Growth Rooted in Conservation Efforts
Out of the 3,000 bison, 2,855 are living freely in the wild, while the remaining 205 are in enclosed reserves. The European bison, once nearly extinct with only a few left in captivity in the early 20th century, has made a remarkable recovery thanks to dedicated breeding and rewilding programs that started after World War I. Today, Poland is home to the largest European bison population in the world.
The largest herd, around 870 bison, lives in the Białowieża Forest&mdash;an ancient woodland located along the border between Poland and Belarus and recognized as a UNESCO World Heritage site. Other key populations include 764 bison in the Bieszczady Mountains in southeastern Poland, 562 in the Knyszyńska Forest near Lithuania, and approximately 465 in western parts of the country.
New Challenges and Future Steps
Although the growing numbers are a conservation success, experts are now concerned about new issues, such as overcrowding in some regions. This could lead to the spread of disease and more frequent interactions between bison and people, especially when the animals wander onto farmland.
To prevent these problems, Polish authorities are starting new projects to move some bison to areas that offer better conditions and less crowding. These relocation efforts will receive support from the European Union.
As the continent's largest land mammal, the European bison can weigh up to 900 kilograms. It also plays a vital role in the health of forest ecosystems by grazing and maintaining open landscapes.
 Stay informed with PolskieNews&mdash;your trusted source for Poland's latest updates across politics, culture, business, and world affairs. Empowering Polish readers with clear, reliable, and timely news coverage every day.

Poland has reported a record-breaking population of European bison in its 2025 wildlife survey, with a total of 3,000 animals now in the country. This marks an increase of 240 compared to the previous year and highlights the success of long-standing conservation and reintroduction efforts.

European Bison Population in Poland Hits Record 3,000

Paulina Szymczak Czasem nie trzeba wiele. Wystarczy kilka dni, kilka poranków bez budzika i miejsce, które nie przypomina niczego, co znasz na co dzień. Gdzie zamiast zgiełku miasta słychać wiatr w gałęziach, zamiast kawiarni – taras z kubkiem kawy, a cały plan dnia sprowadza się do pytania: "idę na spacer przed czy po śniadaniu?". Dla tych, którzy chcą po prostu pobyć – oto pięć domków, w których można odpocząć z dala od ludzi. Spis treści: Stodoły Babice - trochę jak Toskania, tylko bliżej DOMEKnaPOLU - z psem, z winem, z dobrym filmem Szumilas - las, piach i zero presji Dom na Makowicy - z widokiem na więcej niż góry Contemplace - góry, spokój i natura Stodoły Babice - trochę jak Toskania, tylko bliżej To jedno z tych miejsc, w których łapiesz oddech zaraz po wyjściu z auta. Przestrzeń aż po horyzont, cisza, która naprawdę działa na głowę, i ten widok - jakby ktoś wyciął kawałek Toskanii i wkleił go gdzieś w Podkarpackiem. Domy są proste, ale bardzo przemyślane - duże okna, jasne wnętrza, wszystko, co trzeba, żeby czuć się dobrze. Ale prawdziwa magia dzieje się na zewnątrz. Można poleżeć na hamaku i gapić się w niebo, zrobić ognisko albo wskoczyć do szklarni z jacuzzi. A jak nie chcesz rano ruszać się z miejsca, to zamawiasz śniadanie w koszyczku, pełne lokalnych pyszności. DOMEKnaPOLU - z psem, z winem, z dobrym filmem Domek, który ma w sobie coś z duszy artysty. Minimalistyczna bryła z drewna pośrodku mazowieckich pól i lasów, z dala od wszystkiego, co męczy. W środku - prosto, naturalnie, ale z pomysłem. Miłosz, właściciel, zbudował go własnymi rękami od zera. Każdy mebel, każda deska, każdy zakamarek ma w sobie jego zaangażowanie i serce. Domek stoi wśród pól i lasów, godzinę od Warszawy, a daje wrażenie bycia gdzieś na końcu świata. Jest prosty, drewniany, z balią na zewnątrz i dużymi oknami, przez które wpada światło i spokój. W środku jest wszystko, czego potrzeba. Wieczorem można rozsiąść się z winem, odpalić rzutnik i zrobić sobie małe kino letnie. Szumilas - las, piach i zero presji Jeśli pragniesz prawdziwej ciszy, z szumem drzew w tle i bez szumu internetu, Szumilas to miejsce dla ciebie. Domki ukryte w lesie, kilka kroków od spokojnej plaży, na którą nie docierają tłumy. Zamiast asfaltu - piasek pod stopami, a powietrze wypełnia zapach sosnowych igliwi. Wnętrza są proste, minimalistyczne, ale bardzo przytulne. Świece, miękkie koce, hamaki - to wszystko, co tworzy atmosferę relaksu. Wieczorem możesz zanurzyć się w balii pod niebem pełnym gwiazd, w całkowitej ciszy. Zobacz również: Tylko godzinę drogi od Poznania znajduje się jedno z najpiękniejszych miejsc w Wielkopolsce. Odkryj Smolarnię i rzekę Bukówkę Trend powrotu do natury. Dlaczego młodzi ludzie wybierają powolne życie? Dom na Makowicy - z widokiem na więcej niż góry Makowica to miejsce, gdzie dzień zaczyna się od wschodu słońca, który widzisz z łóżka. Domek stoi wysoko, na zboczu, z widokiem na Beskid Wyspowy, ale nie tylko góry robią tu robotę. Tu po prostu dobrze się żyje - wolniej, ciszej, bez pośpiechu. Dom jest drewniany, ciepły, z kominkiem i tarasem, na którym można siedzieć godzinami. Zimą możesz się tu zaszyć z grzańcem, latem z lemoniadą. Contemplace - góry, spokój i natura To miejsce ma w sobie coś spokojnego. Może to przez te ogromne okna z widokiem na las i Karkonosze, może przez to, że tu wszystko zostało zrobione z myślą o wyciszeniu. Domki są nowoczesne i przytulne. Drewno, prostota, dużo przestrzeni. Można po prostu siedzieć i patrzeć, można chodzić po lesie, można wreszcie posiedzieć w ciszy bez wyrzutów sumienia. Idealne miejsce, jeśli potrzebujesz trochę samotności albo chcesz po prostu zniknąć na kilka dni - ale z wygodnym łóżkiem i pyszną kawą. Zobacz również: 6 miejsc w Małopolsce, które warto zobaczyć. Lawendowy ogród jest jak z bajki

Ucieczka od miasta? Oto 5 wyjątkowych domków, w których złapiesz oddech

Natalia Jabłońska Już tego lata Polacy zyskają nowe, wygodne i niezwykle malownicze połączenie kolejowe do Chorwacji. Od 1 lipca 2025 roku PKP Intercity uruchamia bezpośredni pociąg z Warszawy do Rijeki – tętniącej życiem chorwackiej bramy nad Adriatyk. Sprawdziliśmy, ile kosztuje taka podróż i co warto o niej wiedzieć. Bezpośrednio z Warszawy do Rijeki Wyobraź sobie, że jesz obiad w Warszawie, a śniadanie zjadasz już na chorwackim wybrzeżu. Brzmi jak plan? Dzięki nowej ofercie PKP Intercity taki scenariusz będzie jak najbardziej realny. Pociąg wyruszy z Warszawy około godziny 14:00, by po około 19 godzinach jazdy dotrzeć do portowego miasta Rijeka , u bram lazurowego Adriatyku. Czytaj też: Wieś na Śląsku to prawdziwa perełka. Bajkowy zamek i jezioro zaledwie pół godziny drogi od Gliwic Trasa zaplanowana jest tak, by podróż była nie tylko szybka, ale i pełna niezapomnianych widoków. Skład przejedzie przez polskie miasta, m.in. Katowice, dalej przez Czechy (Ostrava, Břeclav), Austrię (Wiedeń), Słowenię (Maribor, Ljubljana) i zakończy bieg w chorwackiej Rijece . Czytaj też: Jak za darmo dostać miejsca obok siebie w samolocie? Podróżnicy mają na to kilka sposobów To doskonała alternatywa dla osób, które nie lubią długich podróży samochodem ani stresujących przesiadek na lotniskach . Ile kosztuje podróż pociągiem z Warszawy nad Adriatyk? Według zapowiedzi Ministerstwa Infrastruktury i PKP Intercity, ceny biletów mają zaczynać się już od 200 zł . To niezwykle atrakcyjna propozycja, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę koszty benzyny, winiet czy biletów lotniczych w szczycie sezonu. Czytaj też: Ukochana wyspa Polaków. Seniorzy, jak Piłsudski, mogą poszukać tam pięknej przyrody i... zdrowia Minister infrastruktury Dariusz Klimczak zaznaczył jednak, że ostateczne ceny będą zależały od ustaleń z zagranicznymi przewoźnikami oraz dostępności taboru. Wiadomo już, że w sprzedaży pojawią się zarówno bilety standardowe, jak i miejscówki w wagonach sypialnych , co pozwoli podróżnym spędzić noc w komfortowych warunkach. Rijeka - wakacyjna perełka nad Adriatykiem Choć Chorwacja kojarzy się głównie z Dubrownikiem czy Splitem, Rijeka ma w sobie niepowtarzalny urok. To miasto o bogatej historii i różnorodnej architekturze - od wpływów weneckich, przez ślady Austro-Węgier , po elementy jugosłowiańskiej moderny. Spacerując po mieście, koniecznie trzeba zobaczyć Trsat - wzgórze z zamkiem i przepięknym widokiem na zatokę, a także barwną Korzo - główny deptak z kafejkami, restauracjami i sklepami. Dodatkowym atutem Rijeki jest jej położenie - to idealna baza wypadowa na wyspy Krk i Cres oraz do prestiżowego kurortu Opatija, nazywanego chorwackim Saint-Tropez . Czytaj też: Urlopu jak na lekarstwo, a marzą ci się wakacje? Oto pomysł na tani i szybki relaks

