Ustawa wesprze biznes powodzian

Poza podstawową ustawą z 2011 r. nowelizacja obejmuje 22 inne, w sumie liczy 74 artykuły bardzo różnej objętości i znaczenia, wydrukowane w Dzienniku Ustaw maczkiem na 49 stronach. Weszły także w życie dwa rozporządzenia wykonawcze, doprecyzowujące obszar i okres, którego dotyczą nowe przepisy. Wczytanie się w szczegóły ustawy opłaci się bardzo różnym interesariuszom. Niniejsze wydanie „Pulsu Biznesu” obejmuje obszerny dodatek „Biznes dla powodzian”, poświęcony spontanicznej akcji pomocowej polskich przedsiębiorców dla poszkodowanych przez żywioł. W dramatycznych pierwszych dniach i tygodniach bezinteresowne wsparcie udzielane było zarówno humanitarnie mieszkańcom, czyli w relacji B2C, jak też solidarnościowo podmiotom gospodarczym – B2B. Drugą stroną lustra jest odbudowywanie ze zniszczeń nie tylko ludzkich siedlisk, lecz również wszelkiej działalności gospodarczej, produkcyjnej i usługowej. Ten obszar staje się następnym rozdziałem pod symbolicznym tytułem „Biznes powodzian”, którego zapisywanie dopiero się rozpoczyna, w czym pomóc ma właśnie nowa ustawa. Notabene praktyka aktów tego typu – szybko przyjmowanych awaryjnie – podpowiada, że po wczytaniu się szerokiej rzeszy interesariuszy i wychwyceniu niespójności, błędów czy opustek nieuchronna jest w nieodległym horyzoncie czasowym... nowelizacja. Z tego punktu widzenia to dobrze, że wersja pierwsza szybko znalazła się w obrocie prawnym. Przedsiębiorcom zarówno wymagającym pomocy, jak też pomagającym wskazuję kilka przykładowych punktów. Skorygowane zostały m.in. specjalistyczne ustawy budowlane i inwestycyjne: z 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu; z 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków; z 2018 r. o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg. Absolutnie najważniejsza dla biznesu poszkodowanego jest jednak całkiem nowa kategoria tzw. świadczenia interwencyjnego, które pod taką nazwą nie występowało cztery lata temu w przepisach antycovidowych. Przeznaczone jest dla prowadzących w różnej formie działalność gospodarczą według stanu na poniedziałek 16 września – czyli pierwszy roboczy dzień powodziowej tragedii. Przy błyskawicznym uchwalaniu ustaw pomocowych zawsze istnieje potencjalne niebezpieczeństwo. W dziejowej chwili osiągana jest może nie jednomyślność, ale daleko idącą zbieżność stanowisk wszystkich stron sceny politycznej. To cecha również najnowszej ustawy, wobec której wielka różnica zdań między tzw. konsorcjum 15 października a PiS dotyczyła jednej kwestii – skali pomocy finansowej dla poszkodowanych. Obecna opozycja naturalnie, jako nieponosząca odpowiedzialności za budżet, postulowała znacznie większe wypłaty do ręki poszkodowanych, ale jej poprawki przepadły. Zupełnie innym tematem jest przemycanie w końcowych artykułach przepisów absolutnie niepowiązanych z główną treścią ustawy. Taki bardzo szkodliwy proceder PiS uprawiało w legislacji antycovidowej. W ustawie popowodziowej podrzutki na szczęście nie występują. Jedyną próbę przemytniczą podjęła Polska 2050, postulująca czasowe zniesienie zakazu handlu w niedzielę w województwach dotkniętych powodzią i sąsiednich. Była to czytelna próba wstawienia nogi do drzwi obowiązującej ustawy, z nadzieją na ich stopniowe rozwieranie. W przepisach przyjętych zakaz pracy placówek handlowych w niedzielę został zdjęty tylko z etapu na zapleczu – rozładowywania, przyjmowania i ekspozycji towarów pierwszej potrzeby – ale absolutnie nie ze sprzedaży.