Nowy rok nowe dylematy. Oto dziewiec spraw ktore przyprawia Bruksele o bol gowy

Deportacje a prawa człowieka Ostatnie miesiące pierwszej kadencji von der Leyen były zdefiniowane przez duży nacisk ze strony stolic UE na rozprawienie się z nielegalną migracją. Początek jej drugiej kadencji prawdopodobnie również będzie związany z migracją, ponieważ przywódcy starają się wypełnić zobowiązania podjęte podczas ostatniego spotkania w Brukseli . Oczekuje się, że Komisja von der Leyen przedstawi wniosek dotyczący nowej dyrektywy w sprawie "powrotów", czyli unijnego eufemizmu dla deportacji. Stolice państw członkowskich oczekują, że Komisja przedstawi propozycje mające na celu ułatwienie deportacji w nadchodzących miesiącach. Europa na krawędzi, ale Polska ma grać pierwsze skrzypce. "To, czego brakuje Berlinowi, jest w Warszawie" Kolejnym i znacznie bardziej skomplikowanym pomysłem jest otwarcie tzw. centrów powrotów poza granicami UE, w których osoby ubiegające się o azyl byłyby zakwaterowane podczas rozpatrywania ich wniosków. Eksperymentowanie z tym pomysłem przez Włochy w ramach dwustronnej umowy z Albanią spotkało się już z krytyką ze strony sądów w Rzymie. Wyzwaniem dla von der Leyen będzie realizacja agendy w sprawie migracji bez wpadania w pułapkę etyczną lub oskarżania UE o nieludzkie praktyki. Rozszerzenie a ryzyko podziału Kolejnym ważnym zadaniem w skrzynce odbiorczej von der Leyen jest rozszerzenie Unii Europejskiej. Po ataku Rosji na Ukrainę UE otworzyła swoje ramiona — symbolicznie — na wnioski o członkostwo Ukrainy i Mołdawii , rozpoczynając proces, który prawdopodobnie potrwa lata. Von der Leyen będzie również musiała zająć się wnioskami państw Bałkanów Zachodnich , które czekają na przyjęcie do UE znacznie dłużej. "Tu wciąż można kupić koszulkę z Putinem". Unia od lat trzyma ich w poczekalni Istnieją wyraźne korzyści z rozszerzenia UE poza jej obecną liczbę 27 członków. Rozszerzenie bloku pomaga rozwijać jego rynek wewnętrzny i walczyć ze spadkiem liczby ludności , jednocześnie pokazując, że UE ma znacznie większą siłę przyciągania jako potęga geopolityczna niż chociażby Rosja. Proces ten wiąże się jednak również z politycznym ryzykiem. Wśród szerokich deklaracji poparcia dla rozszerzenia ze stolic UE, istnieją obawy, że wpuszczenie zaludnionych krajów, takich jak Ukraina, zaleje rynek wewnętrzny UE tanią siłą roboczą i produktami, stawiając innych członków — zwłaszcza sąsiadów, takich jak Polska — w niekorzystnej sytuacji. Takie obawy prawdopodobnie skłonią von der Leyen do ostrożnego postępowania. Będzie ona jednak również świadoma, że zbyt długie trzymanie krajów kandydujących w poczekalni UE niesie ze sobą jeszcze inne ryzyko , a mianowicie rozczarowanie i pokusę zwrotu w kierunku Moskwy . Rolnicy kontra reformy Wspólna Polityka Rolna stanowi ponad jedną trzecią budżetu UE — i 20 milionów europejskich rolników chce, aby tak pozostało. Ursula von der Leyen i jej doradcy mają inne pomysły. Są zdesperowani, aby znaleźć pieniądze na warte setki miliardów inwestycje mające na celu przywrócenie konkurencyjności przemysłowej Europy — i mają oko na tę ogromną pulę gotówki. Protest rolników radykalniejszy od poprzednich. Wśród organizatorów pupile ojca Rydzyka Jak dotąd nic nie