Maciej Kozowski Od chopaka z Kargowej do gwiazdy filmowej - niezwyka historia

Nic nie zapowiadało, że Maciej Kozłowski, niepokorny chłopak z Kargowej, zrobi karierę w filmie. Ci, którzy znali go z lat młodzieńczych, podejrzewali raczej, że w przyszłości wyląduje za kratami. 'Nie skończyłem w kryminale, ale do gangsterki miałem blisko' – przyznawał sam aktor w 'Gazecie Lubuskiej'. Choć pochodził z rodziny inteligenckiej, za szkołą nie przepadał, wolał uciekać na wagary i pić tanie wina. 'Od najmłodszych lat przejawiałem nieodpartą chęć w dążeniu do wolności osobistej' — mówił potem w 'Gazecie Poznańskiej'. Z liceum wyleciał, ale udało mu się cudem skończyć Technikum Gospodarki Wodnej w Zgierzu, dołączył też do drużyny piłkarskiej. Jednak pracować w kraju nie chciał — wolał jeździć za granicę z kolegami i tam prowadził szemrane interesy. 'Nie robiłem tego dlatego, że było ciekawie, tylko dlatego, że byliśmy biedni' – tłumaczył później w 'Vivie'. Nie wystraszył go krótki pobyt w areszcie; był przekonany, że to jednorazowa wpadka. Dopiero kiedy jego towarzysze trafili do więzienia za napad, naprawdę się wystraszył i postanowił zmienić swoje życie. Długo nawet nie myślał o studiach. Maturę zdał dopiero w wieku dwudziestu jeden lat i szykował się już do poboru wojskowego. Wtedy jeden z jego przyjaciół, któremu marzyła się szkoła aktorska, poprosił, by Kozłowski pojechał wraz z nim do Łodzi na konsultacje przed egzaminem. 'On wszedł na spotkanie, a ja siedziałem na korytarzu i przyglądałem się tej menażerii, która tam się poruszała – wspominał. – Doszedłem do wniosku, że to ciekawe miejsce, że może warto byłoby spróbować i być może będzie to moje miejsce w życiu. Okazało się, że przeczucie mnie nie myliło'. Niedługo potem obaj zapisali się na egzamin – i obaj oblali. Wściekły Kozłowski posłusznie przywdział więc mundur, ale po zakończonej służbie znów zjawił się w łódzkiej filmówce. Tym razem zdał. 'No i zaczęła się bolesna konfrontacja marzeń z rzeczywistością' — śmiał się w 'Trybunie'. Doskonale wiedział, że ze względu na swoje warunki fizyczne nie będzie żadnym amantem, może liczyć co najwyżej na role charakterystyczne – ale zupełnie się tym nie przejmował. Szybko udowodnił, że nawet z najmniejszego epizodu jest w stanie zrobić arcydzieło. Do wszystkich filmów, nawet jeśli na ekranie miał pojawić się zaledwie przez chwilę, przygotowywał się starannie, traktując każdą swoją postać jak zawodowe i artystyczne wyzwanie...