Potezny tandem Niemiec i Francji sabnie. Pochwaa dla Polski. Jestesmy w grupie "nowych panstw"

Niemcy zmagają się z recesją i stoją w obliczu nowych wyborów, Francuzi muszą zmagać się z nadmiernym długiem narodowym i niestabilnymi warunkami politycznymi. Europa XXI w. zostanie wynaleziona na nowo — na południu, północy i wschodzie, przewiduje Baverez. Na kontynencie tworzą się nowe i silne osie, szczególnie w obszarach migracji, gospodarki i obronności. Migracja Równowaga sił w europejskiej polityce azylowej i migracyjnej znacznie się zmieniła w ciągu ostatnich dwóch lat. W rezultacie stanowiska, które jeszcze niedawno były nie do pomyślenia, są obecnie akceptowalne i stopniowo przekładają się na praktyczną politykę. Przodują w tym kraje średniej wielkości, takie jak Austria, Holandia, Dania i Węgry. "Polska stała się czempionem wśród krajów byłego bloku socjalistycznego". Rosyjskie media: Polacy mają standard życia jak w Europie Zachodniej Podczas gdy węgierski rząd jest w dużej mierze zdyskredytowany w Brukseli, pozostałe trzy kraje wywierają presję na Komisję Europejską i duże państwa członkowskie, takie jak Niemcy i Francja. Wielokrotnie szukały sojuszy z ważnymi krajami partnerskimi, takimi jak Włochy i Hiszpania, uporczywie wysyłały stanowiska przed ważnymi spotkaniami ministerialnymi i szczytami oraz otwarcie deklarowały, że nowy pakt azylowy UE , który został przyjęty dopiero w maju ub.r. po ośmiu latach wyczerpujących negocjacji, jest dalece niewystarczający . Zakłóciło to harmonię w Brukseli, ale pod presją rosnącej migracji i wzrostu prawicowych populistów, przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen, a także byłe rządy promigracyjne, takie jak koalicja sygnalizacji świetlnej w Berlinie [zwana również koalicją czerwono-zielono-żółtą, złożoną z socjaldemokratycznej SPD, Zielonych oraz liberalnej FDP — red.], ustąpiły w ciągu roku. Światowej sławy ekspert przewiduje "koniec świata, jaki znamy": To szansa dla takich krajów jak Polska. Zmiany już się zaczęły To, czego rząd Austrii domagał się już lata temu w obliczu ostrej krytyki, powoli staje się rzeczywistością . UE przyjęła umowy migracyjne z Egiptem, Tunezją, Libanem i Mauretanią , a wkrótce zostaną one podpisane z Jordanią i Marokiem. Celem jest zapobieganie migracji z tych krajów. Von der Leyen chce również przedstawić nowy plan legislacyjny dotyczący szybszych deportacji w najbliższej przyszłości, a także rozważa tak zwane ośrodki powrotów w Afryce, do których nielegalni migranci mają być deportowani. Obecnie rozpatrywane są również wnioski o azyl w krajach trzecich. Ale Austria, Dania i Holandia chcą pójść o krok dalej: Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej ma zostać uporządkowana . W szczególności bezpieczne kraje pochodzenia i zasada niewydalania migrantów do krajów, w których grozi im niebezpieczeństwo, mają zostać ponownie zdefiniowane. Obronność Niemcy nigdy nie były siłą napędową w Europie, jeśli chodzi o kwestie polityki obronnej. Wojna w Ukrainie mogła to zmienić — jako największa gospodarka w UE Berlin mógł odegrać główną rolę. Jednak kanclerz Olaf Scholz (SPD) działał z wahaniem i podjął daleko idące decyzje dopiero po podjęciu odpowiednich kroków przez USA. Jego rozmowa telefoniczna z Władimirem Putinem i przedstawienie siebie jako "kanclerza pokoju" podczas kampanii wyborczej były szeroko krytykowane. Francja idzie