wskazuje na to, by potężne unijne lobby rolnicze, które sprawuje kontrolę nad departamentem rolnictwa Komisji Europejskiej, lub ministrowie rolnictwa w 27 stolicach bloku, zrezygnowali z uprawnień rolniczych i zamiast tego powiązali wypłaty z celami w zakresie wyników, takimi jak rozwój rolnictwa ekologicznego. Nowy komisarz do spraw rolnictwa, Christophe Hansen, będzie miał trudności z utrzymaniem kruchego konsensusu w sprawie reform rolnych , który ma przełożyć się na 100-dniową "wizję", mającą na celu uspokojenie rozgniewanych rolników poprzez złagodzenie obciążeń środowiskowych i zwiększenie ich dochodów. A to będzie tylko wstęp do znacznie trudniejszych negocjacji w sprawie WPR przed kolejną wieloletnią kadencją fiskalną rozpoczynającą się w 2028 roku. Konkurencja a konkurencyjność W obliczu stagnacji gospodarki UE, nic nie wydaje się tak ważne dla von der Leyen, jak potrzeba pobudzenia konkurencyjności bloku. Niezależnie od tego, czy chodzi o amerykańską dominację w dziedzinie sztucznej inteligencji , czy też niedawną eksplozję chińskiego eksportu pojazdów elektrycznych , europejskie firmy są zjadane przez swoich zagranicznych rywali, którzy korzystają z ich skali i głębszych kieszeni. Decydenci polityczni w Brukseli desperacko próbują wymyślić sposoby, aby upewnić się, że rodzime firmy nie pozostaną w tyle. Zakończenie wojny i przebudzenie Europy? Rok 2025 może nas pozytywnie zaskoczyć — z kilku powodów [OPINIA] Jeden z pomysłów Mario Draghiego, byłego szefa Europejskiego Banku Centralnego : pomóc firmom z UE zwiększyć skalę działalności. Przykładem jest branża telekomunikacyjna: UE ma 34 operatorów sieci komórkowych w porównaniu do zaledwie trzech w Stanach Zjednoczonych. Złagodzenie przepisów dotyczących fuzji umożliwiłoby uznanym graczom przejmowanie mniejszych rywali . Hiszpańska socjalistka Teresa Ribera kieruje potężnym portfolio konkurencji . Odegra ona rolę w budowaniu europejskiego potencjału w sektorach od finansów po obronność. Będzie musiała odpowiedzieć na egzystencjalne pytanie dotyczące polityki konkurencji, czy Europa trzyma się ortodoksji, która utrzymuje niskie ceny i małe firmy, czy też rozluźnia swoje podejście, aby pozwolić na pojawienie się większych, miejmy nadzieję, bardziej konkurencyjnych na świecie graczy. Wolność słowa a bezpieczeństwo w sieci Podczas pierwszej kadencji von der Leyen, UE opracowała jedne z najbardziej dalekosiężnych na świecie przepisów dotyczących świata cyfrowego, a mianowicie rozporządzenie o sztucznej inteligencji (AI Act) oraz rozporządzenie o usługach cyfrowych (DSA) . Ten ostatni zestaw przepisów, obowiązujący obecnie w całym bloku, nakłada rygorystyczne regulacje na platformy takie jak X (dawniej Twitter) Elona Muska czy należący do Chińczyków TikTok w zakresie sposobu monitorowania ich platform pod kątem nielegalnych treści. Świat zmienił się jednak od czasu wejścia w życie DSA, między innymi dlatego, że Musk jest teraz właścicielem X i wypowiedział wojnę temu, co nazywa "cenzurą" ze strony organów regulacyjnych. Amerykańscy miliarderzy technologiczni przygotowują się do inwazji na Pentagon. Chcą, by ich drony zastąpiły czołgi Abrams i samoloty F-35 Południowoafrykański miliarder jest również kluczowym sojusznikiem prezydenta