Wygra chociaz nie wystartowa. Smierc nie przeszkodzia mu w zdobyciu mistrzostwa

Od samochodu babci do Formuły 1 Rindt urodził się w 1942 i nie miał łatwego dzieciństwa. W wieku 15 miesięcy jego rodzice zginęli w czasie nalotu aliantów, wychowaniem zajęli się dziadkowie. Już od wczesnych lat widać było po nim brawurę, która przeniosła się na dorosłe życie – problemowy uczeń i miłośnik adrenaliny w jednym. Swoją pasję do prędkości odkrył w czasie jazdy na motocrossie. W wieku 19 lat ukończył swój pierwszy wyścig, startując samochodem Simca Montlery należącym do babci. Swój temperament przeniósł z życia do motosportu, w pewnym momencie otrzymał nawet dyskwalifikację z powodu zbyt agresywnej jazdy. Kolejne serie dla juniorów pokonywał z prędkością błyskawicy, by w 1965 zostać kierowcą w podstawowym składzie Coopera w Formule 1. Sezon 1966 ukończył z trzecią lokatą w klasyfikacji generalnej. Awaryjne lata 67-68 Pomimo zdobycia dwóch pole position bolidem Brabham BT26, Rindt tylko czterokrotnie przekroczył linię mety w tym sezonie. Każdą szansę na dobry rezultat niszczyły kolejne awarie maszyn. Pomimo wszystkich przeciwności losu, zdobył wtedy dwa 3. i dwa 4. miejsca. Awaria układu hamulcowego Po sukcesie na Grand Prix Monako w 1970 Rindt wygrywa cztery kolejne wyścigi: w Holandii, Francji, Wielkiej Brytanii i Niemczech, co przekłada się na 45 punktów w klasyfikacji generalnej, czyli o 20 punktów więcej niż u Jackaa Brabham będącego na miejscu 2. Lotus Rindta na torze Monza osiągał prędkość 300 km/h szczególnie po usunięciu tylnego skrzydła, które Rindt uważał za zbędny i niebezpieczny element bolidu. W czasie piątego okrążenia treningowego samochód Rindta gwałtownie skręcił w lewo z powodu awarii układu hamulcowego, tuż przed zakrętem Parabolica. Przebił źle skonstruowaną barierę bezpieczeństwa i wylądował w strefie żwiru. Siła uderzenia była tak ogromna, że bolid rozpadł się na kawałki. Rindt dodatkowo nie zapinał pasów bezpieczeństwa w obawie przed niemożliwością ucieczki w czasie ewentualnego pożaru. Podczas wypadku przesunął się w kokpicie, a luźne pasy owinęły się dookoła jego szyi, powodując śmiertelne obrażenia. Jochena Rindt został uznany za zmarłego w drodze do szpitala w Mediolanie. Lotus wycofał się z GP Włoch. Tytuł odebrany pośmiertnie W chwili śmierci Rindt miał na koncie zwycięstwo w 5 z 10 Grand Prix. Pozwoliło to wypracować bezpieczną przewagę nad przeciwnikami, której nie zniwelował nawet śmiertelny wypadek. Podczas specjalnej uroczystości, która odbyła się w Paryżu żona Jochena Rindta – Nina – odebrała trofeum za zdobycie mistrzostwa. Rindt jak do tej pory jest pierwszym i jedynym pośmiertnym mistrzem świata Formuły 1.