Natasha Richardson zmara tragicznie. Przy szpitalnym ozku do konca czuwa Liam Neeson

— Po tym, jak "Lista Schindlera" pojawiła się na ekranie, Barbara Broccoli dzwoniła do mnie kilkakrotnie, żeby zapytać, czy jestem zainteresowany rolą Bonda. Oczywiście odparłem, że jestem nią zainteresowany — wyznał Liam Neeson w rozmowie z "Rolling Stone" . Dlaczego zatem nie zobaczyliśmy Neesona w filmie "GoldenEye" i kilku kolejnych odsłonach bondowskiej sagi? Otóż propozycja Barbary Broccoli nie przypadła do gustu Natashy Richardson, ówczesnej narzeczonej północnoirlandzkiego aktora. — Moja urocza żona — Panie świeć nad jej duszą — w trakcie pracy nad filmem "Nell" powiedziała mi: "Liam, jeśli zagrasz Jamesa Bonda, nie weźmiemy ślubu". To było poważne ultimatum — wyjawił we wspomnianym wywiadzie Neeson. Film "Nell" był nagrywany w 1994 r. Gwiazdor wziął sobie do serca słowa przyszłej żony i odrzucił propozycję zagrania w filmie "GoldenEye". Kilka miesięcy po tej rozmowie, 3 lipca 1994 r., Neeson i Richardson wzięli ślub. Aktor wyjawił, że później wielokrotnie dla żartów przykładał do pleców żony dwa palce ułożone w kształcie lufy pistoletu i nucił motyw przewodni z Bonda. Swojej decyzji nie żałował, bo jego małżeństwo było bardzo udane. Przerwał je tragiczny wypadek. Poznajcie poruszającą historię Natashy Richardson. Natasha Richardson trafiła do szpitala 16 marca 2009 r. – zaledwie kilka godzin po tym, jak upadła i – pozornie niegroźnie – uderzyła się w głowę podczas jazdy na nartach w Kanadzie. Zmarła kilkanaście godzin później, z powodu krwiaka nadtwardówkowego i krwotoku do mózgu. Przy szpitalnym łóżku do końca czuwał jej oddany mąż, irlandzki aktor Liam Neeson, oraz dwaj synowie – 13-letni Michael oraz 12-letni Jack. Dwa lata po śmierci żony Neeson w wywiadzie dla magazynu "Esquire" opisał koszmarną noc i próby dostania się do niej do szpitala. – Po raz pierwszy od lat nikt mnie nie rozpoznał. Ani jedna pielęgniarka, ani jeden pacjent, po prostu nikt. Nie chcieli mnie do niej wpuścić, a ja próbowałem się między nimi przecisnąć. Wyciągnąłem telefon komórkowy, ale strażnik powiedział, że nie mogę go użyć, więc wyszedłem na zewnątrz. Zobaczyłem dwie nadchodzące pielęgniarki i podszedłem do nich, a jedna z nich na szczęście rozpoznała mnie. Po raz pierwszy w życiu byłem naprawdę wdzięczny za to, że zostałem rozpoznany. Wskazała mi drogę do pokoju, w którym cała gromada lekarzy, wyglądających jakby dopiero skończyli 18 lat, przekazała mi najgorszą wiadomość... – wspominał gwiazdor. – Jej życie było podtrzymywane. Wszedłem do niej i powiedziałem, że ją kocham. "Kochanie, nie wyjdziesz z tego... uderzyłaś się w głowę" – powiedziałem. Zawarliśmy porozumienie, że jeżeli któreś z nas znajdzie się w stanie wegetatywnym, wyjmiemy "wtyczkę". To była moja natychmiastowa myśl: "Ok, te rurki należy odłączyć". Odeszła – relacjonował Neeson. Para poznała się na planie filmu "Nell". Wzięli ślub w 1994 r. (Richardson miała za sobą nieudane małżeństwo z Robertem Foxem). Czasem przyznawała, że ona i jej obecny mąż różnią się od siebie – ona z rodziny o teatralnych korzeniach, on z rodziny robotników z Irlandii Północnej. – On jest bardziej zrelaksowany, z radością oczekujący tego, co się stanie, podczas gdy ja wolę działać i planować. – Te różnice czasem nam przeszkadzają, ale mogą też wzbogacać nasze małżeństwo – tłumaczyła. Richardson należała do jednego z najsłynniejszych aktorskich klanów: była córką aktorki Vanessy Redgrave i reżysera, scenarzysty i producenta filmowego Tony'ego Richardsona, siostrą Joely Richardson (gwiazdy serialu "Bez skazy") i siostrzenicą Lynn Redgrave. Dorastała więc pod okiem kamer – jej matka była sześciokrotnie nominowana do Oscara, nagrodę zdobyła za najlepszą żeńską rolę drugoplanową w "Julii" w 1978 r Nic dziwnego, że poszła w ślady matki. Wybrała aktorską szkołę Central School of Speech and Drama w Londynie, pracowała w teatrze West Yorkshire Playhouse i wystąpiła u boku swojej mamy na West Endzie w "Mewie" (1985), zdobywając nagrodę londyńskich krytyków teatralnych dla najbardziej obiecującej nowej twarzy. Na ekranie zadebiutowała w filmie swojego ojca. Wcieliła się w małą rolę kwiaciarki w scenie ślubu z "Szarży lekkiej brygady" (1968), gdzie wystąpiła także jej matka. Od końca lat 80. do początków lat 90., należała do czołowych brytyjskich aktorek filmowych. Jednak w Anglii zawsze pozostawała w cieniu rzucanym przez kilka pokoleń sławnych, a często też kontrowersyjnych krewnych. – Wszystko jedno, ile już dokonałam w Anglii, zawsze byłam po prostu Redgrave – żaliła się w jednym z wywiadów. Nie da się ukryć, że aktorkę często obsadzano w rolach wymagających połączenia powabu z nerwowym, a nawet neurotycznym napięciem emocjonalnym. Na swoim koncie miała role w takich filmach, jak "Gotyk", "Projekt Manhattan", "Wszystko dla gości", "Nagle, zeszłego lata", "Wieczorze", a także "Miłosnej rozgrywce", "Pokojówce na Manhattanie" czy... "Opowieści podręcznej", filmie science fiction na kanwie powieści Margaret Atwood. Za rolę w musicalu "Kabaret" w 1998 r. zdobyła nagrodę Tony. Jej ostatnią kreacją była ta w filmie "Wild Child". Lindsay Lohan nazwała Richardson "cudowną kobietą". - Traktowała mnie jak swoją własną córkę - powiedziała Lohan, która wystąpiła z nią w filmie "Nie wierzcie bliźniaczkom" w 1998 r. Jej organy pozwoliły uratować życie trzem innym osobom. – Oddała trzy swoje organy, więc teraz trzy osoby żyją dzięki niej. Jej serce, nerki i wątroba. To wspaniałe i myślę, że byłaby tym niezwykle podekscytowana i uradowana – mówił Neeson. Reżyser Ken Russell, który obsadził ją w filmie "Gotyk" w 1986 r, wspominał, że aktorka zawsze była "zrównoważona, skupiona, przygotowana i bardzo, bardzo bystra". – Była jedną z niewielu współczesnych aktorek, które są tak mądre, jak piękne i tak delikatne, jak silne.