Od lat jest na celowniku iranskich wadz. Zdradza klucz do obalenia rezimu w Teheranie

Masih Alineżad ustawiła sobie hasło "Hard to kill" (Trudna do zabicia) jako tapetę na swoim telefonie. Kobieta z kwiatem we włosach jest jedną z najbardziej znanych działaczek na rzecz praw kobiet w Iranie. Zaledwie kilka dni temu władze USA odkryły kolejny spisek reżimu w Teheranie, aby ją zamordować. Alineżad mieszka pod ochroną policji w Nowym Jorku. "Die Welt" spotyka się z nią w hotelu w Berlinie. Donald Trump wygrał wybory w USA. Czy to dobrze, czy źle dla mieszkańców Iranu? To pytanie zadają sobie ludzie na Zachodzie. Prezydent Trump, Biden, Obama, oni wszyscy przychodzą i odchodzą. Ale w moim kraju nie ma demokracji. Miliony Irańczyków są uciskane przez dyktatora Alego Chameneiego i jego bandę. Zrozumienie tego przez demokratyczne głowy państw i rządów ma dla nas kluczowe znaczenie. "Kraj 80 mln zakładników". Irańska reżyserka szczerze o życiu w ojczyźnie. "To nic innego jak legalna prostytucja w imię islamu" [WYWIAD] Będę kontynuowała moją walkę i spróbuję przekonać prezydenta Trumpa, że Islamska Republika jest źródłem całego chaosu i wojny w regionie, tak jak zrobiłam to wcześniej z prezydentem Bidenem. Trump i mianowani przez niego doradca ds. bezpieczeństwa narodowego i sekretarz stanu sprawiają, że Republika Islamska staje się nerwowa. Zachód musi zaprzestać wszelkich negocjacji z reżimem, aby go odizolować — a zamiast tego otworzyć dyplomatyczne drzwi dla opozycji, społeczeństwa obywatelskiego, a zwłaszcza kobiet w Iranie. Trump opowiada się za atakami militarnymi na irański program nuklearny i — jak sugerował podczas kampanii wyborczej — także przeciwko reżimowi. Czy uważasz, że działania militarne mogłyby pomóc ruchowi wolnościowemu? Nikt z nas nie popiera działań militarnych. Ale to jest wojna Alego Chameneiego. Islamska Republika prowadzi ją od lat przeciwko narodowi irańskiemu, a teraz także przeciwko ludności cywilnej w Izraelu. Ostrzegaliśmy o tym od dawna, kobiety wyszły na ulice. Jestem przekonana, że gdyby Zachód zrobił coś więcej ponad puste słowa, Islamska Republika nie byłaby w stanie skoordynować tej wojny z Hamasem i Hezbollahem 7 października. Ludzie na Zachodzie muszą to zrozumieć: koniec Islamskiej Republiki oznaczałby koniec jej pełnomocników, Huti, Hamasu, Hezbollahu, milicji w Iraku i Syrii — a tym samym koniec wojny. Gdyby USA i Izrael rozpoczęły bezpośrednią wojnę, czy wielu ludzi w Iranie nie stanęłoby za flagą swojego kraju? Oczywiście, martwię się w przypadku izraelskiego ataku. Ale martwi mnie również fakt, że mało kto pyta mnie, ilu Irańczyków reżim zabił już w ich własnym kraju. Uważam, że to szkodzi ruchowi wolnościowemu w Iranie, jeśli tylko Izrael i wojna w Gazie są w centrum uwagi międzynarodowych mediów. Kiedy ludzie w Iranie demonstrowali przeciwko wysokim cenom benzyny w 2019 r., reżim wyłączył internet i zabił 1,5 tys. niewinnych osób. Kiedy ruch "Kobiety, życie, wolność" wyszedł na ulice w 2022 r. , zabito ponad 700 osób. Musimy również porozmawiać o tej wojnie. Islamska Republika wszędzie bierze cywilów jako zakładników. W Iranie, Libanie, Strefie Gazy, Syrii. To musi się skończyć. "Wolna Palestyna" oznacza też wyzwolenie Gazy od Islamskiej Republiki