Jak Dania ograniczya nieuregulowana migracje. Kluczem cztery zasady

Skandynawski kraj wydaje się robić coś lepiej niż inne państwa w Europie – a przynajmniej inaczej. Przykładowo w ubiegłym roku w Szwajcarii złożono 30 tys. 223 wnioski o azyl. W Danii liczba ta była dwunastokrotnie niższa i wyniosła 2355. W Szwajcarii 28 proc. ukraińskich uchodźców ma pracę. W Danii odsetek ten wynosi ponad 60 proc. Wskaźnik uznawania uchodźców w Danii jest o 30 proc. wyższy niż w Szwajcarii (od 2023 r.). Co zrobili Duńczycy? Również w Danii socjaldemokraci od dawna zajmują przyjazne stanowisko w sprawie polityki migracyjnej. W rezultacie przegrywali wybory po wyborach na rzecz prawicy. Doprowadziło to do przemyśleń na lewicy. Radykalnie zreformowała ona swój kurs, torując drogę do powrotu do władzy w 2019 r. Dziś Dania słynie z restrykcyjnej polityki azylowej. Kryzys uchodźczy dzieli Europę. Donald Tusk rozpoczyna gorącą dyskusję w UE [ANALIZA] Socjaldemokrata Kaare Dybvad jest ministrem ds. cudzoziemców i integracji. Podkreśla, że "duńskie społeczeństwo jest otwarte na obcokrajowców, którzy są tu legalnie. Wszyscy inni powinni wrócić" . Morten Lisborg, który pracował m.in. dla agencji ONZ ds. uchodźców UNHCR , jest uważany za jednego z głównych architektów propozycji duńskiego rządu dotyczącej nowego systemu azylowego. Według Lisborga sukces duńskiej polityki imigracyjnej wynika przede wszystkim z faktu, że znaczenie zarządzania migracją znalazło się w centrum uwagi . W przeciwieństwie do niektórych innych krajów europejskich politycy w Danii wcześnie dostrzegli obawy społeczeństwa dotyczące imigracji i azylu. Dzięki kilku kluczowym działaniom Duńczycy byli w stanie znacznie ograniczyć nieuregulowaną migrację. Po pierwsze, konsekwentna repatriacja Każdy, kto zostanie odrzucony, ale nie opuści kraju dobrowolnie, może zostać zatrzymany w ośrodku o trudnych warunkach do czasu opuszczenia kraju . Takie rozwiązanie spotkało się z krytyką ze strony Europejskiego Komitetu ds. Zapobiegania Torturom i Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu . — Odrzuceni azylanci często stawiają opór i odmawiają dobrowolnego powrotu. W takich przypadkach konieczne jest podjęcie zdecydowanych działań — twierdzi Lisborg. Dania szybko radzi sobie z przestępcami ubiegającymi się o azyl bez prawa pobytu: każdy, kto popełni przestępstwo zagrożone karą do czterech miesięcy pozbawienia wolności, musi natychmiast opuścić kraj; w przypadku poważniejszych przestępstw, tak szybko, jak to możliwe po skazaniu. Europejski wakacyjny raj nie radzi sobie z kryzysem. "Walka z mafią" [REPORTAŻ] Duńska strategia znajduje odzwierciedlenie w liczbach: w 2020 r. 1155 migrantom przyznano status deportacji, podczas gdy obecnie to mniej niż 400 osób. Po drugie, pobyt tymczasowy Uznani uchodźcy nie otrzymują automatycznie stałego statusu uchodźcy. Początkowo jest on ograniczony do dwóch do trzech lat. Surowe kryteria mają zastosowanie do stałego osiedlenia się, a osoby ubiegające się o azyl mogą ubiegać się o to dopiero po siedmiu do ośmiu latach. Zmniejsza to atrakcyjność Danii jako kraju azylowego. Z drugiej strony, nieliczni, którym pozwolono zostać, powinni być tym lepiej zintegrowani (język, praca). Z jednego powodu Niemcy nie poradzą sobie bez migrantów. "Proszę, zostańcie" Po trzecie, restrykcyjne łączenie rodzin Jednym z powodów gwałtownego wzrostu migracji w Danii było łączenie rodzin osób z Bliskiego Wschodu, Azji Południowej i Afryki. Rząd był w stanie znacznie ograniczyć ten proceder dzięki tzw. zasadzie 24 lat . Żadna osoba poniżej 24 roku życia nie może ubiegać się o sprowadzenie członków rodziny do kraju. Dania płaci za to cenę: aby uniknąć dyskryminacji , zasada ta dotyczy również Duńczyków. Oznacza to, że nie mogą oni po prostu sprowadzić partnera lub małżonka z kraju trzeciego, takiego jak USA. Według Lisborga środek ten pokazuje gotowość Danii do poniesienia pewnych kosztów na rzecz utrzymania kontroli nad imigracją. Po czwarte, specjalne prawa wynegocjowane z UE Kluczem do konsekwentnej polityki azylowej Danii są specjalne prawa, które to małe państwo wynegocjowało z UE w kontekście Traktatu z Maastricht w latach 90. Dania ma prawo do organizowania własnej polityki azylowej niezależnie od wytycznych UE . Oznacza to, że nie jest zobowiązana do przyjęcia wspólnych procedur azylowych i może zamiast tego wprowadzić własne zasady. Dla Lisborga jedno jest jasne. — Obecny system azylowy jest nieskuteczny, kosztowny i przestarzały. W coraz większym stopniu stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa, destabilizując Europę — mówi ekspert. UE pogrążyła samą siebie i popełniła błąd w sprawie migrantów. "Straty w wysokości miliardów euro" [OPINIA] Migracja to nie tylko migranci i uchodźcy, ale także lokalne społeczności, których codzienne życie jest znacząco zmieniane przez masową migrację. — Ważne jest, aby znaleźć równowagę — dodaje Lisborg.