Nowa era podróży: pociągiem z Polski do Chorwacji w 19 godzin

Natalia Jabłońska Tanie linie lotnicze zrewolucjonizowały podróżowanie po Europie, oferując bilety w wyjątkowo przystępnych cenach. Okazuje się jednak, że niska cena to dopiero początek wydatków – za bagaż podręczny, posiłki na pokładzie, a nawet możliwość siedzenia obok bliskich musimy zazwyczaj dopłacić. Na szczęście istnieją sprawdzone sposoby, które pozwalają uniknąć części tych opłat i mimo wszystko usiąść razem bez dodatkowych kosztów. Spis treści: Jak działa system przydzielania miejsc w samolocie? Sposoby na darmowe siedzenie razem Jak zmniejszyć koszt wyboru miejsc? Czy podróżując z dziećmi musimy wykupić miejsca razem? Jak działa system przydzielania miejsc w samolocie? W przypadku lotów rejsowych oferowanych m.in. przez LOT, czy Lufthansę - wybór miejsca podczas odprawy online zazwyczaj jest bezpłatny, o ile dokonamy go w wyznaczonym czasie przed lotem. Sytuacja jednak wygląda zupełnie inaczej w tanich liniach, takich jak Ryanair, Wizz Air czy EasyJet, gdzie pasażerom, którzy nie wykupili miejsc podczas rezerwacji biletu, system automatycznie przypisuje losowe miejsca w momencie dokonania odprawy. Ta otwierana jest zazwyczaj na 24 godziny przed wylotem i zamyka się na dwie godziny przed startem samolotu. Dokonując odprawy mamy wciąż możliwość zakupienia wybranego miejsca, jednak niewielu pasażerów się na to decyduje. Koszt rezerwacji różni się w zależności od jego lokalizacji - od około 40 zł za standardowe miejsce aż po 130 zł za fotele z dodatkową przestrzenią na nogi. Dla osób podróżujących z rodziną lub grupą znajomych może to oznaczać znaczny wzrost ceny całej podróży, dlatego też wielu pasażerów szuka rozwiązań pozwalających uniknąć tej opłaty. Zobacz również: Ten napój to największa zmora stewardes. Nawet piloci mają zastrzeżenia do jego jakości Sposoby na darmowe siedzenie razem Jednym z najprostszych sposobów na siedzenie obok siebie bez dopłaty jest... liczenie na życzliwość współpasażerów. Wiele osób, które podróżują samotnie, bez oporu z amienia się miejscami , by umożliwić innym siedzenie razem. Choć nie ma tu gwarancji sukcesu, taka metoda bywa skuteczna, zwłaszcza dla par. Zobacz również: Chcesz się w końcu wyspać w samolocie? Te metody zrobią z ciebie mistrza snu Zabierz auto, rower i psa. Podróże promem z Polski to strzał w dziesiątkę Zabierasz komputer do WARS-u? Zostaniesz wyproszony Inną strategią, coraz częściej wykorzystywaną przez pasażerów, jest celowe opóźnienie odprawy do ostatnich trzech godzin przed lotem. Wówczas system przydzielający miejsca ma już ograniczone pole manewru i istnieje większe prawdopodobieństwo, że wciąż pozostaną nieprzydzielone siedzenia obok siebie w rzędach awaryjnych - tych z większą przestrzenią na nogi. To jednak tylko teoria i nie zawsze się ona sprawdza. Na koniec pozostaje nam opcja zapytania załogi pokładowej, czy w samolocie są dwa wolne miejsca obok siebie . W tym przypadku najlepiej jest wejść na pokład jako jedni z ostatnich pasażerów, a z pytaniem bezzwłocznie zwrócić się do załogi. Jeśli takowe miejsca wciąż są wolne na pokładzie, możemy poprosić o możliwość przesiadki. Zobacz również: Podróże na własną rękę: Polka odwiedziła kraj, który przypomina inną planetę. Widziała niezwykły rytuał Jak zmniejszyć koszt wyboru miejsc? Dla tych, którzy nie chcą ryzykować i wolą mieć pewność, że usiądą razem, istnieje sposób na obniżenie kosztu rezerwacji miejsc. Wystarczy, że tuż po uruchomieniu odprawy online, gdy dostępna jest jeszcze większość miejsc w samolocie, odprawimy najpierw jednego pasażera. Po wyznaczeniu dla niego darmowego miejsca, odprawiając następne osoby, możemy wybrać odpłatnie fotele tuż obok. W ten sposób podróżując we dwoje poniesiemy opłatę tylko za jedno miejsce, a nie za dwa. Czy podróżując z dziećmi musimy wykupić miejsca razem? Rodzice podróżujący z dziećmi poniżej 12. roku życia mogą być spokojni - system rezerwacyjny automatycznie przydziela miejsce dziecka obok opiekuna. Warto jednak pamiętać, że nie gwarantuje to wspólnego siedzenia całej rodziny - dziecko zostanie posadzone przy jednym z dorosłych, a pozostali członkowie mogą zostać rozmieszczeni w innych częściach samolotu. Zobacz również: Stewardessa wskazała najlepsze miejsce w samolocie. Na co zwrócić uwagę?

Jak za darmo dostać miejsca obok siebie w samolocie? Podróżnicy mają na to kilka sposobów

W roku 1925 została wydana zgoda na założenie drugiej parafii w Białymstoku i wybudowanie nowej świątyni. Na lokalizację kościoła wybrano zarośnięte wzgórze, na którym znajdował się nieczynny cmentarz katolicki. Na rozpisany konkurs, w 1926 roku, napłynęło ponad 70 projektów jednak żaden nie zyskał akceptacji proboszcza. Konkurs powtórzono i w roku 1927 przystąpiono do prac budowlanych wg projektu warszawskiego architekta Oskara Sosnowskiego. - pisał Krzysztof Stefański ("Nowa forma w polskiej architekturze sakralnej") i podkreślał, że koncepcje Sosnowskiego wyróżniały się spośród ogólnie panujących trendów Projekt był skomplikowany, a prace finansowane były prawie wyłącznie z datków wiernych. W chwili wybuchu II wojny światowej kościół był gotowy w stanie surowym, miał zamontowaną kopułę i ukończoną wieżę z posągiem Matki Boskiej. W czasie wojny w dalszym ciągu, w miarę możliwości, kontynuowano budowę, a w 1941 rozpoczęto odprawianie nabożeństw. Prace budowlane zakończono w 1944 roku, a w 1946 konsekrowano świątynię. Oskar Sosnowski to polski architekt, konserwator zabytków i pedagog. Urodził się w Petersburgu w 1880 roku, w 1903 ukończył Instytut Politechniczny w Warszawie by w 1914 zostać profesorem zwyczajnym Politechniki Lwowskiej, zaś w 1919 Politechniki Warszawskiej. W 1922 był inicjatorem utworzenia Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1929 założył Zakład Architektury Polskiej na Politechnice Warszawskiej. Podczas wojny osobiście czuwał nad bezpieczeństwem gmachu Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. 24 września 1939 podczas bombardowania został trafiony odłamkiem, w skutek czego stracił obie nogi, a po kilku dniach zmarł. Jego dwaj synowie zginęli w powstaniu warszawskim. Oskar Sosnowski pozostawił po sobie bogatą spuściznę. W swoich projektach nawiązywał do form historycznych, stosując jednak nowe materiały jak żelbet. Już na początku kariery miał zaszczyt zaprojektować kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie (1911–1923). Wg jego projektów budowano świątynie w wielu miejscowościach, również na Podlasiu i w samym Białymstoku Wg wielu kościół p.w. Św. Rocha w Białymstoku jest najciekawszym przykładem polskiego modernizmu sakralnego. Budowla zbudowana została w stylu modernistyczno-ekspresjonistycznym na planie ośmioboku i składa się z trzech stopniowo narastających brył. Motywem przewodnim wielokrotnie i wielorako powielanym jest kryształ górski. Widzimy go praktycznie wszędzie, na zewnątrz budowli jak i w jej wnętrzu. Całość przez to jest bardzo spójna, od posadzki, ławek, krat, drzwi, konfesjonałów aż do murów czy wysokiej na 78 metrów wieży zwieńczonej 3-metrową postacią Matki Boskiej. Ołtarz główny świątyni wykonany został przez . W kościele znajdują się trzy rzeźby Na lewo od ołtarza głównego mieści się ołtarz św. Antoniego oraz lewa kaplica boczna pw. św. Rocha. Z prawej strony ołtarza głównego umieszczono ołtarz Matki Boskiej Różańcowej, a za nim kaplicę Matki Boskiej Ostrobramskiej z kopią wileńskiego obrazu. We wnętrzu kaplicy znajduje się także kilka tablic upamiętniających żołnierzy polskich z pułków kresowych. We wnętrzu panuje harmonia, konsekwencja i dbałość o detale. Uwagę przyciąga piękny witraż na suficie przedstawiający symbole św. Ducha i Ewangelistów. Rozeta wykonana jest wg projektu Placydy Siedleckiej - Bukowskiej. Ta białostocka malarka uformowana była artystycznie przez klimat przedwojennego Wilna, wywarła wpływ na symboliczną, sakralną i świecką przestrzeń Białegostoku. Zajmowała się malarstwem, grafiką, projektowaniem oraz komponowaniem w drewnie. Ukończyła Państwowe Gimnazjum im. księżnej Anny z Sapiehów Jabłonowskiej (Mickiewicza 1). Od 1929 roku studiowała malarstwo w Wilnie (też u prof. Ludomira Sleńdzińskiego). W październiku 2018 r. decyzją papieża Franciszka kościół został podniesiony do rangi bazyliki mniejszej. W tym samym roku, ze względu na wyjątkową rangę artystyczną, kościół wpisano na listę pomników historii w ramach akcji "100 Pomników Historii na stulecie odzyskania niepodległości".

