Najwazniejsze wybory Europy. Media niemal o nich nie wspominaja za to Putin bedzie obserwowa je z nadzieja

To najważniejsze tegoroczne wybory w Europie, jednak w natłoku innych "najważniejszych wyborów" — jak choćby we Francji — prawdopodobnie o nich nie słyszałeś/aś. W niedzielę Austriacy pójdą do urn wyborczych w głosowaniu, które może doprowadzić do przejęcia władzy przez neofaszystowską Wolnościową Partię Austrii (FPÖ), założoną w latach 50. przez byłych oficerów SS . Sondaż POLITICO wskazuje, że w okresie poprzedzającym dzień głosowania ugrupowanie zdobywa 27 proc. i o 2 p.p. wyprzedza Austriacką Partię Ludową (ÖVP). Ma to znaczenie, ponieważ Austria, pomimo zaledwie 9-milionowej populacji, odgrywa ogromną rolę w Europie, jeśli chodzi o handel i migrację . Wojownicze stanowisko FPÖ wobec Brukseli — jej przywódcy flirtują z ideą "Oexittu", Brexitu w austriackim stylu — z pewnością doprowadzi do większych napięć między Brukselą a Wiedniem. To "przystań" Putina w Europie od lat. Teraz Austriacy mają niecny plan, by to zmienić Co najbardziej niepokojące, zwycięstwo FPÖ stworzyłoby populistyczny, przyjazny Rosji blok środkowoeuropejski rozciągający się od granicy Ukrainy ze Słowacją i Węgrami do granicy Austrii ze Szwajcarią, ułatwiając prezydentowi Władimirowi Putinowi sianie niezadowolenia w sercu Europy. Pomimo barwnej historii skandali politycznych i korupcji, w UE Austria od dawna gra powyżej swojej kategorii wagowej. Wynika to w dużej mierze z geografii. Środkowoeuropejskie położenie sprawia, że kraj ten jest punktem zwrotnym dla handlu — główny korytarz północ-południe UE przecina Tyrol, podczas gdy granice Austrii na wschodzie i południowym wschodzie służą jako brama Europy Zachodniej na Bałkany. Geografia sprawiła również, że Austria stała się skrzyżowaniem dróg dla przepływów migracyjnych z Bliskiego Wschodu i Afryki . W ciągu ostatniej dekady kraj ten przyjął więcej uchodźców na mieszkańca niż jakikolwiek inny kraj UE, co wywołało renesans popularności FPÖ. "Tragedii udało się zapobiec". Austria ma poważny problem z bezpieczeństwem. "Informowaliśmy o tym już w październiku" Podobnie jak byłe Niemcy Wschodnie, które nigdy nie rozliczyły się w pełni ze swoją nazistowską przeszłością, po wojnie Austria uciekała od historii, tworząc fikcję "pierwszej ofiary Hitlera". Mimo że w ostatnich latach kraj ten poczynił pewne postępy w tym zakresie , dekady spędzone na zaprzeczeniu prawdy pozostawiły głęboki ślad w kulturze politycznej kraju, co wyjaśnia, dlaczego partia dosłownie zrodzona z nazizmu może przyciągać tak silne poparcie. Być może partia ta przekształciła się w rodzaj antyimigranckiej, antyislamskiej populistycznej siły, jakie zdobywają władzę w dużej części Europy, jednak zaczęła jako polityczne schronienie dla byłych nazistów . FPÖ nie tylko nie wyparła się tej przeszłości, ale wręcz ją popiera — przynajmniej prywatnie — a czołowe postacie partii regularnie wpadają w kłopoty za ciche oddawanie hołdu swoim nazistowskim poprzednikom. Pilny uczeń Joerga Haidera FPÖ kieruje Herbert Kickl, niedoszły filozofa, który stał się skrajnie prawicowym ideologiem. Partia, która obiecywała zamknąć granice Austrii i "reemigrować" każdego, kogo uzna za obcokrajowca , prowadzi w krajowych sondażach od jesieni 2022 r. Jest to pomysł, który wywołał polityczną wrzawę w Niemczech na początku tego roku po doniesieniach, że "reemigracja" była omawiana przez grupę prominentnych skrajnie prawicowych postaci podczas kolacji w willi w Poczdamie. Nie powstrzymało to lidera FPÖ przed chęcią skopiowania go w Austrii. Agent "Natasza" w akcji. Jak Putin przejął kontrolę nad austriackimi szpiegami, a teraz próbuje tego samego z całym rządem "Reemigracja jest już dawno spóźniona!" — powiedział w tym miesiącu na trasie kampanii wyborczej wyzywający Kickl. Akolita Joerga Haidera — jedynego w swoim rodzaju talentu politycznego , który przekształcił FPÖ z partii marginalnej w siłę głównego nurtu, wykorzystując kwestię migracji — przejął partię w 2021 r., gdy wciąż borykała się ona z ogromnym skandalem korupcyjnym, który zmusił ją do wyjścia z koalicji w 2019 r. Choć partia ta bywała w rządzie w ostatnich dekadach — tylko po to, by upaść w spektakularny sposób — zawsze grała drugie skrzypce . Zwycięstwo w niedzielę może po raz pierwszy dać Kicklowi i jego ekipie prawicowych ekstremistów większą władzę. Niektórzy w austriackim establishmencie uważają, że