i jej pełnomocnika Hamasu. Jesteśmy prawdziwymi bojownikami o wolną Palestynę. Ojciec narodu i jeden z największych zbrodniarzy. Mija 35 lat od śmierci twórcy dzisiejszego Iranu. "Początek czegoś bardzo paskudnego" Reżim zaplanował kilka ataków na ciebie. Postępowanie przeciwko sprawcom wciąż trwa, a kilka dni temu władze USA udaremniły kolejną próbę zamachu. Jak radzisz sobie z tym zagrożeniem? FBI zadzwoniło do mnie i powiedziało mi, że aresztowali dwóch mężczyzn, którzy podróżowali do Fairfield University w Connecticut, gdzie miałam wygłosić wykład na temat obowiązku noszenia zasłony w Iranie. Powiedzieli mi również, że ta sama osoba, która miała otrzymać rozkaz zabicia prezydenta elekta Trumpa , otrzymała rozkaz zabicia mnie. Pomyślałam: chwileczkę. Islamska Republika od 40 lat nazywa USA swoim największym wrogiem. Jednak najbardziej boją się własnych kobiet. To naprawdę daje mi nadzieję. Ale moje życie całkowicie się zmieniło. Jeśli chcę spotkać się z kimś prywatnie, muszę podać policji wszystkie dane tego człowieka. Wiele osób nie chce dzielić się swoją prywatnością, więc w zasadzie nie prowadzę już normalnego życia. Dlaczego reżim tak się ciebie boi? Ponieważ boi się kobiet, które mówią "nie". Wiedzą, że my, kobiety, nie mamy nic do stracenia. Jeśli będziemy zdeterminowane, skończymy z tym reżimem. Tworzę hashtagi, ostatnio #mycameraismyweapon [mój aparat jest moją bronią]. Kobiety fotografują brutalność władz. Chociaż za kontakt ze mną grozi w Iranie 10 lat więzienia, wiele Iranek wysyła mi swoje zdjęcia. Reżim chce negocjować z USA i Niemcami, aby zapewnić sobie przetrwanie, ponieważ znajduje się w głębokim kryzysie gospodarczym. Ale nie chce się z nami spotkać. Ponieważ my, kobiety, mówimy jego językiem i wiemy, że reżimu nie da się zreformować. Na jakim etapie znajduje się dziś ruch wolnościowy w porównaniu z jego początkiem dwa lata temu? Reżim użył dużej siły, aby wyprzeć protesty z ulic. Ale płomień nie gaśnie. Rewolucje następują falami, a następny cios będzie znacznie trudniejszy. Potrzebujemy jednak pomocy Zachodu, by osiągnąć nasze cele. Żina Mahsa Amini została pobita przez policję obyczajową, ponieważ "nieodpowiednio" się zakryła. Obecnie wiele kobiet w ogóle nie nosi chust. W metrze znajdują się kamery monitorujące Iranki, które odmawiają noszenia chust. Kobiety pokazują środkowe palce do obiektywów. Niedawno młoda kobieta, Ahu Darjaji, przeszła przez kampus w Teheranie w samej bieliźnie . Zdjęcia obiegły świat. Czy wiesz, co się z nią stało? Reżim twierdzi, że ma "zaburzenia psychiczne" i została zamknięta w zakładzie psychiatrycznym. Rozmawiałam z jej bliskimi przyjaciółmi, Ahu jest żywą, odważną i zdrową kobietą. Jej wizerunek stał się potężnym symbolem, ponieważ pokazał światu, zwłaszcza politykom i dziennikarzom, że zmuszanie do zasłaniania się nie jest naszą kulturą. Wielu ludzi na Zachodzie twierdzi, że nie mówmy o hidżabie, bo to podsyci islamofobię. Ale to błąd. Ta irańska kobieta ryzykowała życiem, aby zaprotestować przeciwko kawałkowi materiału. "Śmierć dyktatorowi!" Czy irańskie kobiety doprowadzą do obalenia reżimu ajatollahów Zaledwie kilka tygodni temu obywatel Niemiec Dżamszid Szarmahd został stracony w Iranie. Został uprowadzony z Dubaju do Teheranu. Co