Bazylika pw. św. Rocha w Białymstoku to kościół rzymskokatolicki ufundowany jako pomnik Odzyskania Niepodległości. Przez wielu specjalistów uznawany jest za czołowy przykład modernizmu polskiego, ale i jedną z najwspanialszych budowli sakralnych XX wieku w Polsce, ale i w Europie.

Kościół Świętego Rocha w Białymstoku to jedna z najpiękniejszych świątyń wybudowanych w XX w. w Europie. Zobacz i poznaj unikalną budowlę

Agata Zaremba Rejsy promem zyskują na popularności jako wygodny sposób podróżowania, który łączy relaks z przygodą. Polska, jako kraj z dostępem do Morza Bałtyckiego, ma naprawdę sporo do zaoferowania w tym zakresie. Rejs promem to świetna opcja zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i dla tych, którzy nie wyobrażają sobie wyjazdu bez swojego pupila. Gdzie dopłyniemy promem z Polski i ile kosztuje taka podróż? Spis treści: Komfort, relaks i nadmorska bryza. Dlaczego warto wybrać rejs promem? Promy z Polski. Tam dopłyniemy bezpośrednio w kilka godzin Jaką trasę promową wybrać? To zależy od planów Prom z Polski do Ystad. Kopenhaga na wyciągnięcie ręki Z Polski na malowniczą wyspę Bornholm. Czy powrócą połączenia? Komfort, relaks i nadmorska bryza. Dlaczego warto wybrać rejs promem? W czasach, gdy podróże lotnicze stały się codziennością, a przez turystów są częściej postrzegane jako konieczność, aniżeli przyjemność, rejs promem to ciekawa alternatywa, która pozwala cieszyć się samą podróżą, a nie tylko jej celem. Zamiast kolejek na lotnisku, ograniczeń bagażowych czy niewygodnych foteli, mamy przestrzeń, świeże powietrze i morze aż po horyzont. Podczas kilku godzin rejsu można naprawdę odpocząć - pospacerować po pokładzie, zjeść coś w restauracji albo po prostu zrelaksować się z widokiem za burtą. Dużą zaletą podróży promem jest możliwość zabrania ze sobą własnego pojazdu - samochodu, motocykla, kampera czy roweru. To idealne rozwiązanie dla tych, którzy planują dalszą podróż na miejscu i nie chcą się ograniczać. Co więcej, nie musimy przejmować się limitem bagażu - można zabrać wszystko, co rzeczywiście się przyda, bez stresu związanego z wagą walizek czy dodatkowymi opłatami. Rejsy promem to także doskonała opcja dla rodzin z dziećmi. Taka podróż jest spokojniejsza i mniej stresująca niż lot, a prywatna kabina, którą możemy wykupić na pokładzie, zapewnia komfort, możliwość odpoczynku, a nawet drzemki. Na pokładzie dostępne są restauracje i bary, często z możliwością wykupienia pakietów posiłków. Z promów chętnie korzystają też osoby podróżujące ze zwierzętami. Choć dla pupili należy wykupić osobny bilet, to linie promowe coraz częściej oferują specjalne udogodnienia np. kabiny przyjazne zwierzętom. Na wielu promach zwierzęta są mile widziane nie tylko na pokładzie zewnętrznym, ale również w częściach wspólnych, a czasami nawet w restauracjach. Zobacz również: Urlopu jak na lekarstwo, a marzą ci się wakacje? Oto pomysł na tani i szybki relaks Promy z Polski. Tam dopłyniemy bezpośrednio w kilka godzin Obecnie z Polski dopłyniemy bezpośrednio jedynie do szwedzkich miast . Stamtąd możemy jednak kontynuować podróż promem lub rozpocząć samochodową objazdówkę po Skandynawii. Obecnie regularne połączenia promowe oferowane są: z Gdańska do Malmö, Ystad, Nynäshamn, ze Świnoujścia do szwedzkich portów Ystad oraz Trelleborg, z Gdyni do miasta Karlskrona. Zobacz również: Podróże na własną rękę: Polka odwiedziła kraj, który przypomina inną planetę. Widziała niezwykły rytuał Jaką trasę promową wybrać? To zależy od planów Jeśli marzy nam się zwiedzanie Sztokholmu - stolicy i jednego z najpiękniejszych miast Szwecji - dobrym rozwiązaniem będzie prom do Nynäshamn, położonego ok. 50 km od centrum stolicy. Trzeba jednak przygotować się na długi rejs, trwający około 18 godzin. Na szczęście komfort podróży możemy znacznie zwiększyć, wykupując kabinę dwuosobową lub rodzinną. Ceny biletów zależą od wybranej trasy, terminu oraz rodzaju przewożonego pojazdu, ale musimy liczyć się z kosztem rzędu około 1000 zł za osobę z samochodem. To jedna z droższych opcji, ale bez wątpienia rekompensuje ją atrakcyjny cel podróży. Prom z Polski do Ystad. Kopenhaga na wyciągnięcie ręki Jeśli jednak planujemy podróż objazdową po Szwecji, znakomitym wyborem będzie rejs do Ystad - urokliwego miasteczka położonego na południowym wybrzeżu kraju. Ystad zachwyca swoją gotycką architekturą, klimatycznymi uliczkami i typowymi skandynawskimi domkami. Choć wielu turystów traktuje je jedynie jako punkt przesiadkowy, warto zatrzymać się tu na dłużej. Na szczególną uwagę zasługują m.in. kościół Mariacki oraz zabytkowa latarnia morska. Rejs do Ystad to także najszybsza i najtańsza z dostępnych opcji - trwa około 6 godzin, a bilet w obie strony dla osoby dorosłej z samochodem to koszt ok. 500 zł (przy zakupie biletów dla 2 pasażerów). Z kolei dla 4-osobowej rodziny podróżującej z dziećmi, koszt podróży w dwie strony z samochodem to niecałe 1500 zł. Dodatkową zaletą jest fakt, że z Ystad z łatwością można zaplanować wycieczkę do Kopenhagi - stolica Danii znajduje się zaledwie 90 km dalej. Zobacz również: Podróże osobiste: Średniowieczne miasteczko to duma Francuzów. Wygląda jakby czas się tutaj zatrzymał Z Polski na malowniczą wyspę Bornholm. Czy powrócą połączenia? Dość nietypowym, ale wartym odwiedzenia miejscem jest wyspa Bornholm , będąca jednym z najbardziej urokliwych miejsc w południowo-zachodniej części Morza Bałtyckiego. Ta duńska wyspa, o powierzchni ponad 580 km kwadratowych i linii brzegowej sięgającej 140 kilometrów, to prawdziwa perełka północnej Europy. Zachwyca malowniczymi klifami, piaszczystymi plażami i gęstą siecią tras spacerowych, a także zachęca do wypoczynku na świeżym powietrzu. Nic dziwnego, że Bornholm został uznany za najlepsze miejsce na wakacje w Danii w prestiżowym plebiscycie Danish Travel Awards. To również idealny kierunek dla miłośników aktywnego wypoczynku - wyspa słynie z doskonałych szlaków rowerowych, a w sezonie letnim popularnością cieszy się także wypożyczanie kajaków. Warto więc zabrać ze sobą rower i przygotować się na aktywne, ale pełne relaksu dni. Jeszcze do 2020 roku podróż z Polski na Bornholm była prosta i wygodna. Można było skorzystać z katamaranu z Kołobrzegu do Nexø - idealnego dla pieszych i rowerzystów - lub z bezpośredniego promu ze Świnoujścia do Rønne, który obsługiwał zarówno pasażerów, jak i samochody. Niestety, pandemia sprawiła, że połączenia te zostały zawieszone i do dziś nie wróciły do rozkładów. Oznacza to, że obecnie nie znajdziemy bezpośredniego połączenia promowego z Polski na Bornholm. Na szczęście są dobre wieści - Polferries ogłosiło p lan przywrócenia rejsów z Kołobrzegu do Rønne od 2025 roku. Nie podano jeszcze dokładnej daty rozpoczęcia kursów, ale wiadomo, że trwają prace nad przywróceniem tej dogodnej trasy. Obecnie najlepszą opcją dla podróżujących samochodem jest rejs z niemieckiego Sassnitz, które znajduje się około dwie godziny jazdy od granicy polsko-niemieckiej, co czyni je świetną alternatywą, szczególnie dla mieszkańców północno-zachodniej Polski.

