"Po raz pierwszy od 18 lat chodze". Tak robotyka zmienia zycie

Kiedy Esther Klang po raz pierwszy wypróbowała Atalante X, samobalansujący egzoszkielet robotyczny, była zachwycona. Klang jest sparaliżowana czterokończynowo. Współpracuje z Fable, platformą, która umożliwia twórcom produktów i osobom z niepełnosprawnościami testowanie i dzielenie się opiniami na temat technologii wspomagających. Początkowo Klang była sceptyczna. Umieszczenie jej w egzoszkielecie zajęło fizjoterapeutom kilka minut. — To pozwoliło mi wstać i po raz pierwszy od 18 lat samodzielnie chodzić — powiedziała Business Insiderowi. Przyznała, że technologie wspomagające uchroniły ją przed "desperacją i skrajnie mrocznymi myślami". Atalante X jest produkowany przez Wandercraft, firmę założoną w 2012 r. przez grupę inżynierów, która opracowuje technologie wspomagające poruszanie się. Egzoszkielet niedawno była na pierwszych stronach gazet, gdy założył go Kevin Piette, paraolimpijczyk, by ponieść znicz. Atalante X jest jednym z wielu przełomowych rozwiązań w dziedzinie technologii wspomagających, których wartość rynkowa do końca 2036 r. ma przekroczyć 12 mld dol. Innowacje, takie jak wspomagane sztuczną inteligencją lub zrobotyzowane pomoce mobilne i narzędzia komunikacyjne, mają szansę zmienić codzienne życie milionów ludzi. Powszechne zastosowanie zależy jednak od dostępności tych technologii w przystępnych cenach i dotarcia do osób, które ich potrzebują. Postępy w rehabilitacji Dr Laurent Metz, globalny dyrektor medyczny Wandercraft, opisał Atalante X jako "robota kroczącego pełnego czujników". Egzoszkielet wykorzystuje sztuczną inteligencję do przewidywania ruchów potrzebnych do utrzymania użytkownika w pozycji pionowej i poruszania się, przekładając te dane na polecenia wysyłane do szeregu silników. — To interaktywny proces, który powtarza się tysiąc razy na sekundę — powiedział Metz. Proces ten odbywa się pod nadzorem specjalistów medycznych w szpitalach rehabilitacyjnych w Stanach Zjednoczonych, Europie i Brazylii. Jeden z ośrodków rehabilitacyjnych poinformował, że przeprowadził 750 sesji z ponad 60 pacjentami w ciągu nieco ponad dziewięciu miesięcy, a jego pacjenci wykonali ponad milion kroków w Atalante X. Wandercraft przygotowuje się do wprowadzenia na rynek osobistego egzoszkieletu. Chociaż firma nie podała harmonogramu dla tej technologii, jej praca jest częścią wysiłków na rzecz rozszerzenia dostępności i możliwości technologii wspomagającej. ReWalk Robotics modyfikuje również domowy egzoszkielet, aby pomóc użytkownikom w pokonywaniu schodów i krawężników. Egzoszkielet został zatwierdzony do użytku osobistego w 2014 r., ale do niedawna mógł być używany tylko na płaskim terenie. ReWalk twierdzi, że modyfikacje mają na celu ułatwienie korzystania w codziennym środowisku i wykonywania czynności osobom z urazami rdzenia kręgowego. Technologie wspomagające w codziennym użytku Technologie ułatwiające dostęp są już stosowane w domach w całym kraju. — Prawdopodobnie nie myślisz o odkurzaczu Roomba jako o technologii wspomagającej, ale tak właśnie jest — powiedziała Elaine Schaertl Short, adiunkt informatyki na Tufts University. Chociaż technologia ta może być rozwiązaniem dla osób, które nie mają czasu na odkurzanie, Short powiedziała, że pomaga również osobom z niepełnosprawnościami fizycznymi. — Ja również mam upośledzenie ruchowe, więc odkurzanie nie jest najlepszym wykorzystaniem mojej energii, ten robot robi to za mnie — powiedziała. Inne technologie