sądzisz o dotychczasowej reakcji niemieckiego rządu? Kiedy byłam w Berlinie prawie rok temu, powiedziałam na spotkaniach z wysokimi rangą politykami: zamknijcie swoje irańskie konsulaty. Zerwijcie wszelkie stosunki dyplomatyczne. Wezwijcie swoich obywateli do zaprzestania podróży do Iranu. To mogło uratować życie Dżamszida. Ale teraz jest już za późno. Rok temu odwołałaś również wizytę w federalnym ministerstwie spraw zagranicznych. Poproszono cię o zachowanie poufności. Mówiłaś o "cenzurze". Podróżowałam z delegacją ofiar reżimu. Kiedy powiedziano mi, żebym nie publikowała informacji o wizycie z niemieckim komisarzem ds. praw człowieka w mediach społecznościowych, ja je upubliczniłam. Minister spraw zagranicznych Annalena Baerbock mogła być dumna z przyjęcia delegacji. Ona spotyka się z ministrem spraw zagranicznych Iranu, ale nie z nami. To nie jest feministyczna polityka zagraniczna, to polityka ajatollahów. Ale często spotykam się z opiniami rządów, które mówią mi, że muszą być ostrożne i utrzymywać otwarty kanał dyplomatyczny do Teheranu — również dlatego, że niektórzy z ich obywateli są tam przetrzymywani jako zakładnicy polityczni. Czy cicha dyplomacja jest właściwym podejściem? Musiałam sama doświadczyć tego, że mój brat został aresztowany w Iranie cztery lata temu. Reżim chciał mnie nim szantażować. Chcieli, abym usunęła zdjęcia członków Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej [jedna z gałęzi irańskich sił zbrojnych], które zamierzałam przekazać władzom w Kanadzie. Ponieważ mają dzieci, które wysyłają do szkół lub na uniwersytety na Zachodzie i obawiają się zakazu wjazdu. Ale nie usunęłam zdjęć, mimo że ból był ogromny. Ponieważ wiem, że negocjacje nie działają i trzeba uderzyć członków reżimu tam, gdzie ich boli, aby coś osiągnąć. Mój brat został skazany na osiem lat więzienia. Zakładnicy polityczni z praktycznie wszystkich krajów G7 siedzą obecnie w irańskich więzieniach. Gdyby te potężne kraje zjednoczyły się i odmówiły negocjacji i płacenia okupu, byłby to jedyny język, który powstrzymałby dyplomację zakładników Teheranu. Zachód musi być tak samo zjednoczony jak kraje autokratyczne. Tak Rosja płaci Korei Północnej i Iranowi za pomoc. Gotówka i złoto to już za mało, musiała podzielić się swoim skarbem Iran i Rosja właśnie połączyły swoje systemy płatnicze, Korea Północna wysyła żołnierzy do Ukrainy , Chiny nie przejmują się zachodnimi sankcjami. ONZ jest na najlepszej drodze do przekształcenia się w "organizację zjednoczonych dyktatur". Dlatego założyliśmy Światowy Kongres Wolności, z przedstawicielami ruchów demokratycznych z 52 krajów z opresyjnymi reżimami. Jestem prezydentką, a Garri Kasparow wiceprezydentem. Powiedział mi, że nigdy wcześniej nie był numerem dwa, ale jest dumny, że teraz jest numerem dwa pod rządami Iranki. Sekretarzem generalnym został Leopoldo Lopez, jeden z liderów ruchu opozycyjnego w Wenezueli. Następne zgromadzenie planujemy na przyszły rok w Berlinie, mieście wolności. Wspiera nas Fundacja Wolności Axel Springer. Mur berliński był jednym z wielu symboli opresji na świecie, podobnie jak hidżab w Iranie. Kiedy upada nakaz, upada reżim. A Niemcy wiedzą ze swojej historii, że do wyzwolenia potrzebowali pomocy Stanów Zjednoczonych Ameryki.