Mamy niski wskaznik bezrobocia ale tez niski wskaznik wsparcia bezrobotnych

, co ukazuje poważne braki w tych systemach. Brak minimalnego wsparcia dochodowego stanowi barierę w powrocie na rynek pracy dla osób długotrwale bezrobotnych, które są najbardziej narażone na wykluczenie społeczne. Dużym wyzwaniem jest również dotyczącej form pomocy oraz . Unia Europejska wyznaczyła na 2030 r. cel zmniejszenia liczby osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem o 15 mln oraz zwiększenia zatrudnienia osób w wieku 20–64 lat do 78 proc. Unijne rekomendacje kładą nacisk na zapewnienie powszechnego dostępu do zabezpieczenia społecznego dla wszystkich grup zawodowych, łącznie z osobami zatrudnionymi w niestandardowych formach pracy. Nierówna Europa: gdzie bezrobotni mogą liczyć na najwięcej? W krajach Europy Zachodniej, takich jak Niemcy, Belgia i Dania, bezrobotni otrzymują szerokie wsparcie, które znacznie łagodzi skutki utraty pracy. oferują jeden z najhojniejszych systemów, wspierający osoby bezrobotne zależnie od ich historii zatrudnienia. Beneficjenci otrzymują nawet do , co pozwala uniknąć drastycznych spadków dochodu. Dodatkowo wprowadzane są organizowane bezpośrednio , skutecznie wspierające integrację osób długotrwale bezrobotnych. system wyróżnia się zasiłkami , co jest wyjątkiem na tle Europy. Regularna indeksacja dostosowuje ich wartość do inflacji, dzięki czemu osoby pozostające bez pracy są w stanie dłużej zachować stabilność finansową. W natomiast elastyczne konta zatrudnieniowe umożliwiają , co umożliwia płynny powrót na rynek pracy. proponuje elastyczne zasiłki, które pozwalają na przy jednoczesnym . Kraj ten, podobnie jak Belgia, automatycznie indeksuje świadczenia dla bezrobotnych, co stanowi dodatkowe zabezpieczenie ich wartości w przypadku kryzysu gospodarczego. uruchomiła , skierowane do gospodarstw domowych zagrożonych wykluczeniem społecznym, realizowane we współpracy z lokalnymi NGO i uczelniami. Te inicjatywy pokazują, że zasiłki powinny ewoluować w kierunku bardziej spersonalizowanego i dynamicznego wsparcia. Polska — mamy niski wskaźnik bezrobocia i niski wskaźnik wsparcia bezrobotnych Według obliczeń GUS stopa bezrobocia w Polsce wynosi obecnie 5 proc. Według danych Eurostatu , wyprzedzają nas tylko Czechy. Pomimo względnie niskiego bezrobocia w skali europejskiej, system wsparcia dla osób bezrobotnych w Polsce pozostaje ograniczony. W porównaniu do 15 państw UE, gdzie świadczenia dla bezrobotnych podlegają automatycznej waloryzacji, polski system wymaga usprawnień, aby lepiej odpowiadał na rosnące koszty życia. . Odsetek , którzy nie uczą się ani nie pracują, wynosi w Polsce . i jest jednym z najniższych w Unii, jednak młodzi ludzie często napotykają dużo większe trudności w dostępie do wsparcia socjalnego. Zasiłki są wypłacane przez krótki okres — od 3 do 6 miesięcy — i , co sprawia, że ich realna wartość maleje w okresach wyższej inflacji. Poziom wsparcia w postaci dostępu do szkoleń czy dofinansowań studiów i działalności gospodarczych różni się w zależności od regionu i urzędu pracy, do którego jest się przypisanym, co powiększa nierówności społeczne. Digitalizacja (nie)pomaga Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy wskazuje na rosnącą rolę cyfryzacji w procesach wnioskowania o świadczenia. Aplikacje cyfrowe pozwalają bezrobotnym uzyskać szybszy dostęp do wsparcia. Jednak cyfryzacja niesie także wyzwania. Osoby mniej biegłe w obsłudze technologii, szczególnie starsze pokolenia, mają problemy w odnalezieniu się w procesach urzędowych. Rekomendacje raportu wskazują na potrzebę rozwoju alternatywnych form dostępu do wsparcia dla osób wykluczonych cyfrowo. O ile sam proces cyfrowej rejestracji jako osoba bezrobotna jest w Polsce dość jasny, o tyle : przeładowane informacjami, nieintuicyjne, trudne w nawigacji. Brakuje w nich przejrzystości i jasnych komunikatów. To sprawia, że dotarcie do istotnych informacji i odpowiednich formularzy jest skomplikowane, frustrujące i wymaga dużego samozaparcia. Potrzebne są reformy Mimo niskiego wskaźnika bezrobocia, Polska ma nadal sporo do nadrobienia na tle zachodnioeuropejskich krajów. Konieczne jest wprowadzenie częstszej waloryzacji świadczeń, rozbudowa programów aktywizacyjnych na poziomie lokalnym oraz rozwój elastycznych form zatrudnienia. Uproszczenie systemu wsparcia, nie tylko zrealizuje założenia Europejskiego Filaru Praw Socjalnych, ale przede wszystkim stworzy system socjalny odpowiadający na aktualne potrzeby obywateli.