Najwygodniejszy sposób na podróżowanie. Bez ograniczeń bagażowych i kolejek

Agata Zaremba Choć odwiedziła już cenoty w Meksyku, zachwycała się rajskimi plażami Sri Lanki, a także przejechała Saharę pociągiem wiozącym rudę żelaza, to właśnie podróż do Etiopii okazała się dla Agnieszki największym podróżniczym przeżyciem. Co ciekawe, wyprawa była dość przypadkowa — zadecydowały tanie bilety lotnicze. Jednak to, co zobaczyła na miejscu, przerosło jej najśmielsze oczekiwania. O swojej podróży do Etiopii — o atrakcjach, wyzwaniach i bezpieczeństwie opowiedziała Interii miłośniczka podróży poza utartym szlakiem. Czujesz, że czas ruszać w drogę? Na swojej liście marzeń masz zachód słońca w Kenii, karaoke w Tokio, salsę na Kubie, spacer z alpakami w Peru i plażowanie na Malediwach? Chcesz przekonać się, czy Taj Mahal, Machu Picchu, Chiński Mur, Statua Wolności i Petra, na żywo wyglądają tak samo spektakularnie jak na pocztówkach? Masz piękne plany, ale... nie wiesz, jak zabrać się za ich realizację? Spokojnie, w "Podróżach na własną rękę" autorka - Agata Zaremba i zaproszeni przez nią eksperci podpowiadają, jak samodzielnie, bezpiecznie i niskobudżetowo zorganizować wycieczkę do najbardziej odległych zakątków świata (oraz do tych całkiem bliskich, bo przecież w Europie też jest tyle do odkrycia). Doradzają jak kupić tanie bilety, zarezerwować bezpieczny nocleg, korzystać z komunikacji publicznej i odczytać kulturowe kody. Tobie pozostaje tylko... cieszyć się podróżą. Etiopia, państwo położone w sercu wschodniej Afryki , graniczy na południu z popularną turystycznie Kenią. Mimo że wciąż jest mniej znana wśród podróżników, ci, którzy zdecydują się ją odwiedzić, szybko odkrywają jej dzikie piękno i autentyczność. To jednak kraj wymagający - nie dla każdego. Jak zorganizować wycieczkę do Etiopii i czego się po niej spodziewać? Agata Zaremba: Odwiedziłaś już tyle wspaniałych miejsc, jednak to wyprawę do Etiopii wspominasz najlepiej. Co było w niej wyjątkowego? Agnieszka Kwolek, podróżniczka: - To było coś zupełnie innego, każdy region dostarczał zupełnie innych emocji. Doświadczeniem, które zapamiętam do końca życia była wizyta w Depresji Danakilskiej - to tam po raz pierwszy w życiu stałam oko w oko z aktywnym wulkanem Erta Ale. Byłam zaledwie trzy metry od kipiącej lawy, czułam intensywny zapach siarki. Nie brzmi to bezpiecznie... - I nie było (śmiech). Dwa tygodnie po naszej wycieczce ta lawa wylała. Jednak przewodnicy podobno wiedzą kiedy można podejść, a kiedy nie, ale ogólnie jest to mało bezpieczne. Depresja Danakilska uchodzi za jedno z najbardziej nieprzyjaznych człowiekowi miejsc na świecie, prawda? - Tak, nie bez powodu. To jedno z najgorętszych miejsc na Ziemi, w którym na stałe mieszkają ludzie. Lokalni mieszkańcy (Afarowie) są przystosowani do ekstremalnych warunków - średnia roczna temperatura wynosi tam około 35 st. C., a latem potrafi przekraczać 50 st. C. Jednak to nie z upałów słynie to miejsce. Krajobraz Depresji Danakilskiej jest naprawdę nie z tej ziemi - znajdziemy tam słone jeziora, solny kanion, miniaturowe gejzery oraz fantastyczne formacje skalne, które dzięki reakcjom chemicznym przybierają intensywne, jaskrawe barwy: od żółci i zieleni po czerwień i róż. Wygląda to, jak pejzaż z innej planety. Czegoś podobnego nie widziałam nigdzie indziej na świecie. Zobacz również: Podróże na własną rękę: "Uciekliśmy na Teneryfę". Za życie na Kanarach płacą tyle, co w Polsce Oprócz Depresji Danakilskiej, które miejsca w Etiopii zrobiły na Tobie największe wrażenie? - Drugim miejscem, które na długo pozostanie w mojej pamięci, są Góry Semien (Simien) - tam wyruszyliśmy na niesamowity trekking wśród zapierających dech w piersiach krajobrazów. Kolejnym wyjątkowym miejscem była Dolina Omo - zupełnie odmienna od pustynnych krajobrazów Danakilu. Dolina Omo to kraina bujna, zielona, dzika i niemal dziewicza. To właśnie tam można spotkać plemiona, które od wieków kultywują swoje tradycje i rytuały. Miałam okazję uczestniczyć w niezwykłej ceremonii Ukuli Bula (Bull Jumping), podczas której chłopcy z plemienia Hamer wkraczają w dorosłość. Ważną rolę odgrywają w niej także kobiety - tańczą, śpiewają, trąbią na trąbkach, tworząc podniosłą atmosferę. Kulminacyjnym momentem ceremonii jest rytuał, w którym młody mężczyzna, nago, musi przeskoczyć przez szereg byków ustawionych w rzędzie. Gdy ukończy ceremonię, jest gotowy do rozpoczęcia dorosłego życia. Brzmi to jak coś niedostępnego dla turystów. Jak udało ci się dotrzeć do plemion? - Zarówno tę, jak i wszystkie inne wycieczki w Etiopii organizowaliśmy na własną rękę. Przede wszystkim korzystaliśmy z facebookowych grup podróżniczych, gdzie szukaliśmy kontaktów do lokalnych przewodników. Oznacza to, że możemy odwiedzić je tylko z przewodnikami? - Raczej tak, ponieważ potrzebna jest tam zgoda na wjazd. Poza tym lokalna ludność nie mówi dobrze po angielsku. Przewodników najłatwiej znaleźć jeszcze przed wyjazdem - wielu z nich prowadzi konta w mediach społecznościowych, ma profile na couchsurfingu (słynnej platformie podróżniczej), a na najróżniejszych forach turyści chętnie dzielą się sprawdzonymi kontaktami. Zobacz również: Podziemne miasta, kościoły w skałach i loty balonem. Oto czym zachwyciła mnie niezwykła turecka kraina Czy organizacja takich wycieczek jest kosztowna? - Z tego, co zauważyłam, ceny zaczynają się od 120 dolarów amerykańskich za dzień, ale w tym mamy zapewnione wszystko - transport z lotniska, noclegi, trzy posiłki dziennie i stały dostęp do wody. Jest też kierowca i kucharz, bo w niektórych regionach nie ma dostępu do restauracji. W górach Semien towarzyszył nam również uzbrojony skaut, a to z uwagi na niestabilną sytuację w regionie. Co ważne, płatność odbywa się gotówką na miejscu, choć wcześniej można uzgodnić wszystkie szczegóły przez internet. Jeśli z pomocą lokalnego przewodnika każdy turysta może odwiedzić plemiona w Dolinie Omo, to te wycieczki można uznać za atrakcję turystyczną? - Widać, że turystyka dociera do Doliny Omo coraz bardziej, a miejscowe społeczności zaczęły dostrzegać w niej źródło zarobku. Oczywiście wszystko zależy od konkretnego plemienia. Są takie, w których turyści postrzegani są przez pryzmat portfela, ale i takie, które przyjmują ich niczym rodzinę. Co ciekawe, za możliwość zobaczenia ceremonii skakania przez byki trzeba dodatkowo zapłacić. W ostatnich latach turystyka w Etiopii bardzo dynamicznie się rozwija. Myślisz, że ma szansę stać się popularnym kierunkiem także wśród Polaków? - Zdecydowanie tak - i to już się dzieje. Etiopia ma ogromny potencjał turystyczny. Państwo intensywnie inwestuje w ten sektor, dzięki czemu stało się jednym z najszybciej rozwijających się kierunków turystycznych w Afryce. I słusznie, bo Etiopia naprawdę ma czym zachwycić: od imponującego dziedzictwa kulturowego i historycznego po zapierające dech krajobrazy i nieskażoną naturę. - Co istotne, coraz więcej Polaków dostrzega ten potencjał - w dużej mierze dzięki bezpośrednim, stosunkowo tanim lotom. Bilety w obie strony można kupić już od około 1500 zł. Od lipca 2024 roku z Warszawy do Addis Abeby, stolicy Etiopii, można lecieć bezpośrednio liniami Ethiopian Airlines. Co ważne, choć samolot ma międzylądowanie, nie trzeba się przesiadać - zostajemy na pokładzie, co jest dużym udogodnieniem. Sama leciałam w listopadzie 2024 roku i zauważyłam, że wielu Polaków skorzystało z tych lotów. Zobacz również: Świat docenia, Polacy zapominają? 65 proc. turystów to obcokrajowcy A jak to wygląda z infrastrukturą turystyczną? Czy podróżowanie na własną rękę jest proste? - W samej stolicy, która jest taką bazą wypadową, jest sporo noclegów do wyboru. Od 5-gwiazdkowych hoteli z basenami po budżetowe hostele. Nie ma też problemu z dogadaniem się po angielsku. Trudniej jest w innych rejonach Etiopii, zarówno z językiem, jak i noclegami, których formy mogą być różne - np. namiot lub łóżko polowe pod gołym niebem. Jeśli chodzi o transport, w miastach najlepiej korzystać z tanich i łatwo dostępnych taksówek, choć warto śledzić trasę w telefonie, bo kierowcy często nabijają kilometry. Z kolei między regionami kraju warto latać samolotami, są też autobusy, ale pochłaniają one bardzo dużo czasu. Alternatywą jest wynajem samochodu - koszt to około 200 zł za dzień. Myślisz, że podróż do Etiopii to dobry wybór dla każdego turysty? - Zdecydowanie nie, ale wszystko zależy od tego, czego oczekujemy od podróży. Jeśli marzy nam się wypoczynek pod palmami lepiej wybrać Kenię lub Zanzibar. Jeśli jednak poszukujemy czegoś więcej, jesteśmy ciekawi kultury, ludzi, chcemy odwiedzić miejsce niedotknięte masową turystyką - Etiopia to strzał w dziesiątkę. Zwłaszcza jeśli ktoś czuje takie afrykańskie klimaty. Czyli podróż do Etiopii to propozycja dla żądnych przygód? - I jednocześnie nieoczekujących szczególnych wygód. Podczas podróży niekiedy spaliśmy na otwartej przestrzeni, na łóżkach polowych, czasami w namiotach. Taki styl podróżowania nie każdemu będzie odpowiadał. Nie każdy też jest gotów na to, by zrezygnować z prysznica na jeden dzień. A jak oceniasz bezpieczeństwo w tym kraju? - Niestety nie w każdym regionie jest bezpiecznie, ale sama czułam się tylko raz niepewnie, gdy polecieliśmy na północ kraju, do miasta Gonder, by stamtąd wyruszyć w góry Semien. Panuje tam dość niestabilna sytuacja i zamieszki nie są rzadkością. Na ulicach jest dużo milicji, wojska, kontroli, to wszystko było dla nas bardzo nowe i powodowało w nas niepokój. Na szczęście nie spotkała nas żadna niebezpieczna sytuacja. Poza północą inne regiony są generalnie spokojne, chociaż - jak wszędzie na świecie - warto zachować ostrożność. Unikaliśmy nocnych wyjść, chyba że towarzyszył nam lokalny przewodnik. Nieprzyjemną sytuację miałam tylko raz w stolicy, w dniu biegu Great Ethiopian Run, w którym brałam udział. Była to masowa impreza, w której wzięło udział około 50 tys. osób. Po biegu, gdy spędzałam czas z moimi znajomymi, podeszła do nas grupka młodych chłopaków, którzy próbowali wyrwać koledze torbę z dokumentami. Nie udało im się, więc uciekli, ale taka sytuacja mogła nas spotkać naprawdę wszędzie. Jeśli chodzi o praktyczne informacje, na co warto zwrócić uwagę? - Po pierwsze pogoda - od października do marca trwa tam pora sucha i to najlepszy moment na podróż. Druga kwestia to wiza. Przed wyjazdem musimy wykupić wizę turystyczną, która ważna jest przez 30 dni. Niestety kosztuje dość sporo, bo 60 dolarów. Można ją wyrobić na miejscu lub zakupić online. Walutą w Etiopii są birry, które musimy mieć w gotówce. Ja część waluty wymieniłam na lotnisku, natomiast resztę wypłaciłam w bankomatach w stolicy przy pomocy Revoluta. A kwestie zdrowotne? - Warto dobrze się przygotować. Jeśli podróżujemy na południe, warto mieć tabletki na malarię. Ja brałam je profilaktycznie. Ważne jest też, aby uważać, co się je i pije. Podczas podróży unikałam mięsa, zaczęłam próbować go pod koniec wyjazdu i faktycznie nie zawsze się dobrze po nim czułam. Uważać trzeba też na wodę. Niestety raz po wypiciu kawy, która była przygotowana z nie do końca czystej wody, dostałam zatrucia. Na moje nieszczęście było to w górach Semien, gdzie spaliśmy w namiocie, no i warunki do przetrwania tego zatrucia były naprawdę ciężkie. Zatem polecam zabrać ze sobą leki na takie dolegliwości. *** Kolejny odcinek "Podróży na własną rękę" już za dwa tygodnie, w czwartek 15 maja. *** O autorce cyklu "Podróże na własną rękę" Agata Zaremba: Absolwentka dziennikarstwa i medioznawstwa o specjalności fotografia prasowa, reklamowa i wydawnicza. W Interii najczęściej zajmuje się tematyką podróżniczą i społeczną. Miłośniczka Włoch i Japonii, amatorka tanich podróży. Odwiedziła ponad 25 krajów w tym Brazylię, Tajlandię, Japonię i Stany Zjednoczone, organizując wszystkie podróże na własną rękę. I to wszystko z małym plecakiem podręcznym!

