Wojny wybory i "zaosnie niewystarczajace" wysiki ktore rzucaja cien na przyszosc ludzkosci. Trudny 2024 r. w liczbach

Mając nadzieję na lepsze wiadomości w 2025 r., zespół dziennikarzy Politico przypomniał, jak wyglądał stary rok. Nie jest to optymistyczne podsumowanie. Wojna, wojna i jeszcze raz wojna Według kontrolowanego przez Hamas Ministerstwa Zdrowia ponad 44 500 Palestyńczyków zginęło, a kolejne 105 tys. zostało rannych, a koszty humanitarne wojny Izraela z Hamasem wciąż rosną. Analitycy szacują, że prawie 60 proc. budynków w Strefie Gazy zostało prawdopodobnie zniszczonych do listopada 2024 r., co oznacza, że wiele z 1,9 mln przesiedleńców wewnętrznych nie będzie miało dokąd wrócić. Wojna między Izraelem a Hamasem eskalowała wrogość w całym regionie, a zamachy, bombardowania i pociski rakietowe wywołały otwarty konflikt między Iranem a Izraelem. Po prawie roku wymiany ataków rakietowych, konflikt między Izraelem a Hezbollahem osiągnął szczyt w październiku, wraz z izraelską inwazją lądową w południowym Libanie, chociaż ataki znacznie się zmniejszyły po zawarciu porozumienia o zawieszeniu broni. W sąsiedniej Syrii dramatyczne obalenie reżimu Baszszara al-Asada , po którym szybko nastąpiły izraelskie naloty na zapasy broni w kraju i przybycie sił lądowych przez strefę zdemilitaryzowaną, zwiększyło niepewność w regionie. Na drugim końcu Europy trwa wojna Rosji w Ukrainie . Ukraińcy odnieśli pewne sukcesy w 2024 r., stając się dominującą siłą na Morzu Czarnym pomimo niewielkiej floty wojennej tego kraju i przeprowadzając kontrofensywę w rosyjskim obwodzie kurskim w sierpniu. Ale kończą ten rok w defensywie, tracąc wiele ze swoich zdobyczy terytorialnych i mając wielu zabitych żołnierzy. Ukraińskie bastiony wkrótce upadną. "Sprawy idą źle". Wołodymyr Zełenski ma jedno wyjście Ciągła presja ze strony Rosji wiąże się również z ogromnymi kosztami dla jej żołnierzy, a ostatnie miesiące były wyjątkowo brutalne. Instytut Studiów nad Wojną, amerykański think tank, oszacował, że w okresie od września do listopada 2024 r. na każdy kilometr kwadratowy ukraińskiego terytorium przypadały 53 rosyjskie ofiary. Gorący rok wyborczy Dzięki głosowaniom w ponad 60 krajach, w tym we Francji, Wielkiej Brytanii, Bułgarii, Indiach, Japonii i Stanach Zjednoczonych, a także w Parlamencie Europejskim, rok 2024 był rokiem wielkich wyborów . W miarę jak siły prawicowe umacniały swoją pozycję w głównym nurcie politycznym, w samych sondażach platformy mediów społecznościowych, takie jak TikTok, miały coraz większy wpływ, a nawet kształtowały kampanie . Rumunia oskarża, TikTok odpiera zarzuty. KE mediatorem w narastającym sporze o "manipulację procesem wyborczym" Zwrot Europy w prawą stronę był widoczny w wielu tegorocznych głosowaniach. W niektórych krajach skrajnie prawicowe partie doszły do władzy, a w innych zyskały pozycję umożliwiającą wywieranie znacznej presji na rządy. Prawicowi Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy premierki Włoch Giorgii Meloni stali się pośrednikami w UE po czerwcowych wyborach do Parlamentu Europejskiego. Szokująca decyzja prezydenta Francji Emmanuela Macrona o rozpisaniu przedterminowych wyborów w następstwie głosowania w UE pogrążyła kraj w politycznym chaosie. Co ciekawe, sukces skrajnej prawicy w wielu głosowaniach wymagał aktualizacji stereotypowego wizerunku ich wyborców jako "wściekłych starych ludzi". Zamiast tego wybory, sondaże exit polls i ankiety w różnych częściach bloku sugerowały, że to młodzi wyborcy coraz częściej popierali skrajnie prawicowe partie. Krzyki na spotkaniu z mieszkańcami i klnący Emmanuel Macron. "Bylibyście w 10 tys. razy gorszym g****e" [WIDEO] Prognoza, że sztuczna inteligencja przejmie naszą demokrację, nie do końca się spełniła — ale ostatnie wydarzenia dały nam mrożącą krew w żyłach zapowiedź. W grudniu rumuński sąd najwyższy unieważnił wybory prezydenckie , powołując się na dowody powszechnej ingerencji i operacji wpływu TikToka — rzekomo zaaranżowanej przez Rosję. I choć TikTok nie dał skrajnie prawicowym siłom w Europie całkowitego zwycięstwa w czerwcowych wyborach do Parlamentu Europejskiego, to zapewnił im ogromną platformę umożliwiającą dotarcie do nowych wyborców. Panika migracyjna jak w 2015 r. Wojny i niestabilność polityczna w sąsiedztwie UE, w połączeniu z wyraźnym przesunięciem na prawo w krajobrazie politycznym, sprawiły, że migracja ponownie znalazła się w programie europejskich przywódców. Wzrost poparcia dla skrajnie