Pierwsza reaktywacja elektrowni jadrowej w historii. Kiedys bya tam wielka katastrofa

Inwestorzy zareagowali entuzjastycznie, co przełożyło się na niemal 8-procentowy wzrost cen akcji Constellation, które osiągnęły poziom 224 dol. jeszcze przed otwarciem rynku. Już po rozpoczęciu notowań akcje poszły jeszcze wyżej i obecnie rosną o aż 17 proc., a od początku roku już łącznie o ponad 100 proc. Planowane jest, że blok nr 1 elektrowni, która ma już ponad pięćdziesiąt lat i została zamknięta w 2019 r. z przyczyn operacyjnych, zostanie przywrócony do życia. Blok 2 zamknięto po słynnym wypadku w 1979 r. i on nie będzie objęty procesem reaktywacji. Doszło wtedy do częściowego stopienia rdzenia reaktora w wyniku — pisze Reuters. Przywrócenie elektrowni do działania wymaga zgody władz federalnych, stanowych i lokalnych. Constellation Energy szacuje, że koszt ponownego uruchomienia elektrowni wyniesie , a spółka oczekuje na niezbędne pozwolenia z nadzieją na . "Ujemny ślad węglowy" Microsoftu Zgodnie z warunkami umowy, Microsoft zobowiązał się do zakupu energii z reaktywowanej elektrowni przez najbliższe 20 lat. Reaktywacja elektrowni, choć stanowi logistyczne wyzwanie, jest postrzegana jako krok w kierunku zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na energię w sektorze technologicznym. Ma też ograniczyć "ślad węglowy" Microsoftu. — Ta umowa jest ważnym kamieniem milowym w wysiłkach Microsoftu, aby pomóc w dekarbonizacji sieci, wspierając nasze zobowiązanie do — powiedział w oświadczeniu Bobby Hollis, wiceprezes ds. energii w Microsoft. To oznacza, że Microsoft chce pochłaniać więcej gazów cieplarnianych, niż powodować ich emisji. Jeżeli plany reaktywacji zostaną zrealizowane, Three Mile Island dostarczy Microsoftowi 835 megawatów mocy energetycznej. Szczegóły finansowe transakcji nie zostały ujawnione, a zarówno Microsoft, jak i Constellation wstrzymują się od komentowania dalszych szczegółów umowy. Według danych Energy Information Administration, w ubiegłym roku Największa katastrofa w historii elektrowni atomowych w USA Katastrofa reaktora rozpoczęła się 28 marca 1979 r. o godzinie 4:00 rano i spowodowała . Jest to . W siedmiopunktowej logarytmicznej Międzynarodowej Skali Wydarzeń Jądrowych wypadek w reaktorze 2 został sklasyfikowany jako Wypadek rozpoczął się od awarii w niejądrowym systemie wtórnym, po której nastąpiła blokada zaworu bezpieczeństwa sterowanego pilotem w systemie pierwotnym, co umożliwiło ucieczkę dużej ilości wody z ciśnieniowego, izolowanego obiegu chłodziwa. Awarie mechaniczne pogłębiły się z powodu początkowej niezdolności operatorów elektrowni do rozpoznania sytuacji. Podczas wypadku wyszły jeszcze wady konstrukcyjne, takie jak słaba konstrukcja sterowania, stosowanie wielu podobnych do siebie alarmów i awaria sprzętu, który nie wskazywał ani poziomu zapasu chłodziwa, ani położenia zablokowanego, otwartego zaworu PORV (zawór zapobiegający nadmiernemu wzrostowi ciśnienia). Wypadek ten miał jeszcze inne konsekwencje. Zaostrzył obawy społeczeństwa dotyczące bezpieczeństwa i doprowadził do wprowadzenia nowych przepisów dla przemysłu jądrowego. . Wykorzystywali go często w swojej argumentacji aktywiści ruchu antynuklearnego. Niektóre badania analizujące wskaźnik zachorowań na raka w okolicy od czasu wypadku wykazały, że nastąpił statystycznie istotny wzrost wskaźnika zachorowań na raka. Inne badania jednak tego nie wykazały. Oczyszczanie bloku 2 rozpoczęło się w sierpniu 1979 r. i oficjalnie zakończyło w grudniu 1993 r., a jego całkowity koszt wyniósł około miliarda dolarów, co odpowiada około dwóm miliardom dolarów obecnie. Blok 1 został ponownie uruchomiony w 1985 r., a następnie wycofany ze służby w 2019 r. z powodu strat operacyjnych.