Za gownego wroga obrali Jana Pawa II. Papiez z Polski wywoa burze

Bractwo Kapłańskie św. Piusa X sprzeciwia się zmianom w Kościele po Soborze Watykańskim II, ekumenizmowi i modernizacjom Lefebryści przez lata pozostawali w konflikcie z Watykanem, a ich założyciel został ekskomunikowany przez Jana Pawła II w 1988 r. Stosunki między bractwem a Watykanem poprawiły się dopiero za czasów Benedykta XVI i Franciszka Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Onetu Bractwo Kapłańskie św. Piusa X zostało założone w 1970 r. przez francuskiego biskupa Marcel Lefebvre'a. Od nazwiska założyciela nazywani są potocznie lefebrystami albo piusowcami. Bractwo powstało w opozycji do "odnowy" Kościoła po Soborze Watykańskim II. Lefebvre i jego zwolennicy nie chcieli uznać postanowień soboru, m.in. przez odejście od sprawowania mszy świętej w rycie trydenckim, a wszelkie próby modernizacji zostały przez nich uznane za odejście od tradycji i próby zniszczenia Kościoła od środka. Lefebryści kontra papieże. Na celowniku znalazł się Jan Paweł II Przez lata i pontyfikaty kilku papieży Lefebvre i jego zgromadzenie pozostawało w konflikcie z Watykanem. Mimo negocjacji i licznej korespondencji, żadna ze stron nie chciała ustąpić i do pojednania nie doszło. Prawdziwy rozłam nastąpił w 1988 r. gdy papież Jan Paweł II objął Lefebvre'a ekskomuniką za wyświęcenie czterech biskupów bez jego zgody. Nowo wyświęceni duchowni również zostali oficjalnie wykluczeni z Kościoła. Kościół jest w ruinie? Socjolog: to największy kryzys od 1989 r. Rzecz jasna, bractwo decyzji Jana Pawła II nie uznało. Według jego członków ekskomunika była od początku nieważna, bo Lefebrve działał, sądząc, że znajduje się w stanie wyższej konieczności, związanej z kryzysem w Kościele, co zgodnie z kodeksem prawa kanonicznego zwalnia go z kary ekskomuniki, nawet gdyby się mylił. W 2014 r. lefebryści sprzeciwiali się kanonizacji Jana XXIII , tłumacząc, że jest ona oparta bardziej na jego roli w Soborze Watykańskim II, którego postanowień nie uznają do tej pory, niż na cudach, jakich miał dokonać w ciągu swojego życia. W ich ocenie Sobór, który miał być procesem odnowy dla Kościoła, był "katastrofą, porównywalną z konsekwencjami rewolucji francuskiej", a teksty soborowe stały się narzędziem dwuznaczności i destrukcji. W przypadku Jana Pawła II chodziło o wspominaną wcześniej ekskomunikę. Jak mówił w 2014 r. ks. Régis de Cacqueray-Valménier, przełożony francuskiego dystryktu bractwa, Jan Paweł II, nakładając najwyższą kościelną karę na Lefebvre'a, "odrzucił tradycję katolicką". Lefebryści nie zgadzali się również z ruchem ekumenizmu, który był ważnym elementem pontyfikatu Jana Pawła II. Co więcej, Ks. de Cacqueray krytykował doktrynę ekumeniczną za kompromisy z komunizmem i brak odnowy katolickiej. Był cieniem u boku Jana Pawła II. "Mieciu dbał, ubierał, chronił" Dopiero w trakcie pontyfikatu papieża Benedykta XVI ekskomunika nałożona na wyświęconych przez zmarłego w 1991 r. Lefebvre'a biskupów została zdjęta. Stosunki między bractwem a Watykanem poprawiły się także za czasów papieża Franciszka, który udzielił bractwu prawa do udzielania spowiedzi i przyzwolił na udzielanie święceń kapłańskich. Obecnie bractwo liczy sobie nieco pond 1,1 tys. członków — trzech biskupów, ponad 700 księży i kilkuset seminarzystów. Lefebryści działają także w Polsce, a niedawno ogłosili, że planują zbudować świątynię we Wrocławiu .