elekta USA Donalda Trumpa , a wiceprezydent elekt USA J. D. Vance posunął się nawet do powiązania amerykańskiego wsparcia dla NATO z traktowaniem przez UE platformy X . Zapowiedzi te będą musiały zostać wzięte pod rozwagę, ponieważ KE kontynuuje dochodzenie w sprawie platformy X, którą Thierry Breton, były komisarz do spraw cyfrowych oskarżył o lekceważenie zasad cyfrowych UE . Bezpieczeństwo a wydatki Rozważając przyszłość, w której Waszyngton inwestuje mniej w NATO i wycofuje swoje wsparcie dla Ukrainy, UE przygotowuje się do walki o pieniądze. Jeśli Unia ma wziąć większą odpowiedzialność za własne bezpieczeństwo, będzie to wymagało ogromnych inwestycji w krajach, które nie są przyzwyczajone do dużych wydatków na obronę. Według von der Leyen potrzeba 500 mld euro (ok. 2,14 bln zł) na wzmocnienia aparatu wojskowo-przemysłowego UE. Jedyny problem: gdzie je znaleźć, gdy największe gospodarki kontynentu borykają się z trudnościami i gdy potrzebne są ogromne sumy, aby poradzić sobie z kryzysem klimatycznym i konkurencyjnością. Inna bitwa toczy się o to, czy fundusze obronne bloku będą wykorzystywane do zakupu wyłącznie sprzętu wyprodukowanego w UE . Niektóre kraje, głównie Francja, twierdzą, że Europa musi inwestować we własną produkcję, aby pobudzić przemysł obronny, który znacznie się skurczył od zakończenia zimnej wojny. Bezpieczeństwo Europy wisi na włosku. Unia ma tylko jedno wyjście Wiąże się to z potrzebą szybkiego i skutecznego pozyskiwania systemów uzbrojenia, a także z ryzykiem irytacji Waszyngtonu. Amerykańscy urzędnicy nie ukrywają, że nie podoba im się pomysł "kupuj europejskie" . Gdy Trump zasiądzie w Białym Domu, administracja może wykorzystać zakupy amerykańskiej broni jako sposób na dzielenie państw UE, uprzywilejowując te, które nadal kupują od Ameryki i unikając tych, które tego nie robią. Zielone cele a napięty budżet Clean Industrial Deal zapowiada się na j eden z najbardziej definiujących wysiłków legislacyjnych następnej Komisji — nawet jeśli faktyczna treść rozporządzenia wciąż jest niejasna. Według Komisji celem jest zwiększenie inwestycji w czyste technologie i energochłonne sektory, aby utrzymać dynamikę europejskiej gospodarki bez utraty z oczu zielonych celów UE . Jednak "jak" pozostaje owiane tajemnicą, biorąc pod uwagę niechęć krajów UE do wyłożenia gotówki na stół. "UE stała się pustynią innowacji i nieudacznikiem". Apokalipsa gospodarcza w Europie. "Niszczejący skansen dla chińskich turystów" Jak dotąd istnieje tylko jeden instrument, o który wyraźnie zaapelowała władza wykonawcza UE: Europejski Fundusz na rzecz Konkurencyjności. Jednak jego szeroki zakres sugeruje, że sektor czystych technologii będzie musiał konkurować z innymi sektorami kapitałochłonnymi , takimi jak sztuczna inteligencja i przestrzeń kosmiczna, aby uzyskać pieniądze, których desperacko potrzebuje. Czyniąc to bardziej skomplikowanym, Clean Industrial Deal będzie miał kilku panów. Czołowi komisarze UE Teresa Ribera i Stephane Sejourne będą nadzorować plan generalny, ale jeden z jego kluczowych elementów, nazwany ustawą o akceleratorze dekarbonizacji przemysłu (zasadniczo ustawa mająca pomóc w oczyszczeniu najbardziej emisyjnych sektorów), będzie podlegał kompetencjom europejskiego