Najlepszy produkt dugoterminowego oszczedzania

Rośnie, i to szybko, wartość aktywów zgromadzonych przez uczestników programu Pracowniczych Planów Kapitałowych. Według danych z Biuletynu PPK sięgnęła ona na koniec września 29,1 mld zł. Październik był nieco gorszy. Na koniec zeszłego miesiąca, w ślad za notowaniami akcji i obligacji, spadła też wartość aktywów PPK, do nieco ponad 28,7 mld zł. Na zysk z inwestycji kapitałowych przypada przy tym, to wyliczenia PFR, ponad 5 mld zł. W dłuższej perspektywie, niezależnie od wyników z inwestycji, wartość aktywów PPK i tak będzie rosła za sprawą wpłat uczestników, ich pracodawców i dopłat od państwa. Taka konstrukcja programu to zgodnym zdaniem ekspertów rynkowych jedna z głównych jego przewag nad innymi produktami długoterminowego oszczędzania. Wady i zalety systemu Oceniając system PPK i wskazując na jego wady, blisko 80 proc. pracodawców i 82 proc. pracowników stwierdzało w 2022 r., iż jego największą wadą jest brak jasno zdeklarowanej gwarancji jego utrzymania w dłuższej perspektywie. Nieco ponad 40 proc. pracodawców i 58 proc. pracowników uznało za wadę fakt, że wpłata na PPK wiąże się z mniejszym wynagrodzeniem. Badani wskazywali, że system jest upolityczniony, bo to program rządowy. Wśród zalet pracownicy wskazywali najczęściej dziedziczenie zgromadzonych środków (65 proc.), partycypację pracodawcy w ich składce na PPK (56 proc.), możliwość wypłaty zgromadzonych środków w wypadku ciężkiej choroby lub zakupu mieszkania (52 proc.), prywatną własność gromadzonych środków (33 proc.), wpłatę powitalną i dopłaty roczne od państwa (31 proc.), wreszcie dobrowolność udziału w PPK (27 proc.). Więcej niż co trzeci pracodawca (38 proc.) nie dostrzegał w PPK żadnych zalet. W ocenie 27 proc. z nich taką jest zwolnienie wpłat do tego systemu z obowiązku odprowadzania od nich składek na ZUS. 19 proc. dostrzegło pozytywny wydźwięk programu budującego wizerunek pracodawcy odpowiedzialnego społecznie. Od zebrania tych danych upłynęły dwa lata. Powoli liczba jego uczestników rośnie. Coraz więcej pracodawców zdaje się też dostrzegać pozytywną rolę PPK w zatrzymaniu, a nawet przyciąganiu, wartościowych pracowników. Fundusze po przejściach Portal mojePPK wylicza, że zysk statystycznego uczestnika PPK (zarabiającego do końca 2023 r. 5300 zł i od 2024 r. 7000 zł), oszczędzającego w PPK od grudnia 2019 r., w zależności od grupy funduszu zdefiniowanej daty (czyli w praktyce od jego wieku i prognozowanego momentu przejścia na emeryturę) wyniósł na koniec września 2024 r. od 129 proc. do 165 proc. Wyniki oszczędzania w PPK podsumowało też Nationale-Nederlanden PTE, jedna z instytucji finansowych zarządzających aktywami uczestników tego programu. W przykładowym wyliczeniu założyła ona, że jej klient odkłada pieniądze od września 2019 r. do września 2024 r., a wpłaty są naliczane od średniego wynagrodzenia. W ten sposób do programu trafiłyby wpłaty w wysokości 14 646 zł. Blisko połowa (7541 zł) to wpłaty pracownika. Pracodawca dołożył od siebie 5655 zł, a dopłaty państwa wyniosły 1450 zł (250 zł jednorazowej wpłaty powitalnej oraz 240 zł co roku w ramach dopłat rocznych). – W ciągu minionych pięciu lat nasze fundusze przeszły już dwie duże próby. W 2020 r. rynkami zachwiał wybuch pandemii. W 2022 r. testem był wybuch wojny w Ukrainie oraz bardzo silny wzrost inflacji. Mimo dużej zmienności na rynkach finansowych oszczędności uczestników PPK solidnie zyskały. Średnioroczna stopa zwrotu to 2,6–6 proc., w zależności od funduszu – komentuje Szymon Ożóg, prezes zarządu Nationale-Nederlanden PTE.