Ta nominacja to triumf Marine Le Pen. Skrajna prawica trzyma Emmanuela Macrona w garsci

Prezydent Emmanuel Macron w końcu mianował premiera, aby przełamać polityczny impas we Francji. W ten sposób wręczył skrajnej prawicy główną nagrodę. Przetrwanie przyszłego rządu Michela Barniera zależy od dobrej woli Zjednoczenia Narodowego, skrajnie prawicowej partii Marine Le Pen, która zajęła trzecie miejsce w przedterminowych wyborach tego lata . Nowy Front Ludowy, lewicowy sojusz , który zdobył najwięcej mandatów, ale nie uzyskał absolutnej większości, już przysiągł poprzeć wnioski o wotum nieufności wobec Barniera . Nowy premier będzie zatem potrzebował cichego wsparcia skrajnej prawicy, aby zapewnić, że jego rząd nie zostanie natychmiast obalony — środowisko prezydenta i konserwatywna grupa Prawicy Republikańskiej, które prawdopodobnie poprą nowego szefa rządu, mają łącznie tylko 213 mandatów, znacznie poniżej 289 potrzebnych do uzyskania większości. Emmanuel Macron wskazał nowego premiera. Kim jest Michel Barnier? "To skamielina, która nie osiągnęła nic poza porażką" Liderzy Zjednoczenia Narodowego przedstawili w ostatnich dniach swoje warunki poparcia, dotyczące inflacji, bezpieczeństwa i imigracji, a także wprowadzenie proporcjonalnej reprezentacji w parlamencie oraz wyrażanie "szacunku" dla skrajnie prawicowych deputowanych. "Barnier spełnia przynajmniej jedno z kryteriów" Le Pen była wpływową postacią w negocjacjach dotyczących wyboru następnego premiera. Po wtorkowym spotkaniu, na którym centroprawicowi deputowani powiedzieli Macronowi, że poprą premiera o prawicowych poglądach, na lidera wyłonił się konserwatywny polityk Xavier Bertrand. Macron zadzwonił do Le Pen jeszcze tego samego popołudnia, jak donosi urzędnik, któremu, podobnie jak innym naszym rozmówcom, przyznaliśmy anonimowość w celu omówienia delikatnej kwestii. Pozycja Emmanuela Macrona zagrożona jak nigdy wcześniej. I to wcale nie przez skrajną prawicę Oboje rozmawiali o kandydaturze Bertranda, a także byłego socjalistycznego premiera Bernarda Cazeneuve'a , wczesnego faworyta, którego szanse wygasły w poniedziałek. Nie jest jasne, co zostało ustalone między Le Pen i Macronem, ale ona i Bertrand za sobą nie przepadają. Polityk chwalił się kiedyś, że "zmiażdżył szczękę" skrajnej prawicy w wyborach w północnym regionie Hauts-de-France. Zjednoczenie Narodowe zagroziło "natychmiastowym odrzuceniem" rządu Bertranda niezależnie od jego polityki, na co Macron nie mógł sobie pozwolić. Zwłaszcza że lewica prawdopodobnie poparłaby wysiłki skrajnej prawicy mające na celu storpedowanie kandydata, a tym samym upadek jego rządu, zanim mógłby zacząć funkcjonowanie. Zatem w czwartek Bertrand odpadł, a na jego miejsce pojawił się Barnier. Szefowa KE gratuluje nowemu premierowi Francji. Podkreśliła jego zaangażowanie w sprawy wspólnoty Pytanie brzmi teraz, czy Barnier, który będzie musiał również pójść na kompromis ze swoimi centroprawicowymi i centrowymi zwolennikami , może zadowolić skrajną prawicę. Sprzeciwia się ona cięciom budżetowym, które prawdopodobnie zostaną zaproponowane w celu rozwiązania poważnych problemów z francuskim długiem publicznym. "Wygląda na to, że Barnier spełnia przynajmniej jedno z kryteriów, których się domagaliśmy, czyli jest kimś, kto szanuje różne siły polityczne i jest w stanie rozmawiać ze Zjednoczeniem Narodowym " — komentuje Le Pen. "To przydatne, ponieważ do rozwiązania sytuacji budżetowej potrzebne będą kompromisy". Podczas gdy skrajna prawica może nadal próbować obalić rząd Barniera, Bruno Jeanbart, specjalista sondażowni OpinionWay, twireszi, że partia Le Pen może nie chcieć przyspieszać kolejnego kryzysu. Mer Paryża ostro odpowiada krytykom igrzysk olimpijskich. "Wojna wszystkich przeciwko wszystkim" — Dzierżą los rządu w swoich rękach, ale nie jestem pewien, czy w ich interesie jest jego zbyt szybkie obalenie — mówi Jeanbart. — Mogliby pozwolić, aby wszystko działało aż do następnych wyborów prezydenckich. Niepokój w obozie Macrona Kontakty Macrona ze Zjednoczeniem Narodowym wywołały niepokój w jego obozie. Rozwiązawszy parlamentu po czerwcowych wyborach europejskich , prezydent prowadził kampanię mającą na celu utrzymanie ekstremistów z dala od władzy w Paryżu. Teraz wręczył im miecz Damoklesa, który będzie wisiał nad kolejnym rządem. 40 lat temu przewidział, co wydarzy się w Europie. Dziś jego plan może ją uratować. Pięć prostych punktów Jeden z centrowych deputowanych mówi, że czwartkowe wydarzenia "nie odpowiadają duchowi frontu republikańskiego", nawiązując do tradycyjnego paktu między partiami głównego nurtu, mającego na celu utrzymanie skrajnej prawicy z dala od władzy . Polityk dodaje, że los Barniera właściwie zależy od Zjednoczenia Narodowego. Inny parlamentarzysta z partii Macrona obwinił lewicę za brak "nieszablonowego myślenia". Po początkowych wewnętrznych konfliktach Nowy Front Ludowy wysunął własną kandydatkę na stanowisko premiera, 37-letnią urzędniczkę Lucie Castets . Lewica upierała się, że pierwsze miejsce w wyborach daje jej do tego prawo. Zaskakująca sugestia byłego premiera Francji. Emmanuel Macron może nie dotrwać do końca kadencji Macron szybko odrzucił kandydaturę Castets w imię stabilności instytucjonalnej, przewidując, że nie przetrwa ona wotum nieufności w podzielonym Zgromadzeniu Narodowym. Jednak Marine Tondelier, liderka Zielonych, twierdzi, że Macron "szukał postaci, która była coraz bardziej na prawo", aby zadowolić Zjednoczenie Narodowe i zapewnić, że nie dojdzie do wotum nieufności wobec następnego rządu . — Nieustannie przymilał się do skrajnej prawicy — komentuje polityczka.