komisarza do spraw klimatu, Wopke Hoekstry. Polityk zajmie się próbą sfinalizowania rozmów o reformie dyrektywy w sprawie opodatkowania energii, która reguluje stawki podatkowe dla różnych form energii. Interesy krajowe a priorytety UE Przedstawiona tego lata przez Komisję Europejską propozycja kolejnego siedmioletniego budżetu będzie oficjalną salwą otwierającą zaciekłe negocjacje między stolicami krajowymi, które potrwają do końca 2027 roku. Polska staje na czele Rady UE. Co to w praktyce oznacza? Wyjaśniamy Budżet o wartości 1,2 biliona euro, będący jednym z najbardziej drażliwych politycznie tematów w Brukseli, reguluje wydatki na wszystko, od wsparcia dla Ukrainy po dotacje filmowe. Jastrzębio nastawione kraje wschodnioeuropejskie i nordyckie, w tym Polska i Szwecja, chcą zwiększyć wydatki UE na obronę , podczas gdy kraje południowe, takie jak Włochy i Grecja, chciałyby więcej pieniędzy na powstrzymanie migracji z Afryki. Jednym z najważniejszych pytań jest to, ile przeszkód będą musiały przeskoczyć kraje, aby uzyskać dostęp do swoich środków pieniężnych . Komisja chciałaby, aby stolice wdrożyły kluczowe reformy gospodarcze w zamian za dostęp do swojej części unijnych pieniędzy. Jednak kraje otrzymujące większość funduszy — głównie w Europie Wschodniej — nie są fanami takiego podejścia. Europa bezradnie patrzy na Rosję. Tak Polska chce wykorzystać swoje pięć minut. "Wiążemy z wami duże nadzieje" W 2025 r. kraje UE ustalą swoje czerwone linie. W dotychczasowych negocjacjach kłócili się długo, osiągając ostateczne porozumienie dopiero w ostatniej chwili. Czyste technologie a szkodliwe chemikalia Kraje i firmy w pośpiechu opracowują nowe technologie w celu powstrzymania katastrofalnych zmian klimatycznych — ale wiele takich rozwiązań jest wytwarzanych przy użyciu chemikaliów o nieprzewidzianych skutkach ubocznych , które same w sobie stanowią poważne zagrożenie. Obejmuje to "wieczne chemikalia" lub tzw. PFAS , których ryzyko nauka dopiero zaczyna rozumieć. Obawy związane z PFAS doprowadziły do wysiłków UE na rzecz stopniowego wycofywania tych chemikaliów w szeregu sektorów , na które blok liczy w ramach zielonej transformacji. Władze wykonawcze UE mają również przedstawić przegląd unijnych ram bezpieczeństwa chemicznego, aby lepiej chronić swoich obywateli przed szkodliwymi substancjami. Najpotężniejsi w 2025 r. Aż czterech Polaków w elitarnym gronie. "Obrońca, lider, waszyngtończyk, egzekutor" Komisja Europejska zobowiązała się do zmniejszenia zanieczyszczenia bloku do poziomu "nieuznawanego już za szkodliwy" dla zdrowia ludzkiego i środowiska do 2050 r., ale było to jeszcze w 2021 r. Po trzech latach, dwóch wojnach i kryzysie energetycznym — i potencjalnym kryzysie zadłużenia — w grę wchodzą inne priorytety. W ciągu najbliższych kilku lat prawodawcy i kraje UE będą walczyć o to, jak upewnić się, że bardziej rygorystyczne ramy regulacyjne dotyczące chemikaliów nie utrudnią przejścia na czystą energię, jednocześnie chroniąc ludność i środowisko przed toksycznymi zanieczyszczeniami . Jacopo Barigazzi, Douglas Busvine, Leonie Cater, Federica Di Sario, Carlo Martuscelli, Francesca Micheletti, Barbara Moens, Gregorio Sorgi i Nicholas Vinocur przyczynili się do powstania tego materiału.