Wielki sukces Ukraincow. Potezne wstrzasy w Rosji. Upatrzony od dawna cel stana w pomieniach

W nocy 18 września drony zaatakowały obiekty wojskowe w kilku regionach Rosji. Straty dla Kremla były prawdopodobnie najbardziej rozległe w regionie Tweru. Drony uderzyły w arsenał Głównego Zarządu Rakiet i Artylerii rosyjskiego Ministerstwa Obrony w pobliżu miasta Toropiec. Uderzenie było rzekomo wspólną operacją wywiadu obronnego Ukrainy, Służby Bezpieczeństwa Ukrainy i sił specjalnych. Budowa arsenału rozpoczęła się w 2018 r. Rosja twierdziła, że spełnia on najwyższe międzynarodowe standardy. W magazynie wroga przechowywano między innymi pociski przeznaczone dla systemów rakietowych Iskander i Toczka-U, kierowane bomby lotnicze i amunicję artyleryjską. Podobno Rosjanie zaczęli również gromadzić zapasy północnokoreańskich pocisków balistycznych KN23. Po raz pierwszy Moskwa użyła ich 30 grudnia 2023 r. podczas ostrzału Zaporoża. W nocy 18 września drony zaatakowały obiekty wojskowe w kilku regionach Rosji. Ministerstwo Obrony kraju-agresora twierdzi, że zestrzeliło 54 drony w pięciu regionach: Kursk, Briańsk, Smoleńsk, Biełgorod i Orel. Jednocześnie doniesienia o pożarach i eksplozjach wskazują, że znaczna liczba dronów osiągnęła swoje cele. UAV zaatakowały również region Tweru, gdzie konsekwencje są najbardziej dotkliwe. Na przykład, drony z powodzeniem zaatakowały skład amunicji i jednostkę wojskową w pobliżu miasta Toropiec. Amunicja wybuchła i doszło do kilku potężnych eksplozji. Były one tak silne, że czujniki sejsmiczne wykryły nawet podziemne wstrząsy o magnitudzie do 2,8 . Według systemu satelitarnego FIRMS, całe terytorium magazynu stanęło w płomieniach. Według miejscowych eksplozje były odczuwalne dziesiątki km od miejscowości Toropiec. Lokalne władze ogłosiły częściową ewakuację mieszkańców miasta do sąsiedniej osady Zapadnaja Dwina. Nie ujawniły oficjalnie powodów ewakuacji, stwierdzając, że walczą z UAV w okolicy. Później lokalne władze oświadczyły, że ewakuowani mogą wrócić do miasta. Uderzenie na arsenał, według źródeł BBC Ukraine, było wspólnym wysiłkiem wywiadu obronnego Ukrainy, Służby Bezpieczeństwa Ukrainy i sił specjalnych . Jest to część metodycznego niszczenia potencjału rakietowego wroga. Od granicy z Ukrainą do miasta Toropiec jest ponad 480 km . Skład został prawdopodobnie zaatakowany przez ponad 100 dronów. Arsenał w Toropcu: co było tam przechowywane Budowa zintegrowanego magazynu pocisków rakietowych, amunicji i materiałów wybuchowych w pobliżu Toropca rozpoczęła się w 2018 r. Budowa kosztowała rzekomo 3 mld rubli (ponad 123 mln zł). Pełna ładowność wynosi 240 ton. Podczas budowy zastępca ministra obrony Rosji gen. armii Dmitrij Bułgakow twierdził, że arsenał spełnia najwyższe międzynarodowe standardy i będzie chronić pociski, amunicję i materiały wybuchowe przed wpływami zewnętrznymi oraz zapewni ich bezpieczeństwo ( w 2024 r. Bułgakow został zatrzymany w sprawie o oszustwo ). Arsenał został zbudowany w ramach programu uruchomionego przez rosyjskie Ministerstwo Obrony w 2012 r. w celu ulepszenia systemu przechowywania amunicji i materiałów wybuchowych, by wyeliminować przechowywania takiej broni na wolnym powietrzu. Arsenał rzekomo posiada zimne i ogrzewane pomieszczenia, podstacje elektryczne, oczyszczalnie, zbiorniki na wodę i paliwo oraz ponad 100 stawów przeciwpożarowych . W magazynie przechowywano między innymi pociski przeznaczone dla taktycznych systemów rakietowych Iskander, taktycznych systemów rakietowych Toczka-U, KAB i amunicji artyleryjskiej. To tam miały się również znajdować zapasy północnokoreańskich KN23. Po raz pierwszy Rosjanie użyli zagranicznych rakiet balistycznych 30 grudnia 2023 r. podczas ostrzału Zaporoża. Na początku stycznia 2024 r. uderzyły one w Kijów, Charków i obwód doniecki. Są to pociski balistyczne typu Hwasong-11 (KN-23/24), które są produkowane w KRLD . Jednak po przeanalizowaniu wraku pocisku ukraińscy eksperci stwierdzili, że specyfikacje te nie odpowiadają rzeczywistości. Przynajmniej jeśli chodzi o stosunek masy głowicy do zasięgu. Według obserwacji radarowych innych krajów podczas testów pocisku KN-23 w KRLD, jego maksymalny zasięg osiągnął 690 km. Uważano, że jest to możliwe dzięki lekkiej głowicy bojowej, a przy wadze 500 kg pocisk przeleci 300 km. Dane te, masowo umieszczane w katalogach wojskowych, okazały się jednak nieprawdziwe. Głowica KN-23 przekracza pół tony i według ukraińskich ekspertów waży od 500 do 1000 kg. Zachodni analitycy uważali, że KRLD nie może wystrzelić pocisków z głowicą ważącą pół tony na odległość 700 km. Okazało się jednak, że może. A jej waga jest jeszcze większa. Oznacza to, że ocena analityków dotycząca możliwości rakietowych KRLD była niedoszacowana — wyjaśnia Oleg Katkov, ekspert ds. broni i redaktor naczelny Defense Express. Można założyć, że północnokoreański pocisk jest potężniejszy niż rosyjski Iskander, który jest uważany za odpowiednik KN-23 . Wśród innych cech, które odkryto po przeanalizowaniu szczątków pocisku, jest uproszczony system naprowadzania w porównaniu z Iskanderem, co czyni go mniej dokładnym niż rosyjski pocisk. System naprowadzania tych pocisków jest zbudowany na cywilnych chipach, z których 75 proc. jest amerykańskich, a reszta pochodzi z Europy i Azji. Wcześniej Zaborona informowała o ataku na rosyjskie lotnisko Lipieck. Stacjonują tam samoloty Su-34, Su-35 i MiG-31 rosyjskich sił powietrznych .