Podróże na własną rękę: Polka odwiedziła kraj, który przypomina inną planetę. Widziała niezwykły rytuał

Natalia Siedlaczek Planujesz majówkę nad Morskim Okiem? Lepiej szybko zaplanuj, gdzie zaparkujesz. Tatrzański Park Narodowy (TPN) apeluje do turystów o wcześniejszy zakup e-biletu parkingowego. Im wcześniej wykupisz miejsce, tym będzie taniej. Rezerwacja miejsca online nie tylko gwarantuje dostępność, ale pozwala uniknąć wyższych cen obowiązujących w dniu przyjazdu - podał TPN w komunikacie. W celu sprawnej organizacji ruchu w rejonie parkingów przed popularnym szlakiem do Morskiego Oka, TPN wprowadził elektroniczną rezerwację miejsc parkingowych. Tatrzański Park Narodowy apeluje do turystów Obowiązują tam elastyczny system cenowy - tańsze bilety można kupić co najmniej trzy dni przed planowaną wizytą. W dniu przyjazdu miejsca parkingowe mogą być już niedostępne lub cena za postój będzie wyższa. "Aby uniknąć korków przed dojazdem do parkingu, najlepiej przyjechać już przed godziną 8.00. Dla turystów planujących wielodniowy pobyt, konieczne jest wykupienie e-biletu na każdy dzień. Dłuższy postój należy zgłosić obsłudze parkingu. Rezerwacja obowiązuje także osoby nocujące w schroniskach oraz osoby z niepełnosprawnościami - wówczas należy wybrać odpowiednią opcję podczas zakupu" - przypomina TPN. Zobacz również: Jeden malowniczy park narodowy podbija sieć. 3h od Krakowa czeka cię prawdziwy raj Polski park narodowy skradł serca Brytyjczyków. Idealne miejsce na majówkę Majówka 2025 w Tatrach? Szykuje się wielka zmiana na trasie do Morskiego Oka Gdzie można zaparkować w rejonie Morskiego Oka? Parkingi w rejonie Morskiego Oka podzielone są na trzy strefy: Palenicę Białczańską - bezpośrednio przy szlaku, pas drogowy przed wejściem na szlak, Łysą Polanę to jest około 1,5 km przed szlakiem. Ceny za postój zaczynają się od 36 zł. Bilet należy zapisać na urządzeniu mobilnym lub wydrukować. Jak zaznacza TPN, o miejscu zaparkowania decyduje kolejność przyjazdu . Kierowcy nie mają możliwości wyboru miejsca parkowania, a pojazdy są kierowane przez obsługę najpierw na Palenicę Białczańską, następnie na pas drogowy i na Łysą Polanę (czas dojścia do punktu wejścia na szlak to 15-20 min.). Zobacz także: Twoja walizka pierwsza trafi na taśmę. Prosty trik na szybsze odebranie bagażu Parking można zarezerwować na stronie internetowej parku: tpn.gov.pl. TPN ostrzega także przed nieautoryzowanymi biletami oferowanymi w internecie przez prywatne podmioty reklamujące się jako "parking do Morskiego Oka". Takie bilety nie są honorowane przez park. Zobacz także: Alternatywa dla zadeptanych kurortów. Grecka wyspa kusi złotymi plażami i lazurową wodą

Tatrzański Park Narodowy apeluje do turystów. "Miejsca mogą być niedostępne"