prawicowych, antyimigracyjnych partii w kilku krajach europejskich doprowadził rządy do przyjęcia coraz bardziej restrykcyjnych zasad. Minęły już czasy europejskiej polityki otwartych drzwi dla syryjskich uchodźców, której uosobieniem było hasło ówczesnej kanclerz Niemiec Angeli Merkel "Damy radę!". Zabezpieczenie granic Europy stało się priorytetem nr jeden, a w niektórych miejscach debata polityczna zaczęła nawet obejmować całkowite wydalenie migrantów z terytorium UE. Bruksela nie była wyjątkiem. Komisja Europejska, ponownie ukonstytuowana 1 grudnia pod przewodnictwem Ursuli von der Leyen, już obiecała zaostrzyć politykę migracyjną. Strategie uważane niegdyś za skrajne i ekstremalne, takie jak tworzenie "centrów powrotów" i "gorących punktów" w krajach trzecich w celu przetrzymywania osób ubiegających się o azyl w oczekiwaniu na rozpatrzenie ich wniosków, a także przymusowe deportacje, są obecnie zdecydowanie w głównym nurcie politycznym. "Wall Street Journal" krytycznie o niemieckiej polityce migracyjnej: bezrobocie, zasiłki, przestępczość Schengen — największa na świecie strefa swobodnego podróżowania i klejnot koronny integracji europejskiej — również pada ofiarą nastrojów antyimigracyjnych. Kilka krajów, w tym Niemcy, przywróciło tymczasowe kontrole graniczne w strefie , powołując się na zagrożenia dla bezpieczeństwa, terroryzm i migrację jako powody wznowienia kontroli. Ograniczenia te mają być tymczasowe, ale niektóre z nich były przedłużane tak wiele razy, że są już niemal stałe. Żałośnie niewystarczające wysiłki UE ma inne obawy dotyczące 2025 r. Z rozczarowującym wzrostem gospodarczym, problemami z konkurencyjnością i zmagającym się z trudnościami sektorem przemysłowym, ostatnią rzeczą, jakiej Europa teraz potrzebuje, jest wojna handlowa. "UE stała się pustynią innowacji i nieudacznikiem". Apokalipsa gospodarcza w Europie. "Niszczejący skansen dla chińskich turystów" A być może dokładnie to ją czeka. Groźba Trumpa wprowadzenia 10-proc. ceł na wszystkie towary i aż 60-proc. ceł na towary chińskie sprawiła, że Europejczycy obawiają się możliwych skutków ubocznych. To będzie walka dla Unii, aby poradzić sobie z konfliktem między Stanami Zjednoczonymi, największym partnerem handlowym UE, a Chinami, drugim co do wielkości partnerem handlowym i największym źródłem importu. Aby spojrzeć na kwestię terroru taryfowego z szerszej perspektywy, należy zauważyć, że rok 2024 ma być najgorętszym rokiem w historii. Będzie to również pierwszy rok cieplejszy o 1,5 stopnia Celsjusza od poziomu sprzed epoki przemysłowej. Niezdolność do powstrzymania ocieplenia do 1,5 stopnia — zobowiązania podjętego przez kraje na konferencji klimatycznej w Paryżu w 2015 r. — jest symptomem niepowodzenia międzynarodowej współpracy klimatycznej. Najnowsza ocena ONZ potwierdziła, że globalne działania na rzecz klimatu są żałośnie niewystarczające . Obecne plany i polityki doprowadzą do globalnego ocieplenia o 2,6 do 3,1 stopnia Celsjusza w tym stuleciu, bez perspektywy ograniczenia wzrostu temperatury do celu 1,5 stopnia. Górna granica porozumienia paryskiego wynosząca dwa stopnie Celsjusza jest również poważnie zagrożona. Groźby Trumpa Nasilenie i częstotliwość niebezpiecznych fal upałów, niszczycielskich burz i innych katastrof rośnie z każdym ułamkiem ocieplenia. Naukowcy twierdzą, że przy ociepleniu o trzy stopnie Celsjusza świat może przekroczyć kilka punktów bez powrotu, co dramatycznie zmieni klimat planety i podniesie poziom mórz, w tym poprzez zapadanie się polarnych czap lodowych. "Podejście się zmieniło". Donald Trump już kształtuje europejską politykę — ale nie tak, jak wszyscy sądzili [OPINIA] Tegoroczna konferencja klimatyczna COP29 w Baku w Azerbejdżanie po raz kolejny upłynęła pod znakiem kontrowersji i sprzeczności. Podczas gdy negocjatorzy osiągnęli porozumienie, zgodnie z którym bogatsze kraje przeznaczą co najmniej 300 mld dol. (1,2 bln zł) rocznie do 2035 r. na pomoc biedniejszym krajom w walce ze zmianami klimatu, kilka analiz wykazało, że to o wiele za mało, by sfinansować pomoc wrażliwym krajom, które będą musiały stawić czoła suszom i powodziom, podnoszącym się poziomom mórz i nasilającym się burzom. Powrót Trumpa w styczniu poddaje w wątpliwość nie tylko przyszłość porozumienia, ale także międzynarodowych konferencji klimatycznych jako całości. Prezydent elekt, który nazwał globalne ocieplenie mistyfikacją, prawdopodobnie cofnie wiele amerykańskich polityk klimatycznych w strasznym dla planety czasie.