Duze IPO nie tworza spojnego scenariusza dla GPW

Część analityków tłumaczyła słabe zachowanie warszawskiej giełdy, zwłaszcza na tle rynku amerykańskiego, zbliżającym się IPO Żabki. Twierdzili, że inwestorzy instytucjonalni wstrzymują się z zakupami lub wręcz sprzedają akcje, aby zgromadzić gotówkę na zakupy w ofercie publicznej. Efekt ten mógł być wzmacniany przez przeprowadzane we wrześniu duże transakcje sprzedaży akcji w drodze przyspieszonej budowy księgi popytu (ABB) – na rynek trafiły wówczas akcje Santandera oraz XTB. Podobny scenariusz zrealizował się, kiedy na giełdę wchodziło Allegro – wtedy warszawski rynek przed debiutem spółki zachowywał się wyraźnie słabiej, a nadrabiał zaległości już po tym, jak akcje giganta e-commerce trafiły do inwestorów. Podobnie było przed debiutami JSW czy Telekomunikacji Polskiej (obecnie Orange), ale po nich nie było już widać nadzwyczajnego wzrostu. Przed ofertami PGNiG czy Tauronu GPW zachowywała się wręcz lepiej niż amerykański rynek, a po ta siła nieco słabła. Gdyby założyć, że efekt ten nie dotyczy prywatyzacji, to podobny do Allegro efekt widać w przypadku Playa, ale niekoniecznie miał on miejsce w przypadku Pepco. Przeciętne w przypadku dziesięciu największych debiutów na GPW WIG zachowywał się słabiej niż amerykański rynek w ciągu 15 sesji przed debiutem, a był relatywnie silniejszy od 30 do 60 sesji po IPO. W ponad połowie wypadków WIG po 50 sesjach po IPO notował wzrost o 1 pkt proc. wyższy niż S&P 500, a po 60 sesjach widać już było 2 pkt proc. różnicy. Najsłabiej względem S&P 500 WIG zachowywał się zwykle 10 sesji przed IPO. Generalnie na 60 sesji przed debiutem WIG przeciętnie 30 kończył na minusie, natomiast na 60 sesji po debiucie 33 kończyło się na plusie.