Michel Barnier czyli premier bez przyszosci. Troche dinozaur troche son w za duzym garniturze

Przez wiele tygodni wydawało się, że szanse na to, że Barnier dotrwa tak długo, są niewielkie. Były unijny negocjator do spraw brexitu był niespodziewanym kandydatem na to stanowisko, gdy prezydent Francji Emmanuel Macron wybrał go na początku września z poparciem konserwatystów i niechętnych centrystów. Małżeństwo z rozsądku skazane na nieustanne kłótnie. W parlamencie bez wyraźnej większości, podzielonym na trzy grupy — zwolenników Barniera, lewicowy sojusz chcący obalić rząd i skrajnie prawicowe Zjednoczenie Narodowe — jedynym, co oddziela Barniera od politycznego niebytu, jest liderka nacjonalistów Marine Le Pen , która trzyma nad jego przyszłością miecz Damoklesa. Jednak przez kilka tygodni od objęcia stanowiska Barnierowi nie tylko udało się przetrwać, ale nawet rozwinąć skrzydła po narzuceniu starego, niemal anachronicznego stylu rządzenia. Michel Barnier i Emmanuel Macron na kursie kolizyjnym w sprawie najpilniejszego problemu Francji. Stawka jest ogromna W przeciwieństwie do energicznej formy przywództwa Macrona lub bombastycznego stylu Donalda Trumpa Barnier zawsze był człowiekiem oszczędnym w słowach, przyjmującym raczej lekki ton i unikającym konfrontacji w kontaktach ze swoimi ministrami i posłami. 73-letni konserwatysta z aprobatą przyjął również swoją reputację "dinozaura" w starym stylu . Jego przemówienia pełne są przestarzałych frazesów i powiedzonek pochodzących z jego ojczystej Sabaudii. Był łatwym łupem dla przeciwników, którzy wyśmiewali go jako "skamielinę" . Jeden z posłów żartował, że słuchanie Barniera jest jak oglądanie schnącej farby. Ministrowie obrony Niemiec i Francji reagują na zwycięstwo Donalda Trumpa. Pilny wieczorny szczyt w Paryżu — Czy znasz kogoś, kto wywiesza plakaty Barniera w swoim pokoju? — pyta sojusznik francuskiego prezydenta, któremu zapewniliśmy anonimowość, aby mógł mówić swobodnie. We francuskich kręgach politycznych Barnier zyskał nawet przydomek "Babar", po słoniu z francuskich książek dla dzieci, którego ubrania były za duże — podobnie jak szerokie marynarki Barniera, wyraźnie kontrastujące z szytymi na miarę garniturami pokolenia Macrona i ery "startupowców". "Ludzie chcą, by ktoś ich uspokoił" Z drugiej strony Barnier to poważny gracz. Francuski premier uczynił natychmiastowym priorytetem przeforsowanie niepopularnego budżetu na 2025 r. , który obejmuje cięcia wydatków o 40 mld euro (ok. 170 mld zł) i wzrostu wpływów o 20 mld euro. Celem jest dostosowanie rosnącego deficytu budżetowego do zgodności z zasadami UE w nadchodzących latach. Zgodnie z obecnymi nastrojami społecznymi Barnier stara się sprawiać wrażenie oszczędnego . Na spotkania często chodzi pieszo. Odmówił wprowadzenia się do Matignon, bogatego paryskiego pałacu na lewym brzegu Sekwany, w którym zwykle mieszkają francuscy premierzy. Skandal dyplomatyczny na linii Francja-Izrael. Uzbrojeni policjanci aresztowali żandarmów Dla wielu posłów z centrowej koalicji Macrona, którzy mają nadzieję na wytchnienie po dwóch porażkach wyborczych w tym roku, Barnier jest swego rodzaju atutem. — Nie wzbudza entuzjazmu, ale nie sądzę, że ludzie chcą, by ktoś ich zachwycił. Chcą, by ktoś ich uspokoił — mówi jeden z parlamentarzystów należących do koalicji Macrona. Żartuje, że Barnier "kontrastuje z takimi przemądrzałymi facetami jak ja". Według ostatniego sondażu Barnier cieszy się poparciem na poziomie 37 proc. To wciąż powyżej marnych 25 proc. Macrona, ale premier traci punkty od czasu swojej nominacji. To, jak długo Barnier przetrwa, zależy teraz od okoliczności pozostających poza jego kontrolą. Zgromadzenie Narodowe, niższa izba francuskiego parlamentu, debatuje obecnie nad budżetem. Jest mało prawdopodobne, by lewica i skrajna prawica doszły do porozumienia w sprawie cięć i podwyżek podatków niezbędnych do zrównoważenia budżetu. Nawet jeśli Barnier może liczyć na wsparcie ze strony Senatu, nadal będzie musiał zaryzykować wniosek o wotum nieufności w izbie niższej, aby przeprowadzić swój budżet przez legislaturę. Głosowanie odbędzie się prawdopodobnie w grudniu. Jego los ponownie spocząłby w rękach Le Pen. Czy liderka skrajnej prawicy, która zbudowała swoją karierę polityczną jako postać antyestablishmentowa, będzie chciała być obciążona niepopularnym budżetem Barniera? A może zagłosuje za obaleniem rządu i zaryzykuje popchnięcie Francji w kierunku kryzysu politycznego i finansowego? Francuz mieszka w Polsce. Wybrał Borsuki. "Zobaczyłem, że jest działka do kupienia" W tej chwili Le Pen jest zajęta ratowaniem własnej skóry . Jednak za kilka tygodni sytuacja może wyglądać zupełnie inaczej. Co, jeśli Le Pen ostatecznie zdecyduje się wycofać milczące poparcie swojej partii dla rządu ? — Michel Barnier zostanie zapamiętany jako człowiek, który rządził przez trzy miesiące i który nie zrobił nic — przewiduje cytowany wyżej sojusznik Macrona.