wspomagające na nowo definiują dostępność i mobilność. Na przykład Tatum T1, opracowany przez Tatum Robotics, to zrobotyzowana ręka zaprojektowana do tłumaczenia głosu na żywo i tekstu na amerykański język migowy. Z kolei firma Chronus Robotics opracowała Kim-e, który nazywany jest "niewidzialnym wózkiem inwalidzkim" bez użycia rąk, z regulowanym siedziskiem, które można podnieść do pozycji stojącej. Robotyka rozwija również funkcje protez kończyn. Dani Clode, projektantka protez z Wielkiej Brytanii, przez kilka lat współpracowała z neuronaukowcami, aby stworzyć i dopracować Trzeci Kciuk, który opisuje jako "elastyczne, drukowane 3D przedłużenie kciuka dla dłoni". Clode powiedziała, że opracowanie Trzeciego Kciuka było wynikiem prób i błędów, obejmujących "kilka iteracji i prototypów, udoskonalających zarówno konstrukcję mechaniczną, jak i bezprzewodowy system sterowania". Technologia ta była rezultatem dążenia Clode'a do "zaprojektowania czegoś, co mogłoby być przedłużeniem ciała, dostępnym dla każdego". Droga do dostępności Chociaż istnieją przykłady robotów asystujących na małą skalę, oferujących pomoc w domu, technologie takie jak zrobotyzowane egzoszkielety, kończyny i psy przewodniki mają przed sobą długą drogę, zanim staną się powszechne. W międzyczasie badacze tacy jak Short i testerzy produktów tacy jak Klang współpracują z inżynierami, aby zagwarantować, że osoby marginalizowane są uwzględniane w procesie rozwoju. Klang powiedział, że kluczowe jest, aby zespoły opracowujące produkty "słuchały i uwzględniały spostrzeżenia osób z niepełnosprawnościami" na jak najwcześniejszym etapie procesu. — Wiemy, co dla nas się sprawdza, a co nie — dodała, opisując to jako "głęboko frustrujące", gdy produkty mają być dostępne, ale nie są. Technologie wspomagające mogą kosztować setki tysięcy dolarów. Jest to problem dla wielu Amerykanów z niepełnosprawnościami, którzy według National Disability Institute częściej niż osoby sprawne żyją poniżej granicy ubóstwa. Short powiedziała, że jest przekonana, że ceny spadną. Piętnaście lat temu roboty wspomagające, takie jak PR2, który nie jest już dostępny, kosztowały około 400 tys. dol. Obecnie podobna technologia, taka jak Stretch 3 firmy Hello Robot, jest dostępna online za 25 tys. dol. — Nadal nie jest w zasięgu większości ludzi, ale jest to poprawa — dodała. Mimo to Short powiedziała BI, że jej zdaniem minie wiele dziesięcioleci, zanim większość robotów trafi do amerykańskich domów. Short powiedziała, że zachęca twórców technologii do rozważenia "nienormatywnych użytkowników" lub osób, które nie są sprawne. Short wskazała na telefon komórkowy jako przykład tego, jak technologia może ewoluować, aby służyć szerszemu gronu użytkowników. — To niesamowita technologia wspomagająca, ale nie została wynaleziona dla osób niepełnosprawnych — powiedziała. — Trzeba było nadrobić wiele zaległości w zakresie dostępności, ale ta praca przekształciła telefon komórkowy w coś, co można wykorzystać jako technologię wspomagającą — dodała. Poprawa dostępności wymaga czasu, ale może zaowocować znaczącym postępem. Klang powiedziała, że jej doświadczenie z Atalante X zmieniło jej życie. Klang przyznaje, że technologie wspomagające umożliwiły jej samodzielne chodzenie i dodała, że jej praca jako rzecznika i konsultanta dla społeczności osób niepełnosprawnych jest dla niej potwierdzeniem życia. — Jestem pełna nadziei na ciągły i szybki rozwój technologii wspomagających, które znacząco wzbogaciły moje życie — powiedziała Klang.