Natalia Grygny W górach jest wszystko, co kochacie? Beskid Żywiecki poleca się na majowy weekend i nie tylko. Jest tu sporo miejsc wartych odwiedzenia: klimatyczne schroniska, szlaki widokowe, urokliwe miejscowości. Prezentujemy pięć miejsc, do których warto zajrzeć. Gór wam mało i trzeba wam więcej? Potraktujcie ten artykuł jako wstęp do beskidzkiej przygody. - Sezon w Beskidach trwa cały rok: tak naprawdę nigdy się nie zaczyna i nigdy się nie kończy. Jesteśmy kierunkiem popularnym o każdej porze roku - powiedział mi w ubiegłym roku Piotr Plewiński, dyrektor biura Lokalnej Organizacji Turystycznej Beskidy, gdy przygotowywałam artykuł o letnim sezonie w Beskidach do naszego wakacyjnego cyklu "Polska na własne oczy". Zobacz: Polska na własne oczy: Beskidy gotowe na lato. "Przed nami dobry sezon" W tych górach każdy - w zależności od miejsca pobytu - znajdzie coś dla siebie. Tym razem postanowiłam obrać konkretny kierunek, mianowicie: B eskid Żywiecki. Tak powstał subiektywny przegląd kilku miejsc - bardziej lub mniej oczywistych, które nie tylko moim zdaniem warto odwiedzić. Tak, zdajemy sobie sprawę, że pięć to stanowczo za mało. Dla wprawionych turystów zapewne nie będą zaskoczeniem, ale osoby planujące wypad w ten rejon Beskidów znajdą tu pewne wskazówki. Ruszajmy więc w drogę! Spis treści: Zamiast utartych szlaków: Chata na Zagroniu Mało znany i nieoblegany. Proszę państwa, oto Muńcuł Krawców Wierch. Klimatyczny zakątek Hala Boracza. Jagodzianki i widoki Hala Lipowska, czyli popularny punkt obowiązkowy Zamiast utartych szlaków: Chata na Zagroniu Beskidy mają swoje sekretne miejsca. Często znajdują się na uboczu, trochę dalej od utartych szlaków i prowadzą do nich nieśmiałe drogowskazy. Jednym z takich miejsc jest Chata na Zagroniu . Gdy rok temu podczas majówki wędrowałam szlakiem z hali Lipowskiej, zeszłam z planowanej trasy i tym oto sposobem trafiłam do chatki. Studencka chatka jest położona poniżej grzbietu Zapolanki (przysiółka wsi Złatna), dokładnie jakieś 200 metrów od żółtego szlaku. Drogę znajdziecie bez większych problemów, ponieważ wytyczają ją odpowiednie znaki. Pieczę nad tym miejsce sprawuje Studenckie Koło Przewodników Beskidzkich w Katowicach. Nocleg można zarezerwować lub rozbić namiot w wyznaczonym miejscu. Do dyspozycji jest wyposażona kuchnia i salon, a przed obiektem znajduje się miejsce na ognisko. Klimatyczne miejsce, trochę zaklęte w czasie. Przed chatą można odpocząć i porozmawiać z innymi odwiedzającymi. Tematów do dyskusji raczej nie zabraknie. A i kawa w takiej scenerii i towarzystwie od razu lepiej smakuje! Mało znany i nieoblegany. Proszę państwa, oto Muńcuł - Miejsce w Beskidzie Żywieckim? Mam propozycję dla osób, które szukają spokoju - mówi Anna, trenerka nordic walkingu, która w sieci działa pod szyldem Beskidzki Nordic Walking. Muńcuł leży w Grupie Wielkiej Raczy, ale nie w głównym, a bocznym grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Rycerzowej. Nazwa pochodzi od wołoskiego słowa Muncel, oznaczającego pagórek lub wzgórze. Stoki góry są porośnięte lasem, ale z hali przy szczycie rozpościerają się zapierające dech widoki. Widać stąd m.in. szczyty słowackiej Małej Fatry, Pilsko czy Babią Górę. Na Muńcuł najszybciej można dojść z miejscowości Ujsoły zielonym szlakiem (czas przejścia to dwie godziny). Ze szczytu można udać się do bacówki na Małej Rycerzowej (niecałe dwie godziny drogi). - Lubię Muńcuł, bo nie cieszy się wielką popularnością. Powiedziałabym, że to góra dla koneserów. Na szczycie nie ma schroniska, jest tylko przestrzeń, cisza i spokój. Oczywiście można udać się dalej, w kierunku Rycerzowej. Ale jeśli ktoś chce po prostu wybrać się na krótszą przechadzkę w samotności, z dala zgiełku, to polecam. Moim zdaniem warto, jeśli szukamy mniej oczywistych szlaków - mówi Anna. I tutaj ciekawostka: na szczytowej polanie Muńcoła planowano niegdyś budowę schroniska. Ostatecznie, ze względu na problemy hydrologiczne, zrezygnowano. Planowany obiekt powstał w innym miejscu, do którego teraz się udamy. Krawców Wierch. Klimatyczny zakątek Beskidy słyną z klimatycznych schronisk. Jednym z takich jest bacówka na polanie Krawcula pod szczytem Krawcowego Wierchu. Schronisko powstało w latach 1975-1976. Inicjatorem byli działacze PTTK skupieni wokół Edwarda Moskały - pomysłodawcy budowy sieci bacówek na terenie Polskich Karpat. Dość niepozorny szczyt leży w jednym z najpiękniejszych zakątków Beskidu Żywieckiego i przyciąga ludzi kochających góry. Jak magnes. Uwielbiam tę przestrzeń, widoki i panującą tu atmosferę. Cóż więcej dodać: tutaj wszystko gra. Na miejscu koniecznie spróbujcie zupy z soczewicy - to już wręcz legendarne danie serwowane w tym miejscu. Jak dotrzeć na Krawców Wierch? Opcji jest kilka. Dużą popularnością cieszy się najkrótszy, niebieski szlak prowadzący z parkingu przy przejściu granicznym w Glince. Trasa liczy 40 minut. Inne opcje to żółty szlak ze wsi Glinka, którego przejście zajmuje dwie godziny lub niebieski szlak Doliną Straceńca ze Złatnej, który można pokonać w podobnym czasie (jest jednak trochę bardziej wymagający). Hala Boracza. Jagodzianki i widoki Hala Boracza to jeden z najpopularniejszych zakątków w Beskidzie Żywieckim. Tak, to właśnie to miejsce słynące z wyśmienitych jagodzianek . Byłam, próbowałam i mogę potwierdzić, że z pewnością warto samemu się o tym przekonać. Zwłaszcza, że do schroniska można dostać się zarówno mniej, jak i bardziej wymagającą trasą. Pierwsza opcja to czarny szlak z Żabnicy Skałki (część drogi wiedzie asfaltem). Można tu również dojść z Węgierskiej Górki przez Prusów, Milówki, Rajczy czy Hali Lipowskiej. Hala Boracza to świetny punkt widokowy na Grupę Romanki i Lipowskiego Wierchu, Suchą Górę czy doliny Soły i Żabniczanki. W rejonie hali znajduje się niewielka jaskinia typu szczelinowego . Bardzo możliwe, że to właśnie ona została opisana przez żywieckiego wójta Andrzeja Komonieckiego w publikacji „Chronografia albo Dziejopis Żywiecki” (1658-1729): "W Państwie Żywieckim w Hali Boraczej jest gronik, co się nazywa Szędzielny. A pod tym gronikiem w pół jest dziura niedaleko drogi na wschód słońca strony, którą między skały wpuścić się trzeba na chłopa wzgłąb. Gdzie między skały żywe idąc wąską dziurą, za którą jest szerokość okrągła w skale samej i miejsce, gdzie i watra jest, na której ktoś ogień palił, jeżeli nie zbójcy, przechowując się tam. A za tym miejscem zaś i dalej mógłby iść; powiadając, że psa puściwszy tam, na Usoły wsi tą dziurą by wyszedł" . Zobacz również: Polska na własne oczy. „Do Milówki wróć”. Odwiedziłam rodzinną wieś braci Golców Szlak w Beskidach podbija serca turystów. Jedna z najpiękniejszych tras na południu Polski Polska na własne oczy. "Widoki nie z tej ziemi". Przeszłam najpiękniejszy szlak Beskidu Żywieckiego 3 spokojne miejscowości idealne na weekend w Beskidzie Żywieckim. Odetchniesz od zgiełku Hala Lipowska, czyli popularny punkt obowiązkowy Jednym z najpopularniejszych miejsc jest Hala Lipowska. W sezonie i poza nim turyści z różnych stron kraju, jak i odwiedzający ze Słowacji, chętnie tu zaglądają. Wśród nich jest Kinga, która na co dzień mieszka w Krakowie i pracuje w jednym z największych wydawnictw w Polsce. Gdy tylko może, ucieka w góry. Ostatnio szczególnie do gustu przypadł jej właśnie Beskid Żywiecki. - W Beskid Żywiecki wracam dość regularnie. I za każdym razem odkrywam nowe perełki, które powodują, że nie sposób nie zatęsknić za tym regionem. Osobiście uważam, że tutaj każdy znajdzie coś dla siebie! - mówi. Podejrzewam, że to nie tylko kwestia najlepszych składników, z których je przygotowano, ale też absolutnie zapierających dech w piersiach widoków - śmieje się. Ze względu na położenie, do schroniska można dotrzeć na kilka sposobów - i to z różnych stron Beskidu Żywieckiego. Na liście są miejscowości takie jak Złatna, Ujsoły, Rajcza, Milówka, Korbielów czy Sopotnia Wielka. Kinga przyznaje, że gdy jest już na Żywiecczyźnie, chętnie odwiedza też " perłę Beskidów", czyli Żywiec. - Znajomym najczęściej polecam tu odwiedzić klimatyczny park w samym centrum miasta. Skrywa on nie tylko zamek Habsburgów, ale też oddział etnograficzny miejscowego muzeum. Ja zapominam tam o bożym świecie! Sale pełne rękodzieła, w których czuć ducha miejscowych. I tych, którzy współcześnie dbają o tradycje przeszłych pokoleń - przyznaje moja rozmówczyni. Zobacz też: Polska na własne oczy: Żywiec. Perła Beskidów nie tylko piwem płynąca

Beskid Żywiecki na majówkę i nie tylko. 5 miejsc, które warto odwiedzić

Planujesz rajskie wakacje na wyspie Gran Canaria? Lepiej zapoznaj się z zakazami, jakie zostały tam wprowadzone. Najbardziej niepokorni za ich nieprzestrzeganie mogą zapłacić nawet do 12 tys. zł kary. Powód obostrzeń? To reakcja na masową turystykę, która szkodzi środowisku i mieszkańcom. Spis treści: Zakazy dla turystów na rajskiej wyspie. Surowe kary "Ochrona wyspy o wyjątkowym mikroklimacie" W 2024 roku Hiszpanię odwiedziło ponad 94 miliony osób. Jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc są Wyspy Kanaryjskie. Turystyka to oczywiście spore dochody i wsparcie lokalnej gospodarki, ale istnieje jej drugie oblicze: zatłoczone plaże, hałas, niszczenie środowiska, konflikty pomiędzy mieszkańcami a turystami. Zobacz również: Sześć kierunków, które warto odpuścić sobie w 2025 roku. Turyści są tam niemile widziani Podróże na własną rękę: "Uciekliśmy na Teneryfę". Za życie na Kanarach płacą tyle, co w Polsce Północna Teneryfa zachwyca górami i dzikimi plażami. To idealny pomysł na zimowe wakacje Gran Canaria: 60 km wspaniałych piaszczystych plaż - co warto zobaczyć? Zakazy dla turystów na rajskiej wyspie. Surowe kary W związku z masową turystyką władze poszczególnych regionów postanowiły wprowadzić określone restrykcje. Na taki krok zdecydowała się również Gran Canaria. Jakie zmiany czekają turystów? Jedno jest pewne: zakazów lepiej przestrzegać. Najbardziej niepokorni odwiedzający mogą zapłacić nawet 12 tys. zł kary. Nowe zasady plażowania na Gran Canarii weszły w życie w marcu 2025 roku. Na plażach nie wolno palić (również papierosów elektronicznych), wapować, odtwarzać głośno muzyki, gotować, korzystać z parasoli, rozstawiać namiotów, zbierać muszli i kamieni, utrudniać innym przejścia, niewłaściwie korzystać z publicznych pryszniców, podejmować jakiejkolwiek aktywności seksualnej, wędkować w pobliżu kąpielisk i miejsc do nurkowania. Wysokość grzywien wynosi od 25 do 629 funtów, czyli od 125 do 3200 zł . Za poważniejsze wykroczenia turyści będą musieli zapłacić nawet od 630 do 1258 funtów, czyli od ponad 3 tys. do ponad 6 tys. zł. Najwyższa kara, jaką będą musieli zapłacić turyści nieprzestrzegający przepisów wynosi 2517 funtów, czyli ponad 12 tys. zł. Nowe przepisy dotyczą wybrzeża Agaete na Gran Canarii i odnoszą się do plaż, promenad i obszarów przybrzeżnych. "Ochrona wyspy o wyjątkowym mikroklimacie" Jak czytamy na islaguru.com, celem zakazów nie jest odstraszenie gości od odwiedzin wyspy, ale promowanie bardziej zrównoważonej i odpowiedzialnej turystyki. Gran Canaria to nie tylko turystyczny raj, ale przede wszystkim „wyspa o wyjątkowym mikroklimacie, kwitnących ekosystemach i społecznościach, które nazywają ją domem”. Dlatego też przepisy mają pomóc chronić zróżnicowane krajobrazy wyspy - począwszy od tropikalnej zieleni Agaete na północy, aż po wydmy Maspalomas na południu.

