Work-life balance "Nie sadze zeby to istniao"

— — mówi w wywiadzie dla Business Insider Dilan Gomih, założyciel i dyrektor generalny firmy konsultingowej Dilagence, zajmującej się wydajnością i zdrowiem w miejscu pracy. Lepiej wykuć nowe hasło: "Jak znaleźć czas, by strategicznie doładować własne baterie?" Nieuchwytny jednorożec Jeff Bezos wielokrotnie mówił o swojej niechęci do wyrażenia "równowaga między życiem zawodowym a prywatnym" w 2021 r., nazywając je "wyniszczającym". Radził pracownikom, by myśleli bardziej o pracy i życiu prywatnym jako o kręgu. Inni dyrektorzy generalni też mają odmienne opinie na temat "work-life balance". W wywiadzie udzielonym podczas Vox's Code Conference w 2016 r. Bezos stwierdził: "Odkryłem, że kiedy jestem szczęśliwy w pracy, wracam do domu bardziej naładowany energią. Jestem lepszym mężem, lepszym tatą, a kiedy jestem szczęśliwy w domu, jestem lepszym szefem, lepszym współpracownikiem". Niektórzy mogą powiedzieć, że szefom miliarderom łatwo jest powiedzieć, iż godziny pracy nie mają znaczenia i że liczy się to, jak energicznie czujesz się w pracy. O ile praca nie pochłania całego czasu osobistego, może istnieć pewna mądrość w ponownym przemyśleniu definicji równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Veronica West, psycholożka specjalizująca się w zdrowiu publicznym, a także założycielka platformy My Thriving Mind, komentuje dla BI, że jej zdaniem równowaga między życiem zawodowym a prywatnym to "nieuchwytny jednorożec, którego wszyscy próbujemy złapać". — Kiedyś oznaczało to podzielenie czasu pracy i czasu osobistego na równe części. Ale bądźmy szczerzy, życie rzadko układa się w ten sposób — wyjaśnia. Według niej lepszym sposobem myślenia o tym może być "rytm praca-życie", który nie opiera się na liczeniu godzin, ale na "poczuciu, że zarówno praca, jak i życie dodają energii, a nie wyczerpuje". Wylogowywanie się o 17:00 każdego dnia nie jest zawsze osiągalne, więc korzystne jest znalezienie przepływu, w którym praca nie wyczerpuje cię aż tak bardzo i daje przestrzeń na hobby, ćwiczenia, nicnierobienie, spotkania towarzyskie i czas dla rodziny. — Sztuczka polega na nauczeniu się, jak zrównoważyć energię, a nie tylko czas. Chodzi o to, by przeżyć dzień i cieszyć się każdą jego częścią — mówi West. — Bo szczerze mówiąc, jeśli z trudem brniemy przez jedną sferę życia, aby pojawiać się umęczeni w innej, to gdzie w tym zabawa? Znalezienie "złotej godziny" Gomih uważa, że istnieje ogólne przekonanie, że dobre samopoczucie oznacza brak zaangażowania, a to "naprawdę binarny pogląd", który należy ponownie rozważyć. Według niej ludzie powinni raczej zastanowić się, kiedy jest ich "złota godzina". Czyli ten czas, "kiedy twój mózg jest całkowicie włączony lub kiedy robisz najbardziej kreatywne rzeczy". — Moja złota godzina jest prawdopodobnie między 6 rano a 9 rano. Wiem też, że czyjąś złotą godziną jest czas między dziewiętnastą a północą — odpowiada Gomih. Kobiety mogą czuć się szczególnie skonfliktowane w kwestii równoważenia kariery i czasu wolnego, zwłaszcza gdy praca poza normalnymi godzinami spotyka się z osądem. — Szczególnie dojrzałe liderki, które sprawują opiekę w jakiejś formie, mają wiele na głowie — dodaje Gomih. Dla nich praca w nieregularnych godzinach może być bardziej odpowiednia. — Chodzi o znajomość własnych ustawień — kiedy się wyłączyć, a kiedy włączyć — mówi Gomih. — Spędzanie czasu z rodziną daje mi energię, podobnie, jak spełnianie się w mojej pracy. Obie te rzeczy bardzo się uzupełniają, zwiększają poziom energii. Według Breese Annable, licencjonowanej psycholog klinicznej i coacha kariery, osiągnięcie równowagi oznacza dostosowanie życia osobistego i kariery do swoich wartości i mocnych stron. — To nie tylko podział godzin; to sposób na życie, w którym wszystkie elementy, w tym praca, odzwierciedlają to, kim jesteś i co jest dla ciebie najważniejsze — mówi Annable. — Oczywiście, mówimy o idealnym świecie, życie nigdy nie będzie idealne — dodaje. — Ale to właśnie ta spójna wizja kieruje decyzjami podejmowanymi zarówno w życiu, jak i w pracy. Niektóre dni będą wymagały więcej pracy, wyjaśnia psycholożka, a inne więcej życia. Kluczem jest dążenie do harmonii, a nie do perfekcji.