Katarzyna Dowbor broni "Pytania na sniadanie". "Nuda to jest stabilizacja"

Kamila Glińska, Plejada.pl: Jest już nowe studio "Pytania na śniadanie". Jak się pani tutaj czuje? Katarzyna Dowbor: Bardzo dobrze. Jestem tu drugi raz w życiu, bo pierwszy raz nagrywaliśmy czołówkę, reklamówkę do studia i do nowego sezonu programu. Jest coś, czego bardzo mi brakowało, czyli przestrzeń. Ta przestrzeń jest rzeczywiście ogromna. To jest studio marzeń. Myślę, że niektórzy będą nam zazdrościć. Jasne, wygodne, dużo miejsca. Fajnie. Wróciła pani do TVP po latach. Już trochę czasu minęło od momentu, kiedy pojawiła się pani tutaj ponownie. Czy czuje pani, że TVP to taki pani drugi dom? Kiedyś to był nawet mój pierwszy dom. Zawsze mój były mąż się śmiał, że "ty chyba otwierasz tę telewizję i ją zamykasz", bo całymi dniami tu przesiadywałam. Rzeczywiście to było takie bardzo ważne dla mnie miejsce. Powiem szczerze, że kiedy te 11 lat temu stąd zniknęłam, to myślałam, że już tu nie wrócę. Że to już było. Nawet był taki moment, taki okres, kiedy nie mogłam ul. Woronicza jeździć, bo było mi przykro. Ale potem to się skończyło, a teraz bardzo się cieszę, że wróciłam. Mam jakąś taką obsesję, że najważniejsza jest telewizja publiczna. Telewizja, która oprócz tego, że ma zabawiać widza, to także ma robić rzeczy dobre, rzeczy ważne, rzeczy, które, jak sama nazwa wskazuje, są publiczne i są dla publiczności, są dla ludzi. Mam nadzieję, że tak nam się to wszystko uda i że tak to wygląda "Pytanie na śniadanie" jest takim programem, w którym już byłam lata temu, on ma 25 lat, więc tych prowadzących to było chyba z 50 albo i więcej. To jest takie miejsce, w którym uważam, że młodzi znakomicie się uczą. Cieszę się, że tu jest tylu młodych. Ja jestem jedną z najstarszych i też się cieszę, bo lubię sobie z nimi pogadać. Oni mi dają energię, a ja im daję swoje doświadczenie. Mam super partnera, Filipa Antonowicza, z którym się świetnie pracuje. Mamy bardzo podobną wrażliwość, poczucie humoru, podobne spojrzenie na świat. Myślę, że to jest świetny program dla każdego młodego człowieka, który wchodzi w telewizję, bo uczy zawodu. Pani już nie musi się uczyć... Ja już się tym bawię. Byłam przez 10 lat wykładowcą na Wydziale Dziennikarstwa na UW i powiem szczerze, że uważam, że to jest najlepsza szkoła, bo po pierwsze ma się cztery godziny programu na żywo, trzeba się zorientować w sytuacji kiedy się zerwie materiał albo nie ma czegoś, przerzucić się szybko z rozmowy, która miała być np. o naleśnikach, na rozmowę, która jest o raku piersi. Trzeba umieć to zrobić, a nic tak nas nie uczy, jak właśnie trening. Trening czyni mistrza i to są piękne słowa. Myślę, że trening właśnie w takim studiu przez te cztery godziny na żywo, cztery i pół w weekendy, to jest świetna szkoła. Wróciłam z sentymentu, mam wielką przyjemność być w tym programie. Uwielbiam pracować z młodymi ludźmi. Uważam, że oni mnie nakręcają, dają mi szansę na tę radość, którą daje telewizja. A przy okazji jeszcze jest misja. "Pytanie" jest troszkę inne od innych śniadaniówek . Takie bardziej tradycyjne, bardziej domowe, ale takie chyba powinno być Katarzyna Dowbor o konkurencji: nowość zawsze wzbudza zainteresowanie, ale potem przychodzi proza życia Spotkałam się z takimi określeniami, że "Pytanie na śniadanie" jest nudne. Jak pani reaguje, kiedy coś takiego się pojawia? Myślę, że nie wszystko musi być takie barwne, szalone i nowoczesne. Nuda to jest stabilizacja. Nuda to jest bardzo często sposób na to, żeby nie stresować się, nie przeżywać, nie denerwować. Ja bym nie nazywała tego nudą, ja bym nazywała to takim tradycyjnym domem. I w "Pytaniu" często są tematy może nudne, ale bardzo ważne. Ważny jest zarówno temat edukacji, jak i temat nowotworów. Dopóki nie mamy raka, nie chcemy o tym rozmawiać, a jeżeli ktoś w rodzinie ma albo my mamy, to nagle szukamy wszędzie informacji. Jak bardzo ważne jest zapobieganie, a nie leczenie, też warto o tym rozmawiać. Myślę, że czasem jest weselej, czasem jest nudno, ale jak jest nudno to dobrze, bo to znaczy, że nie ma nieszczęść. Nie obawia się pani tego, że jeżeli pojawiają się takie głosy, że jest nudno, a tych śniadaniówek, jak wiemy, dochodzi na rynku telewizyjnym, to ludzie, widzowie będą jednak próbowali czegoś innego, nowego i przez to odejdą od "Pytania na śniadanie"? Myślę, że kiedy jest coś nowego, to ludzie się na to rzucają. To jest jak z ciastkiem, prawda? Rzucają się na to nowe ciastko z kremem i się nim cieszą przez pierwszy tydzień, a potem się robi mdło. Potem się okazuje, że już tego kremu jest za dużo i może warto do tego tradycyjnego drożdżowego wrócić. Nudno, ale stabilnie, jak to było za moich czasów czy jak babcia mi opowiadała. Myślę, że nowość zawsze wzbudza zainteresowanie i na tak zwanej świeżości, jak mówią sportowcy, się świetnie zdobywa wyniki, ale potem przychodzi proza życia i trzeba te wyniki utrzymać. Życzę wszystkim, żeby te wyniki utrzymali, a my sobie powolutku będziemy walczyć o naszego widza z ogromną pokorą, bo widz jest dla nas najważniejszy. Mamy ogromną pokorę i ogromny szacunek Czasami warto pogadać o rzeczach, które mogą się wydawać na pierwszy rzut oka nudne, ale są ważne. O tym, żeby nie niszczyć lasów. Dzisiaj mieliśmy na przykład przepiękną rozmowę o Simonie Kossak, która kochała zwierzęta. I może to jest nudne, bo to już nie na czasie, bo ona już nie żyje, bo młodzi ekolodzy walczą teraz o lasy, ale może warto o takiej postaci przypominać i może warto edukować. Edukacja jest bardzo ważna. Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. W serwisie Plejada.pl każdego dnia piszemy o najważniejszych wydarzeniach show-biznesowych . Bądź na bieżąco! Obserwuj Plejadę w Wiadomościach Google. Odwiedź nas także na Facebooku , Instagramie , YouTubie oraz TikToku . Chcesz podzielić się ciekawym newsem lub zaproponować temat? Skontaktuj się z nami, pisząc e-maila na adres: [email protected] .