Rajska wyspa wprowadza zakazy. Za ich złamanie nawet 12 tys. zł kary

Paulina Szymczak Nie znajdziesz tu tłumów jak w Dolinie Kościeliskiej ani zapchanych parkingów jak pod Morskim Okiem. Na zdjęciach wygląda jak z innego świata: drewniane kładki nad przepaściami, drabinki wzdłuż wodospadów, zielone wąwozy jak z filmu przygodowego. I najlepsze? Z Krakowa dojedziesz tam w niecałe trzy godziny. Oto miejsce, które zachwyci fanów aktywnego wypoczynku. Spis treści: Adrenalina, spokój i natura Co warto zobaczyć (oprócz najbardziej znanego szlaku) Dobszyńska Jaskinia Lodowa Dla kogo jest Słowacki Raj? Jak się tam dostać? Szybkie wskazówki na koniec Adrenalina, spokój i natura Słowacki Raj to jedno z najpiękniejszych i najbardziej unikatowych miejsc na Słowacji. Najpopularniejsza trasa - Suchá Belá- to prawdziwa przygoda . Już po kilku minutach od wejścia na szlak zaczynają się drabinki, mostki, podesty zawieszone nad strumieniami i wodospadami. Ile trwa przejście trasy? Szlak o długości około 4,5 km ze spokojem można przejść w 3 godziny. Mimo że wygląda to groźnie, szlak jest dobrze zabezpieczony i dostępny nawet dla średnio wprawionych turystów. Adrenalina? Gwarantowana. Widoki? Jeszcze lepsze. Co warto zobaczyć (oprócz najbardziej znanego szlaku) • Wąwóz Piecky - mniej zatłoczony, bardziej dziki, z kilkoma fajnymi przewyższeniami i klamrami do wspinania. • Veľký Sokol - dłuższa trasa dla tych, którzy chcą trochę się zmęczyć, ale z nagrodą w postaci absolutnego spokoju. • Punkt widokowy Tomášovský výhľad - widok jak z drona, tylko że na żywo. Szeroka panorama dolin, lasów i skalnych formacji. Idealne miejsce na zdjęcie. • Ruiny klasztoru Kláštorisko - położone w środku lasu, zaskakująco klimatyczne. Można tu usiąść, zjeść kanapkę i złapać oddech między jedną trasą a drugą. Zobacz również: Podlesice i okolice. Jedna z najpiękniejszych wsi na Śląsku i świetna baza wypadowa Jedna z najbardziej nietypowych atrakcji w Małopolsce. Turyści odpoczywają tutaj bezpłatnie Te góry skradną serce każdego. Kolorowe jeziorka i formacje skalne zachwycają Polska na własne oczy: Podlasie. Bliskość natury i nieoczywiste uroki wschodniej Polski Dobszyńska Jaskinia Lodowa Jeśli już dotrzesz w te rejony, Dobszyńska Jaskinia Lodowa wpisana na listę UNESCO to obowiązkowy punkt programu . Znajduje się po południowej stronie Parku i jest jedną z najstarszych i najpiękniejszych atrakcji regionu. Lód utrzymuje się tam przez cały rok, a niektóre z jego warstw mają grubość nawet 25 metrów. Dojście jest krótkie, ale dość strome - warto mieć porządne buty. Zwiedzanie trwa około 30 minut i odbywa się z przewodnikiem. Dla kogo jest Słowacki Raj? Dla każdego, kto ma dość zatłoczonych szlaków i szuka czegoś nowego. Dla miłośników gór, adrenaliny , ale też dla tych, którzy chcą spróbować czegoś innego niż standardowe tatrzańskie wyprawy. Słowacki Raj to świetna opcja na aktywny weekend, dla osób, które potrzebują więcej emocji niż spokojnego spaceru po lesie. Jak się tam dostać? Z Krakowa: • Samochodem: najwygodniej. Jedziesz przez Nowy Targ, przejście graniczne w Jurgowie, potem przez Poprad w stronę Podlesoka - to punkt startowy większości szlaków. Całość zajmuje ok. 3 godziny. • Pociągiem: do Popradu (z przesiadką w Muszynie), potem lokalnym autobusem do Hrabušic (Podlesok). To już serce Słowackiego Raju. • Autobusem: są prywatne busy i Flixbusy z Krakowa do Popradu. Dalej - jak wyżej - przesiadka na autobus lokalny lub taksówka. Z Warszawy: • Samochodem: ok. 6,5-7 godzin jazdy przez Kraków, Nowy Targ i Poprad. Warto ruszyć wcześnie rano - da się dojechać i jeszcze coś przejść tego samego dnia. • Pociągiem: do Popradu przez Kraków i Muszynę. Z Warszawy najlepiej wyjechać wieczorem lub nocą - są połączenia z miejscem do spania. • Autobusem: Flixbus do Krakowa, dalej przesiadka na busa lub pociąg do Popradu. Szybkie wskazówki na koniec • Start większości tras: Podlesok. Są tam parkingi, knajpki, mapy i info punkty. • Wstęp do parku: kilka euro, płatne przy wejściu lub online. • Nocleg: sporo pensjonatów, domków i pól namiotowych. W sezonie - rezerwuj wcześniej. • Sprzęt: trekkingowe buty, plecak, coś przeciwdeszczowego. Na drabinkach może być ślisko. • Pogoda: zmienna. Rano może być słońce, po południu deszcz. Lepiej być przygotowanym.

