Ornak wycieczka w Tatry z pieknymi widokami. Ktory szlak wybrac jak dugo idzie sie na Ornak Praktyczny przewodnik na weekend

Ornak to nazwa górskiego grzbietu, który oddziela w górnych częściach Dolinę Kościeliską (Pyszniańską) od Chochołowskiej (Starorobociańskiej). Jaką wysokość ma Ornak? Grzbiet ma kilka kulminacji (szczytów). Najwyższy jest Zadni Ornak (1867 m n.p.m.). Drugi w kolejności jest Ornak Pośredni (1854 m), z którego rozciągają się szczególnie piękne widoki na Tatry Zachodnie, zwłaszcza na Dolinę Tomanową i Pyszniańską, Kominiarski Wierch i Starorobociański Wierch. Wielu turystów ma na myśli właśnie Ornak Pośredni, gdy wspomina o wycieczce na Ornak. Pozostałe kulminacje grzbietu Ornak to Kotłowa Czuba (1840 m) i Suchy Wierch Ornaczański (1832 m). Na zboczach grzbietu Ornak wyróżnia się dwie hale: Ornak (na wschodnim zboczu) i Stara Robota (na zachodnim). Najpopularniejsza trasa na Ornak Pośredni z jego pięknymi widokami wiedzie z Hali Ornak u wylotu i stojącego na niej schroniska PTTK. Turyści powinni udać się spod schroniska żółtym szlakiem w kierunku Iwaniackiej Przełęczy, a następnie skręcić na południe i podążać szlakiem zielonym przez Suchy Wierch Ornaczański aż do Ornaku Pośredniego. Ta trasa liczy ok. 4 km długości i można ją przejść w ok. 1,5 – 2 godziny w jedną stronę. Jeśli chcemy dojść aż nad granicę Słowacką, trzeba będzie pokonać jeszcze ok. 2 km. Na grzbiet Ornaku można się też dostać z . Tuż przed miejscem, w którym Starorobociański Potok wpada do Chochołowskiego Potoku należy skręcić ze szlaku zielonego w czarny, a potem, przed Polaną Iwanówką, w żółty. Droga przez Dolinę Iwaniacką zaprowadzi nas na Iwaniacką Przełęcz, skąd szlak zielony wiedzie wzdłuż grzbietu Ornaku. Ta trasa liczy ok. 4 km i można ją przejść w mniej więcej 2 godziny w jedną stronę. Osoby, które wybiorą szlak na Ornak przez Dolinę Chochołowską, mogą nieco ułatwić sobie zadanie. Wspomniany wyżej zielony szlak prowadzi wzdłuż całego grzbietu Ornaku, nie tylko na Ornak Pośredni. Zaczyna się na Iwaniackiej Przełęczy i prowadzi przez Siwą Przełęcz i Siwą Turnie do przełęczy Liliowy Karb nad samą granicą ze Słowacją. Trasa liczy ok. 4 km długości. Przejście szlaku wzdłuż całego grzbietu Ornak zajmuje ok. 2 godzin w jedną stronę. Ornak Pośredni znajduje się mniej więcej w połowie trasy. Szlak na Ornak jest w praktyce przedłużeniem szlaków przez Dolinę Chochołowską i Kościeliską. Oznacza to, że trzeba przejść spory kawałek, by dostać się na grzbiet i móc podziwiać rozciągające się z niego widoki. To, ile się idzie na Ornak i jaka jest długość trasy, zależy od tego, z którego miejsca wyruszymy na wycieczkę. Na szczęście nie trzeba przechodzić całej trasy na Ornak w obie strony za jednym razem. Zarówno w Dolinie Kościeliskiej, jak i Chochołowskiej, działają schroniska PTTK. Można się w nich zatrzymać, odpocząć i posilić po przejściu wybranej Doliny lub całego szlaku na Ornak, albo nawet spędzić noc przed wyruszeniem w drogę powrotną. To jedyne schronisko turystyczne w Dolinie Kościeliskiej. Ma 48 miejsc noclegowych, oferuje też bufet i kuchnię. To największe schronisko w polskich Tatrach. Oferuje 121 miejsc noclegowych. Ceny noclegu w schronisku na Polanie Chochołowskiej wahają się w zależności od konkretnego pokoju: W schronisku nie udostępnia się miejsc noclegowych na podłodze, dlatego zawsze trzeba dokonać rezerwacji łóżek z wyprzedzeniem. przyjmowane są mailowo: Szlak na Ornak przez Dolinę Kościeliską lub Chochołowską, a potem Iwaniacką Przełęcz, uchodzi za jeden z najbardziej malowniczych w Tatrach. Nie jest trudny pod względem terenowym, ale może być