2017 r. Został pochowany na cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. w Radzyminie. Hanna Pokora bardzo przeżyła śmierć męża. "Zamieniłam się w słup soli, jego śmierć to był dla mnie straszny cios. Nie wiem, na jakim świecie żyję i czy w ogóle żyję... Muszę jednak się trzymać, bo Wojtek by tego chciał. Dzieci nie wyobrażają sobie życia beze mnie, a ja najchętniej usiadłabym i natychmiast umarła " — wyznała w rozmowie z "Super Expressem". Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. W serwisie Plejada.pl każdego dnia piszemy o najważniejszych wydarzeniach show-biznesowych . Bądź na bieżąco! Obserwuj Plejadę w Wiadomościach Google. Odwiedź nas także na Facebooku , Instagramie , YouTubie oraz TikToku . Chcesz podzielić się ciekawym newsem lub zaproponować temat? Skontaktuj się z nami, pisząc maila na adres: [email protected] .