Dorota Segda idziesz do teatru nie tylko wtedy kiedy ci umar maz

Swoimi wspomnieniami o zmarłym przed rokiem Stanisławie Radwanie Dorota Segda dzieli się z Katarzyną Kubisiowską w "Tygodniku Powszechnym". — Jeśli ukochany mężczyzna jest starszy o 27 lat, to temat śmierci, chcąc nie chcąc, musi się pojawić. Staś próbował mnie na swoją śmierć przygotować. Zaczynał na ten temat rozmowę, a ja mu przerywałam, prosiłam, by nie gadał bzdur — relacjonuje aktorka. Pytana, czy teatr jest dla niej ratunkiem, odpowiada: — W dzień śmierci Stasia wieczorem zagrałam w przedstawieniu "Strasznie śmieszne na podstawie Okropnie Smutne". To opowieść o parze starającej się radzić sobie po stracie dziecka, które popełniło samobójstwo. I ja o tej śmierci opowiadam na końcu sztuki. Nie zaznałam utraty dziecka, ale zrozumiałam, jakie w tym mogą tkwić emocje. I dodaje: — Bo aktorstwo polega na mobilizacji. Idziesz do teatru nie tylko wtedy, kiedy ci umarł mąż, ale nawet kiedy cierpisz na migrenę czy potworny ból gardła. Masz wytresowane emocje, panujesz nad nimi, umiesz je najpierw wzbudzać, potem wyciszać. To właśnie daje scena. Wspominając o swoim uśpiony psie, Segda pyta o prawo do eutanazji: "Naprawdę zadawałam sobie pytanie, dlaczego człowiek nie ma takiej możliwości? Eutanazja, która przyniesie ulgę człowiekowi w największym cierpieniu". Dorota Segda i Stanisław Radwan poznali się w Narodowym Starym Teatrze, którego Radwan był dyrektorem w latach 1980-1990, a Segda do dziś pozostaje etatową aktorką. Jako kompozytor współpracował z takimi reżyserami jak: Konrad Swinarski, Zygmunt Hübner, Lidia Zamkow, Jerzy Grzegorzewski, Jerzy Jarocki, Andrzej Wajda, Krystian Lupa, Tadeusz Bradecki czy Krzysztof Babicki. Stanisław Radwan zmarł 14 października 2023 r. Miał 84 lata.