drogą Berlina. To fatalne wieści dla Polski Zamiast tego ton nadawali inni — w szczególności kraje skandynawskie i bałtyckie od samego początku naciskały na dostarczenie potężnej broni i wielokrotnie inicjowały nowe kroki . Na przykład Dania wraz z Holandią po raz pierwszy dostarczyła samoloty bojowe do Ukrainy w sierpniu 2023 r. , Finlandia zdecydowanie opowiedziała się za uwolnieniem zachodniej broni na terytorium Rosji, a Estonia niedawno wprowadziła do gry europejskie inwestycje w ukraiński przemysł obronny . Chociaż Niemcy udzieliły Ukrainie największej pomocy w porównaniu europejskim, bilans jest inny w odniesieniu do produkcji gospodarczej. Przy 2,2 proc. PKB, Estonia zapewnia najwięcej funduszy, a następnie Dania, Litwa, Łotwa, Finlandia i Szwecja. Niemcy są dopiero na 17. miejscu z 0,4 proc. PKB. Francja, która od czasu do czasu zwracała na siebie uwagę na przykład wypadami europejskich wojsk lądowych w Ukrainie, zajmuje dopiero 23. miejsce. Geostrategiczne znaczenie wschodnich i północnych państw, z których większość graniczy z Rosją, również wzrosło . Ze względu na bezpośrednią bliskość i złe doświadczenia ze Związkiem Radzieckim, poczucie zagrożenia jest tam bardziej odczuwalne niż w Europie Zachodniej. Wynikająca z tego korzyść dla polityki bezpieczeństwa wykracza daleko poza pomoc dla Ukrainy. Oto skutek kryzysów Niemiec i Francji. "Wszystkie oczy zwrócone są na Warszawę" Podczas gdy zwrot w Niemczech przeciąga się, a przyszłość finansowa jest nadal niepewna, kraje nordyckie i bałtyckie zapewniły długoterminową ekspansję swojej obronności. W europejskim porównaniu Polska jest liderem z 3,3 proc. PKB na wojsko w 2023 r., a tuż za nią plasują się Estonia, Łotwa i Litwa . Norwegia chce niemal podwoić swoje wydatki do 2036 r. Na spotkaniu w Wilnie w listopadzie ub.r. ministrowie spraw zagranicznych państw bałtyckich wezwali wszystkich członków NATO do dostosowania swoich wydatków wojskowych do poziomu 3 proc. PKB . Wysokie wydatki są wspierane przez szeroki konsensus polityczny i społeczny. W obu regionach gotowość do obrony kraju za pomocą broni w sytuacji zagrożenia jest wysoka; obowiązkowa służba wojskowa albo nigdy nie została zawieszona, albo została przywrócona. Z 280 tys. mobilizowanych rezerwistów, Finlandia ma największą armię na kontynencie; Szwecja chce potroić swoje siły zbrojne do 2030 r. Skandynawia i kraje bałtyckie są również uważane za wzór do naśladowania, jeśli chodzi o obronę cywilną: regularnie odbywają się tam ćwiczenia, duża część ludności posiada bunkry, a niektóre kraje mają nawet własnego ministra obrony cywilnej. Gospodarka Spojrzenie na rozwój gospodarczy kontynentu pokazuje również, że największe gospodarki europejskie, Niemcy i Francja, pozostają w tyle. Nie tylko kraje Europy Środkowo-Wschodniej, takie jak Polska i Słowacja, odnotowują wysokie stopy wzrostu; w strefie euro wyróżniają się również kraje Europy Południowej . Portugalia, Grecja i Hiszpania doświadczają ożywienia gospodarczego, które jest znacznie wyższe niż w strefie euro (0,8 proc.) i całej UE (0,9 proc.). "Nie mają nic do zaoferowania". Niemieckie firmy uciekają z Niemiec Badacze ekonomiczni z Komisji Europejskiej prognozują trzyprocentowy wzrost produktu krajowego brutto (PKB) Hiszpanii w tym roku, podczas gdy grecka gospodarka ma wzrosnąć o 2,1 proc., a portugalska o 1,7 proc.. Podczas gdy kraje południa Europy zostały