Kazachstan planuje nowy gazociag aby zwiekszyc eksport do Chin

Kazachstan będzie rywalizował z sąsiednimi państwami, takimi jak Turkmenistan i Rosja, o chińskie zapotrzebowanie na gaz. Po inwazji Rosji na Ukrainę niemal trzy lata temu Moskwa straciła kluczowych odbiorców w Europie, co spowodowało, że Chiny stały się ważnym alternatywnym rynkiem, mimo spowolnienia gospodarczego. „Pomimo doniesień o spowolnieniu gospodarczym w Chinach zapotrzebowanie na gaz wciąż rośnie” – przekazał Sanzhar Żarkeszow, prezes operatora gazowego QazaqGaz NC JSC. Kazachstan, największe na świecie państwo śródlądowe, dąży do zwiększenia produkcji gazu, aby pokryć rosnące krajowe zapotrzebowanie oraz zwiększyć dochody z eksportu. Obecnie Kazachstan wysyła do Chin około 4 miliardów metrów sześciennych gazu, podczas gdy sam zużywa około 21 miliardów. W 2023 roku oba kraje odnowiły trzyletnią umowę eksportową. Zwiększenie dostaw gazu za granicę może pomóc QazaqGaz zrekompensować straty wynikające z nieopłacalnej sprzedaży na rynku wewnętrznym, gdzie ceny są sztucznie utrzymywane na niskim poziomie przez rząd. QazaqGaz współpracuje z kluczowymi producentami gazu, takimi jak państwowy KazMunayGas oraz z operatorami złóż Tengiz, Kaszagan i Karaczaganak, aby zwiększyć wydobycie. Jak zapowiedział Żarkeszow, firma planuje wprowadzenie nowej formuły cenowej, która ma wspierać tych producentów i zachęcać do dalszego rozwoju produkcji. QazaqGaz współpracuje także z inwestorami z Kataru nad projektami, które mają zwiększyć produkcję gazu o dodatkowe 3,5 miliarda metrów sześciennych do 2029 roku. Firma prowadzi również prace eksploracyjne wspólnie z Chevronem, aby odkryć nowe zasoby gazu. Firma planuje także budowę drugiego gazociągu równoległego do istniejącej trasy Beyneu-Bozoy-Shymkent, który będzie zasilał większy rurociąg prowadzący do Chin. Obecnie ten większy rurociąg działa na około 70 proc. swojej przepustowości, co oznacza, że istnieje pewna przestrzeń na dodatkowe dostawy, jak przekazał prezes QazaqGaz NC JSC. Koszt budowy nowego gazociągu może wynieść od 3 do 6 mld USD, a jego realizacja mogłaby zająć dwa do trzech lat. Decyzja w tej sprawie zostanie podjęta jeszcze w tym roku.