Fed tnie stopy a reszta swiata tylko patrzy

Ostrej obniżce stóp procentowych w Rezerwie Federalnejtowarzyszył brak zmian w trzech wielkich bankach centralnych świata. Ceny pieniądzanie zmienili ani Anglicy, ani też Chińczycy i Japończycy. fot. aslysun / / Shutterstock Kierownictwo RezerwyFederalnej w środę zdecydowało się na ostrą, 50-punktową obniżkę stópprocentowych . Równocześnie przewodniczący Powell dość nieudolnie usiłowałprzekonywać, że ta w swej istocie „ awaryjna”obniżka jest jedynie „rekalibracją” polityki pieniężnej , a gospodarka USAjest w dobrym stanie. Na razie rynkifinansowe udają, że wierzą w tą narrację, czegoprzejawem są nowe szczyty na S&P500 i Dow Jonesie . Tym razem Amerykanie dość długo trzymali względnie wysokiestopy procentowe. Cena kredytu w Fedzie utrzymywana była na podwyższonympoziomie przez 14 miesięcy, a więc tylko o miesiąc krócej niż w rekordowym podtym względem okresie (2006-07) przed Wielkim Kryzysem Finansowym. Wcześniejpoluzowanie polityki pieniężnej zaczęło się m.in .w Szwajcarii (i to już w marcu) , strefieeuro (w czerwcu) , WielkiejBrytanii (w sierpniu) , Kanadzie czy Szwecji . BIS W ten sposób wostatnich miesiącach rozpoczął się globalny cykl luzowania polityki pieniężnej po tym, jak w latach 2022-23 byliśmy świadkami najgwałtowniejszego od 40 lat jejzaostrzenia. Zwykle Fed odgrywa tu rolę „przywódcy watahy” i inne wielkie bankicentralne podążają jego śladem. Tym razem jest jednak trochę inaczej. Raz, żeFed nie jest pierwszy. A dwa, że władze monetarne innych krajów nie podążająślepo jego tropem. Było to widać w tym tygodniu. Bank Anglii w czwartek nie zdecydowałsię na drugą w tym cyklu obniżkę stóp procentowych. Ale zamiast tego wdrożył „ilościowezacieśnienie” (QT) polityki pieniężnej poprzez redukcję rezerw bankowych o 100miliardów funtów w horyzoncie następnych 12 miesięcy. Przypomnijmy tutaj, że wielu bankieromcentralnym nadal nie udało się zdusić presji inflacyjnej i w największych gospodarkachświata inflacja CPI nadal przewyższa dopuszczalne 2%. W Stanach Zjednoczonych wsierpniu było to 2,5%, w strefie euro 2,2%,a w Japonii 3,0%. Wielka Brytania też nie jest wolna od tego problemu –sierpniowy CPI rósł tam o 2,2% rdr. Znacznie ważniejsze były jednak decyzje, które w piątek wnocy ogłoszono w Azji. Ludowy Bank Chin po kilku niewielkich obniżkach tymrazem utrzymał jednoroczną stopę pożyczkową bez zmian na poziomie 3,35%. Tonajniższy poziom w historii, ale i tak względnie wysoki zważywszy na fakt, że oficjalnainflacja CPI w Chinach od 1,5 roku nie przekracza 1% , a zimą notowanotam nawet „świńską” deflację . „Samuraje” dają na wstrzymanie Z kolei z następną podwyżką stóp procentowych wstrzymał sięBank Japonii, który na piątkowym posiedzeniu pozstowił główną stopę procentowąbez zmian, na poziomie 0,25%. Przypomnijmy tylko, że podkoniec lipca BoJ zaskoczył rynek podwyżką stopy referencyjnej z 0,1% do 0,25%. Nawet taka kosmetyczna podwyżka doprowadziłado krachu na giełdzie w Tokio . Reperkusje zamykania spekulacji typu carrytrade na początku sierpnia doprowadziły dosilnych spadków na globalnych rynkach akcji , nieomijając przy tym naszej GPW . Bank Japonii ma jednak poważny problem i wygląda na to, że wnajbliższej przyszłości będzie jednak musiał nadal podnosić stopy procentowepomimo ich spadku w Stanach Zjednoczonych i strefie euro. Chodzi o to, że japońskainflacja nie dość, że utrzymuje się na podwyższonym poziomie, to jeszczerośnie. W sierpniu wskaźnik CPI rósł w tempie 3,0% rdr, a więc najszybciej odpaździernika ’23. Bazowa inflacja CPI przyspieszyła z 2,7% do 2,8% przy celuinflacyjnym na poziomie 2%. W ten sposób Japonia ma jedne z najgłębiej ujemnychrealnych stóp procentowych w swojej historii, podczas gdy w świecie Zachoducena pieniądza wyraźnie przewyższa inflację za ostatnie 12 miesięcy. Na dłuższąmetę taka sytuacja jest nie do utrzymania. Reasumując, działający przez ostatnie 40 lat w miarę zgodniekartel bankierów centralnych powoli się sypie. Widać to już było w poprzednichdwóch latach, gdy każdy walczył z inflacją na własną rękę. Teraz każdy duży bankcentralny podejmuje decyzje bez oglądania się na Fed, starając się pobudzićwzrost gospodarczy pomimo wciąż nierozwiązanego problemu inflacyjnego. W tym kontekście interesująca wygląda przypadek Polski, gdzieNBP po dwóch przedwczesnych, przedwyborczych cięciach sprzed roku utrzymujestopy procentowe na niezmienionym poziomie i nie wykazuje ochoty do ichobniżania w najbliższej przyszłości. Spekuluje się, że do pierwszejobniżki stopy referencyjnej NBP może dojść dopiero w drugiej połowie 2025 roku .Czyli ponad rok po pierwszych obniżkach na Zachodzie. Źródło: