Polacy rzadko stosuja ten olej. Zbija cholesterol jest dobry dla zoadka i watroby

Rokitnik zwyczajny (rokitnik pospolity) to krzew lub niskie drzewo z rodziny oliwnikowatych. W stanie naturalnym występuje w Europie i Azji, głównie w miejscach wilgotnych, najczęściej w pobliżu rzek, a w Polsce wzdłuż linii brzegowej Morza Bałtyckiego. Za ich sprawą owoce rokitnika wykorzystywane są w przemyśle spożywczym (przetwory z rokitnika, prawdziwa witaminowa bomba, cieszą się coraz większą popularnością), kosmetycznym i farmaceutycznym. Od 2014 roku rokitnik jest w Polsce objęty ochroną częściową. Każda część rośliny charakteryzuje się unikatowym składem chemicznym o znaczeniu prozdrowotnym. Uwaga większości skupia się jednak na owocach, które wyróżniają się bardzo dużą zawartością witamin. Szacuje się, że zawartość witaminy C wynosi średnio 600 mg/100 g owoców, choć niektóre odmiany mają jej nawet więcej. Co ważne - w przypadku rokitnika witamina C charakteryzuje się dużą trwałością i jest mało wrażliwa na obróbkę termiczną. Za pomarańczowy kolor owoców odpowiedzialne są m.in. A jeśli o antyoksydantach mowa, to w rokitniku obecne są również polifenole, które nadają im charakterystycznego, cierpkiego smaku. Rokitnik należy do rodziny oliwnikowatych, czyli rodziny roślin, dla której charakterystyczna jest obecność tłuszczu zarówno w nasionach, jak i miąższu. Wszystko dlatego, że stanowi To, ile cennych składników będzie zawierał dany produkt, zależy m.in. od stopnia dojrzałości owoców, miejsca występowania, czasu zbioru, również od tego, czy olej pozyskany został z pulpy owocowej czy z nasion, a także od metody tłoczenia. I tak np. w oleju z owoców więcej jest karotenoidów i tokoferoli, a mniej kwasów nienasyconych. , o czym decyduje duża zawartość karotenoidów. To produkt bardzo ceniony w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym i kosmetycznym. To za ich sprawą jest wykorzystywany przy produkcji kosmetyków i suplementów diety. W składzie oleju z rokitnika znajdziemy nasycone, jednonienasycone i wielonienasycone kwasy tłuszczowe. W przypadku oleju z nasion to przede wszystkim kwasy: linolowy, α-linolenowy, oleinowy, palmitynowy i stearynowy. Z kolei w oleju ekstrahowanym z miąższu owoców znajdują się głównie: kwas palmitynowy, kwas oleinowy i kwas palmitoleinowy. Występuje on w oleju z miąższu owoców rokitnika, a nie w oleju z nasion rokitnika czy w innych olejach roślinnych. Jest to składnik istotny m.in. dla skóry, bowiem stymuluje procesy regeneracyjne naskórka i wspomaga gojenie się ran. I tak Wspomaga leczenie egzemy, zapalenia atopowego skóry. Przeciwdziała powstawaniu zmarszczek, zmniejsza ich widoczność, poprawia koloryt skóry. Badania wykazały, że olej z nasion rokitnika zapobiega również negatywnym skutkom promieniowania UVA i UVB. Stosowany wewnętrznie , m.in. wspomaga regenerację błony śluzowej żołądka. - stanowi bowiem źródło związków, które można stosować w prewencji i leczeniu uszkodzeń wątroby spowodowanych nadużywaniem alkoholu, złą dietą czy też zaburzeniami metabolicznymi. W przypadku chorób układu pokarmowego warto jednak skonsultować stosowanie oleju z lekarzem. Przeciwwskazaniem do stosowania oleju z rokitnika są np. zapalenie trzustki i ostre zapalenie wątroby. Przypisuje mu się również właściwości przeciwnowotworowe. Jak wspomnieliśmy, olej z rokitnika nadaje się do picia, a także jako dodatek do potraw, przy czym należy go stosować na zimno, np. do sałatek, surówek, do okraszenia grillowanych warzyw, pieczywa itp. Olej rokitnikowy sprawdzi się też w pielęgnacji skóry - można go dodawać do kremów, balsamów. Można go też stosować na włosy i skórę głowy - dodawać do maseczek, odżywek, stosować do olejowania włosów (jako dodatek do innych olejów).