Kickl nieuchronnie złagodzi swoje stanowisko, jeśli FPÖ zdobędzie władzę — podobnie jak Giorgia Meloni, liderka skrajnie prawicowych Braci Włochów, która obrała bardziej pragmatyczny kurs, niż większość oczekiwała , odkąd dwa lata temu została premierem Włoch. Jednak przeszłość Kickla wcale nie wskazuje na to, by miał tak postąpić. Koniec neutralności. Jak Austria pozbywa się rosyjskich szpiegów Aby zrozumieć, co może oznaczać Kickl u sterów, nie trzeba patrzeć dalej niż na ostatni okres władzy FPÖ sześć lat temu, kiedy był ministrem spraw wewnętrznych. W pierwszych tygodniach urzędowania Kickl nadzorował hurtowy atak na krajową służbę wywiadowczą , którą on i jego partia podejrzewali o infiltrację FPÖ za pomocą informatorów. W trakcie policyjnego nalotu na siedzibę agencji szpiegowskiej na początku 2018 r. policja przejęła bazę danych zawierającą wieloletnią tajną komunikacji między austriackim wywiadem a zachodnimi służbami. Partnerzy Austrii — zaniepokojeni bliskimi powiązaniami partii Kickla z Moskwą — zareagowali na bezprecedensowe naruszenie, zawieszając wymianę informacji wywiadowczych . W kwestii migracji, która jest wodą na młyn FPÖ, Kickl przyjął podobnie nieortodoksyjną taktykę . W 2019 r. postanowił zmienić nazwę austriackich centrów rejestracji azylantów na "centra wyjazdowe", posuwając się nawet do umieszczenia nowego oznakowania. Plany Kickla stworzenia tego, co nazywa "twierdzą Austria", zostały zniweczone przez nagły upadek rządu w maju 2019 r. po tym, jak pojawiło się nagranie wideo, na którym ówczesny lider FPÖ oferuje sprzedaż przysług politycznych kobiecie, którą uważał za siostrzenicę rosyjskiego oligarchy . Wynikający z tego skandal, znany jako "afera z Ibizy", pochłonął austriacki system polityczny, a jego skutkami do dziś zajmują się sądy . Bezlitosna arytmetyka wyborcza Nawet jeśli FPÖ wygra niedzielne wybory, nie jest pewne, czy uda jej się stworzyć rząd. Większość pozostałych partii wykluczyła współpracę ze skrajną prawicą . Los partii zależy od centroprawicowej ÖVP, która obecnie przewodzi austriackiemu rządowi wraz z Zielonymi. ÖVP ma długą (a niektórzy powiedzieliby, że burzliwą) historię współpracy z FPÖ. W 2000 r. partia ta jako pierwsza w Europie Zachodniej weszła w koalicję ze skrajną prawicą , przełamując tabu, które skłoniło partnerów z UE do nałożenia "sankcji dyplomatycznych" na Wiedeń. Imperium Habsburgów powraca. "Viktator" wskrzesza zapomnianą potęgę. "Wystartuje jak rakieta" Rząd ten upadł w wyniku skandalu po trzech latach, ale ÖVP zdecydowała się na kolejną próbę w 2017 r. pod wodzą Sebastiana Kurza , ówczesnego cudownego dziecka austriackiej prawicy. Eksperyment ten zakończył się implozją na Ibizie zaledwie 18 miesięcy później. Niedługo potem Kurz popadł w tarapaty — i choć jego partia pozostaje u władzy, wciąż zbiera manatki. Obecne kierownictwo ÖVP, pod przewodnictwem kanclerza Karla Nehammera, upiera się, że nigdy nie zaakceptuje kanclerza Kickla, nie wyklucza innej postaci z Partii Wolności . Istnieje możliwość, że ÖVP zajmie drugie miejsce, ale zbuduje koalicję z socjaldemokratami i mniejszymi partiami, np. liberalną NEOS lub Zielonymi. Jednak najnowsza historia sugeruje co innego. W ostatnich głosowaniach regionalnych ÖVP przyjęła twarde stanowisko wobec FPÖ tylko po to, by złagodzić je po dniu wyborów i dążyć do koalicji . Ostatecznie skrajna prawica jest bliższa ÖVP pod względem polityki. Co więcej, łatwiej jest zarządzać koalicją złożoną z dwóch partii. "Dzisiaj jest historyczny dzień. Wkraczamy w nową erę". Węgry zaczynają prezydencję w UE kontrowersyjną decyzją. "Koń trojański Europy" Jedno jest niemal pewne — ÖVP, która rządzi nieprzerwanie od 1987 r., zasiądzie przy stole negocjacyjnym. A jeśli chodzi o pozycję Kickla, będą mogli polegać na prezydencie Alexandrze Van der Bellenie, który będzie mu przeszkadzał. Zgodnie z austriacką konstytucją, prezydent powołuje rząd i może odrzucić kandydatów na kanclerza i ministrów . Van der Bellen, były lider Partii Zielonych , który żywi niechęć do FPÖ, nie będzie chciał, aby jego spuścizna została nadszarpnięta przez dopuszczenie do władzy skrajnie prawicowego ideologa . Aby uzasadnić odrzucenie Kickla, prezydent, zagorzały euroentuzjasta, z pewnością powoła się na pozycję Austrii w UE — wyższe dobro, które jego zdaniem jest zagrożone przez skrajną prawicę. Innymi słowy, będzie prosił Unię, by uratowała Austrię przed nią samą.