szczególnie mocno dotknięte skutkami kryzysu finansowego po 2008/2009 r., obecnie stają się one nowym motorem wzrostu w UE. Niemiecka infrastruktura popada w ruinę, a nadmierna biurokracja paraliżuje gospodarkę. W tym czasie wiele krajów południowej Europy wdrożyło ambitne reformy strukturalne po latach kryzysu. Hiszpania, obecnie uważana za modelowego ucznia i czwartą co do wielkości gospodarkę w strefie euro, prowadzi zdyscyplinowaną politykę budżetową, zmodernizowała swoją infrastrukturę, zmniejszyła biurokrację i uelastyczniła rynek pracy. Polska na czele 31 krajów NATO. Na obronę wydajemy największą część PKB w całym sojuszu Poczynione zostały ogromne inwestycje w odnawialne źródła energii, a jednocześnie energia jądrowa gwarantuje korzystną cenę energii elektrycznej, przynajmniej do momentu rozpoczęcia stopniowego wycofywania energii jądrowej w latach 2027-2035 — w przeciwieństwie do Niemiec, gdzie przemysł zorientowany na eksport cierpi z powodu wysokich cen energii. Inne kraje również mogą pochwalić się udanym programem reform. Gdy produktywność w Niemczech spada gwałtowniej niż w innych gospodarkach, Grecja, na przykład, wprowadziła sześciodniowy tydzień pracy i odzyskała zaufanie inwestorów . Po pandemii koronawirusa wiele pieniędzy z unijnego funduszu naprawczego "Next Generation EU" zostało skierowanych do Europy Południowej w celu wdrożenia kompleksowych reform. Program oferuje pomoc finansową w zamian za reformy, a wielu ekonomistów chwali zwłaszcza południowych Europejczyków za ukierunkowane wykorzystanie inwestycji. Rosnące znaczenie turystyki od czasu zakończenia pandemii również odegrało ważną rolę w pozytywnym rozwoju. Polska stanie na czele Rady UE. Co to w praktyce oznacza? Wyjaśniamy Chociaż Włochy również na tym korzystają, trzecia co do wielkości gospodarka w UE pozostaje w tyle w porównaniu z innymi krajami kontynentu. Ekonomiści z OECD spodziewają się jedynie niewielkiego wzrostu na poziomie 0,9 proc. w nadchodzącym roku. Chociaż Włochy mają stabilną klasę średnią, od dziesięcioleci zmagają się z konsekwencjami rozdętego aparatu państwowego, wysokiego długu publicznego i biurokracji. Gospodarka słabnie również w niektórych częściach Europy Północnej. Ponadto kryzysy we Francji i Niemczech spowalniają kontynent w międzynarodowej konkurencji z takimi potęgami jak USA i Chiny . Francuski ekspert ekonomiczny Nicolas Baverez mówi obecnie o Niemczech i Francji jako o "chorych ludziach" Europy. W żadnym innym kraju UE udział państwa w produkcji gospodarczej nie jest tak wysoki (57 proc.) jak we Francji. Połączenie kryzysu zadłużenia i niestabilnej wewnętrznej sytuacji politycznej wstrząsa systemem politycznym piątej republiki — a perspektywy są kiepskie: zgodnie z prognozą OECD oczekuje się, że gospodarka wzrośnie tylko o 0,9 proc. w obecnym roku. Niemcy odchodzą do lamusa. Oto nowa gospodarcza gwiazda Unii Europejskiej Nastrój kryzysu panuje również w Niemczech. Po spadku w 2023 r. i stagnacji w tym roku, OECD prognozuje niewielki wzrost o 0,7 proc. w 2025 r. Pozostawiłoby to jednak Niemcy na dole listy krajów uprzemysłowionych. Europa XXI w. zostanie wynaleziona na nowo — na południu, północy i wschodzie kontynentu , przewiduje ekonomista Baverez. Kraje w tych regionach zareagowały z większą odpornością na wstrząsy geopolityczne, energetyczne, gospodarcze i sanitarne w niedawnej przeszłości niż Francja i Niemcy.