wyczerpujący z powodu odległości – by dostać się na Ornak, trzeba najpierw przejść jedną z wymienionych Dolin. Wycieczkę na Ornak można jednak podzielić na dwie części, z noclegiem w jednym z opisanych wyżej schronisk. Ornak leży na terenie Tatrzańskiego parku Narodowego. Oznacza to, że trzeba zapłacić za wstęp do Doliny Kościeliskiej lub Chochołowskiej. Dorośli płacą 10 zł, młodzież 5 zł. Zapraszam do galerii malowniczych zdjęć ze szlaku na Ornak. Niech was zachęcą do zorganizowania własnej wycieczki w Tatry. Jesteśmy na . Dołącz do nas i śledź codziennie. ! Czytaj też: Najważniejsze zasady bezpiecznej wędrówki po górach. Odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania. W Polsce działa zintegrowany system ratownictwa górskiego. Numery, które powinien znać każdy turysta, wybierający się w góry, to: 300 – numer główny – numer alarmowy – numer ratunkowy – po uruchomieniu program automatycznie wybiera odpowiedni numer alarmowy (TOPR, GOPR albo MOPR lub WOPR) i przesyła ratownikom dane o lokalizacji telefonu. Dowiedz się więcej na temat tego, jak działa . – słowacki odpowiednik polskiego Ratunku. – wyznacza najlepsze szlaki w górach, w zależności od potrzeb użytkownika. Podaje też odległości i przewidywany czas marszu. – oferuje interaktywne mapy z adnotacjami innych użytkowników i możliwość zakupu map do użycia offline. – aplikacja podająca krótkoterminową prognozę pogody. – po skierowaniu aparatu na horyzont, program wyświetla nazwy widocznych szczytów. – informuje o warunkach pogodowych na polskich stokach narciarskich. Dowiedz się więcej na temat tego, jakie najbardziej przydadzą się w górach. Warunki pogodowe w górach są różne o każdej porze roku i zmieniają się szybko. Jest jednak kilka rzeczy, które powinien mieć ze sobą i na sobie każdy turysta wybierający się w góry. – buty za kostkę z grubym bieżnikiem, kurtka przeciwdeszczowa, sweter, nakrycie głowy. Zima także raki na buty i stuptuty chroniące nogawki przed przemoczeniem. – zapas wody, suche zapasy w dostosowane od pory roku (np. latem mięso szybko się psuje). Zimą termos z gorącą zupą lub herbatą może nie tylko wzmocnić ciało, ale i podnieść morale turysty. – tradycyjna lub cyfrowa w telefonie, niezbędna do nawigacji. – należy mieć ze sobą przynajmniej podstawowe przybory do opatrywania ran, skaleczeń i otarć, przydać się też może środek przeciwbólowy. – jeśli posługujemy się telefonem do nawigacji, musimy zadbać o to, by urządzenie nie rozładowało się, kiedy akurat będzie najbardziej potrzebne. Zapas energii można przechować w powerbanku. – przydatna, jeśli zdarzy nam się zabawić w górach do wieczora. – bardzo przydatne na trudniejszych szlakach, odciążają kolana zwłaszcza w czasie zejść. Szlaki górskie oznaczane są na mapach i w terenie różnymi kolorami. Nie wskazują one jednak – jak uważa wiele osób – poziomu trudności danego szlaku, lecz raczej jego długość i/lub funkcję. Oto objaśnienia poszczególnych kolorów szlaków: – szlak główny, często wiedzie przez najbardziej popularne i atrakcyjne miejsca i szczyty – szlak długodystansowy – szlak krótki, ale pełen atrakcyjnych turystycznie miejsc – droga dojściowa, np. do schroniska albo łącznikowa między szlakami – tak samo jak żółty; oznaczenie rzadko używane Dowiedz się więcej na temat . Można, ale tylko po wyznaczonych szlakach. W Tatrach to Droga pod Reglami i Dolina Chochołowska, w Beskidach np. Park Krajobrazowy Beskidu Małego i Śląskiego, wPieninach np. Wąwóz Homole,większość szlaków Karkonoskiego Parku Narodowego, szlaki Parku Krajobrazowego Gór Sowich, Jeleniowski Park Krajobrazowy w Górach Świętokrzyskich. Zapoznaj się z pełną .