Kielecki Miedzynarodowy Festiwal Teatralny podsumowanie 6. edycji

Widzowie festiwalu doceniali wysoki poziom każdego z trzynastu prezentowanych przedstawień. 6. KMFT to także czytania tekstów dramatów, debaty oraz warsztaty łączące praktyki aktorskie i medytacyjne. Jednym z dominujących tematów festiwalu były kobiety walczące o wolność i widzialność, zdecydowanie sprzeciwiające się dyskryminacji ze względu na płeć. Drugim nurtem były wiejskie korzenie polskiej kultury. Spektakl "Piękna Zośka" Marcina Wierzchowskiego z Teatru Wybrzeże w Gdańsku został uznany za jedno z najważniejszych polskich przedstawień sezonu. Reżyser przedstawił dramaty kobiet w patriarchalnym społeczeństwie polskiej wsi. Spektakl przenosił widzów do wiejskiej izby, gdzie byli biernymi świadkami przemocy domowej. Tematyka emancypacji obecna była także w przedstawieniu "Genialna przyjaciółka" w reżyserii Eweliny Marciniak z Narodowego Starego Teatru w Krakowie, opartym na prozie Eleny Ferrante, a także w "Pamięci dziewczyny" Annie Ernaux z berlińskiego Teatru Schaubühne, gdzie aktorka Veronika Bachfischer odgrywała postać kobiety próbującej odzyskać godność po trudnym doświadczeniu młodzieńczej inicjacji seksualnej. Na uwagę zasługiwał także występ Miny Kavani, francuskiej aktorki irańskiego pochodzenia, która pokazała swoje zmagania z emigracją i osobistymi wyborami artystycznymi w spektaklu "I’m Deranged". Emocjonalna opowieść o życiu w zawieszeniu między marzeniem a rzeczywistością wywarła silne wrażenie na publiczności. Produkcja "1989" w reżyserii Katarzyny Szyngiery była jednym z festiwalowych hitów. Przedstawienie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego wypełniło salę Kieleckiego Centrum Kultury po brzegi. Spektakl opowiadał o przełomowych wydarzeniach w polskiej historii, przedstawiając rok 1989 przez współczesny pryzmat. "Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu" z Teatru Polskiego w Bydgoszczy przypomniały o końcu brutalnej rumuńskiej pary dyktatorów. "Pogo" wyprodukowane przez warszawski Teatr Polonia na podstawie książki kielczanina Jakuba Sieczki w reż. Kingi Dębskiej z udziałem Marcina Hycnara opisywało pracę ratownika medycznego. Lżejszym elementem programu były "Złote płyty" Mateusza Pakuły z Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu, które zachwyciły warstwą muzyczną i humorem. Ważnym wydarzeniem dla lokalnej sceny było także przedstawienie "Niko, czyli prosta zwyczajna historia", powstałe z myślą o osobach w spektrum autyzmu, które zdobyło uznanie za innowacyjne podejście do teatru inkluzywnego. Drugim istotnym wątkiem festiwalu była chłopskość i wiejskie korzenie polskiej kultury. Na scenie zaprezentowano m.in. "Widnokrąg" w reżyserii Michała Kotańskiego, adaptację powieści Wiesława Myśliwskiego, oraz "Chłopów" Władysława Reymonta w reżyserii Remigiusza Brzyka. "Noce i dnie" w reżyserii Michała Siegoczyńskiego, inspirowane dziełem Marii Dąbrowskiej, przyniosły nową interpretację kultowej powieści. Po niemal wszystkich spektaklach odbywały się rozmowy z ich twórczyniami i twórcami, prowadzone przez krytyka teatralnego Jacka Wakara. Wielu słuchaczy zgromadził także cykl debat "Powiedz wszystko". Prof. Roch Sulima, Przemysław Wielgosz i prowadzący rozmowę Wojciech Szot skupili się na tematyce chłopskiej, zaś dyskusja prowadzona przez Annę Sańczuk dotyczyła ocalałych z przemocowych sytuacji, o których opowiadały reporterki Katarzyna Włodkowska, Marta Abramowicz i Ewa Wilczyńska. Na zakończenie festiwalu odbyły się warsztaty "Śnienie w teatrze. Sen i Zen", prowadzone przez aktorkę Joannę Kasperek oraz kapłankę zen Małgorzatę Sieradzką, które połączyły sztukę teatralną z medytacją. Festiwal jeszcze się nie skończył – jego finałem będzie prezentacja islandzkiego spektaklu "Be a Wolf" w reżyserii Unnur Ösp Stefánsdóttir. Prezentacja ta – owoc pięcioletniej współpracy Teatru im. Żeromskiego z Narodowym Teatrem Islandii w Reykjaviku, będzie możliwa dzięki wsparciu Funduszy EOG 8 listopada. Wstęp bezpłatny.