Jeden malowniczy Park Narodowy podbija sieć. Zaledwie 3h od Krakowa

Joanna Leśniak Zapach morza czuć wyraźnie, a światło padające na zabytkowy port, wysokie kamienice z murem pruskim oraz szerokie plaże sprawia, że serca miłośników sztuki biją szybciej. Dawniej zakochiwali się w nim impresjoniści, ale dziś także przybywają tutaj artyści, by rozłożyć sztalugi i spróbować swoich sił w uchwyceniu uroku niewielkiego miasteczka. Honfleur to duma Normandii – miejsce, gdzie splatają się sztuka, historia oraz piękno natury. "Podróże osobiste" to autorski cykl, realizowany przez Joannę Leśniak. W swoich reporterskich opowieściach autorka zabiera nas w mniej znane zakątki Polski i Europy, w poszukiwaniu tego, co warte zobaczenia, usłyszenia, posmakowania. W jej historiach kryją się nie tylko własne doświadczenia, ale również opowieści lokalnych mieszkańców i ciekawostki, wyszukane w przewodnikach. Szukasz miejsca na nietypowe wakacje, długi weekend lub city break? Ruszaj z nami w drogę, by przekonać się, że atrakcje Francji nie kończą się na Paryżu i Lazurowym Wybrzeżu. Czas na odkrycie północnej części kraju - to właśnie w Normandii zlokalizowane jest Honfleur. Kiedyś osada rybacka, potem prężnie działający ośrodek handlowy, a zarazem kolebka impresjonistów. A dziś? Dziś miejsce, którego każdy kąt zwiedza się z przyjemnością. Spis treści: Normandia to niezrównane krajobrazy i więcej owiec niż ludzi Jak dotrzeć do Honfleur? Jeden z najpiękniejszych portów Francji Tajemnice brukowanych uliczek Odwrócona łódź w środku miasta Punkt widokowy, którego lepiej nie przegapić Normandia to niezrównane krajobrazy i więcej owiec niż ludzi To właśnie usłyszałam kilkanaście lat temu przed swoją pierwszą podróżą do Normandii. Nie dysponuję danymi statystycznymi dotyczącymi liczby owiec przypadających na jednego mieszkańca, więc informację tę klasyfikuję w kategorii żartobliwych ciekawostek przekazywanych przez lokalsów. Spektakularne krajobrazy uznać można jednak za pewnik. Składają się na nie rozległe pastwiska, kamieniste zatoki, potężne klify oraz mieniące się wody kanału La Manche, które przyjmują odcienie od szafiru, poprzez lazur aż do głębokiego granatu. Normandia to region idealny dla przewietrzenia głowy - w przenośni i dosłownie, ponieważ bywa naprawdę wietrznie. Miejsce, w którym zbliżysz się do natury, ale oddalisz od ludzi - wiele miejsc nadal zdaje się umykać tłumom i masowej turystyce . Jak dotrzeć do Honfleur? Właśnie w takich okolicznościach wyrosło Honfleur. Choć średniowieczne miasteczko to duma Normandii i cieszy się powodzeniem zagranicznych turystów, mam wrażenie, że polskim podróżnikom nie jest znane. Jak do niego dotrzeć? Pierwszym etapem wyprawy jest przylot do Paryża. Tym razem odpuszczamy wejście na wieżę Eiffla i przechadzkę Polami Elizejskimi. Jedziemy na północ! Dobrym pomysłem jest wypożyczenie samochodu, co pozwoli swobodniej eksplorować urokliwe zakątki Normandii. Czas przejazdu z francuskiej stolicy to około 2,5 godziny . Polegać można także na komunikacji zbiorowej. Z Paryżem bezpośrednie połączenia mają np. Hawr oraz Caen (przejazd to ok. 2 godziny). Tam czeka nas przesiadka na autobus, by po niecałej godzinie dotrzeć do Honfleur. Warto poświęcić tym okolicom trochę więcej czasu niż dwa dni weekendu. Zobacz również: Podróże osobiste: Autentyczne włoskie miasto czy stolica brudu i hałasu? Co turyści z Polski sądzą o Neapolu? Jeden z najpiękniejszych portów Francji Oto serce miasta. Już pierwszy rzut oka na Vieux Bassin, czyli Stary Port , wyjaśnia, dlaczego impresjoniści przepadali za tym miejscem. Tworzyli tu Eugène Boudin (dla którego miasto jest także miejscem urodzenia), Claude Monet czy Gustave Courbet. Zarówno przycumowane do brzegu łodzie, jak i szerokie, piaszczyste plaże znajdujące się nieopodal, wielokrotnie były dla nich źródłem inspiracji. Dziś zresztą też spotkać tu można malarzy i amatorów fotografii, wypatrujących ujęcia idealnego. Zadanie nie jest łatwe, bo z każdej strony i o każdej porze dnia port wygląda nieco inaczej. Trudno się zdecydować, w jaki sposób go uchwycić, ale próbować warto. Choć Honfleur zaczynało jako niewielka osada rybacka, z czasem przez lokalizację stało się ważnym ośrodkiem handlowym. Charakterystyczne, wielopiętrowe i kolorowe budynki, które do dzisiaj dumnie odbijają się w portowych wodach, były budowane przez najzamożniejsze rodziny. Miejsca niewiele, ale dom z widokiem na kołyszące się łodzie był autentycznym symbolem wysokiego statusu społecznego. Współcześnie o kawałek przestrzeni na parterze rywalizują kawiarnie, restauracje i sklepy z pamiątkami. Croissanty z widokiem na port smakują o niebo lepiej, ale chcąc skosztować prawdziwego kawałka Normandii, w Honfleur warto zjeść tradycyjne naleśniki, owoce morza (zwłaszcza mule) oraz... karmelki z solą morską. Podróże na własną rękę: To miasto nie ma sobie równych. Oto jak zorganizować wycieczkę do Lizbony Tajemnice brukowanych uliczek Pierwsze wzmianki na temat Honfleur pochodzą z XI wieku, więc miasteczko to kawał historii na stosunkowo niewielkiej przestrzeni. Najlepiej zwiedzać je piechotą , skręcając w wąskie, brukowane uliczki. Jest romantycznie, jest tajemniczo, jest bez nadęcia. Dlatego nie warto zatrzymywać się tu tylko na chwilę, przejazdem, by zrobić zdjęcie w porcie i ruszyć dalej. Miasto ma wiele do zaoferowania. Nad wodą nie przeoczysz dawnego domu naczelnika portu (Lieutenance) , który można zwiedzać, a wyjście na wyższe kondygnacje pozwala na zobaczenie miasteczka z nieco szerszej perspektywy. Cennik i godziny otwarcia zależą od miesiąca. Czas na zwiedzanie bez planu. Każda uliczka znajdująca się w centrum będzie bowiem pretendować do miana najbardziej urokliwej za sprawą architektury i klimatycznych sklepów ze starociami. Niewiele osób dociera do niewielkiego parku - Jardin du Tripot - będącego zacisznym zakątkiem, z którego przy odrobinie szczęścia zajrzymy w okna mieszkańców. W mieście znajduje się kilka muzeów - z zewnątrz często niepozornych, ze starodawnymi szyldami. Czy są otwarte? Czy nadal działają? Czy może są zamknięte na głucho od lat? Nie pozostaje nic innego, jak popchnąć ciężkie drzwi. Za nimi skrywa się np. Muzeum Marynarki zlokalizowane w dawnym kościele św. Szczepana, Muzeum Etnografii i Sztuki Ludowej Normandii czy muzeum poświęcone twórczości Boudina i innych impresjonistów. Te góry skradną serce każdego. Kolorowe jeziorka i formacje skalne zachwycają Odwrócona łódź w środku miasta Wszystkie drogi prowadzą w końcu do niewielkiego placu, na którym zlokalizowany jest jeden z najważniejszych zabytków Honfleur - kościół św. Katarzyny . Obszar ten kiedyś bezpośrednio graniczył z morzem, więc stanowił dzielnicę żeglarzy. W drugiej połowie XV wieku zbudowali wyjątkową świątynię - całkowicie drewnianą. Mimo że był to wynik braku funduszy, dziś zachwyca wykonaniem i kształtem przypominającym odwrócony kadłub statku. Co ciekawe, jest to obecnie największy drewniany kościół we Francji z wolnostojącą dzwonnicą . Spektakularne widoki ciągną się kilometrami. Oto najpiękniejsze szlaki w Europie Punkt widokowy, którego lepiej nie przegapić Trudno jest się oderwać od średniowiecznych uliczek, ale warto zrobić to przynajmniej na chwilę. Granice Honfleur wyznaczają dwa wzgórza. Jedno z nich, La Côte de Grâce , stanowi świetny punkt obserwacyjny. Nie trzeba kondycji atlety, by na niego dotrzeć. Z góry rozpościera się panorama ujścia Sekwany. Jak na dłoni widać rozległy park i ukochaną zarówno przez artystów, jak i osoby łaknące relaksu plażę. W oczy rzuca się imponujący Most Normandzki , określany często mianem najpiękniejszego podwieszanego mostu na świecie. Jeśli nie planujemy nim przejeżdżać, z Honfleur możemy wybrać się w rejs niewielkimi łódkami, aby zobaczyć go z bliska. Ceny takiej atrakcji zaczynają się od 12 euro. Pozostańmy jeszcze na chwilę na górze. Wśród zieleni ukryta jest architektoniczna perełka, do której nawet w pogodne dni, kiedy portowe miasteczko tętni życiem, dociera niewielu turystów. Dawniej kaplica Notre Dame de Grâce była celem licznych pielgrzymek. Dziś odwiedzają ją najbardziej dociekliwi. To właśnie tutaj rybacy i marynarze wyrażali wdzięczność i prosili o udane, a przede wszystkim bezpieczne wyprawy. W każdym zakamarku niewielkiej świątyni widać marynistyczne motywy, a niewielkie stateczki wypełniają całą przestrzeń - są podwieszone pod sufitem i zajmują honorowe miejsca przy barwnych witrażach. Z jednej strony wyglądają nieco jak elementy wystroju dziecięcego pokoju, z drugiej dają jasny obraz tego, że morze zawsze było dla mieszkańców na pierwszym miejscu. *** Kolejny tekst w cyklu "Podróże osobiste" już za dwa tygodnie, w czwartek 8 maja. *** O autorce: Joanna Leśniak - Absolwentka socjologii o specjalizacji multimedia i komunikacja społeczna. Z Interią związana od 2021 roku. W zawodowej historii przez długi czas zgłębiała dynamicznie trendy związane ze stylem życia. Miłośniczka podróży, quizów i ciekawostek z najróżniejszych dziedzin, która rzadko kiedy wypuszcza z rąk aparat fotograficzny.

Portowe miasteczko to duma Francuzów. Polscy turyści rzadko tu docierają

Agata Zaremba Wielogodzinny lot w ciasnym fotelu, brak miejsca na nogi i ciągłe przepychanie się do toalety – brzmi znajomo? Komfort podróży lotniczej w dużej mierze zależy od tego, gdzie usiądziemy. Choć nie mamy wpływu na rozmiar samolotu, możemy sprytnie wybrać miejsce, które uczyni naszą podróż znacznie przyjemniejszą. Które fotele warto zarezerwować, a których unikać? Praktycznymi wskazówkami dzieli się z nami stewardessa z wieloletnim doświadczeniem. Spis treści: To najwygodniejsze miejsca w samolocie. "Bez problemu rozprostujemy nogi" Okno czy przejście? To zależy od naszych potrzeb O czym jeszcze warto pamiętać? To ważne dla pasażerów podróżujących z przesiadką To najwygodniejsze miejsca w samolocie. "Bez problemu rozprostujemy nogi" Jedną z największych niewygód, na które skarżą się pasażerowie lotów, jest mała ilość miejsca na nogi , zwłaszcza gdy podróżujemy niskobudżetowymi liniami lotniczymi. Z tego powodu do najwygodniejszych miejsc na pokładzie należą te, które oferują nieco więcej tej przestrzeni: - Jeśli zależy nam na komforcie, najlepszym wyborem będą miejsca w pierwszym rzędzie oraz te zlokalizowane przy wyjściach ewakuacyjnych - czyli mniej więcej w środkowej części samolotu. Tam bez problemu rozprostujemy nogi z uwagi na większą przestrzeń - wyjaśnia nam stewardessa. Jednak, jak zaznacza, nie każdy może tam usiąść. Osoby zajmujące miejsca przy wyjściu awaryjnym muszą spełnić kilka warunków: mieć co najmniej 16 lat (czasem wystarczy 15, w zależności od linii), być w pełni sprawne fizycznie i psychicznie oraz znać język, którym posługuje się załoga. To nie tylko przywilej, ale i odpowiedzialność - pasażer z takiego miejsca musi pomóc załodze w przypadku ewakuacji. Warto też pamiętać, że w tych rzędach obowiązuje zakaz trzymania bagażu podręcznego na podłodze podczas startu i lądowania. Wszelkie torby, plecaki, a nawet odzież wierzchnia, którą zdejmujemy, muszą zostać umieszczone w schowkach nad głową. Zobacz również: Kto ma prawo do środkowego podłokietnika w samolocie? Zasady, o których powinien wiedzieć każdy Okno czy przejście? To zależy od naszych potrzeb Kolejną kwestią, którą warto rozważyć, jest wybór miejsca przy oknie lub przy przejściu. Stewardessa zdradza, że jest to kwestia osobistych preferencji: - Dla osób, którym zależy na spokojnym śnie, lepszą opcją będzie miejsce przy oknie. Nikt nie będzie nas tam budził, a my sami możemy wygodnie oprzeć głowę i zrelaksować się bez przeszkód - wyjaśnia. Z kolei pasażerowie, którzy lubią mieć swobodę ruchu, często chodzą do toalety lub po prostu nie lubią się przeciskać, zdecydowanie powinni postawić na fotel przy przejściu. Ułatwia to nie tylko wstawanie, ale i szybkie rozprostowanie nóg w trakcie lotu, co może być zbawienne szczególnie na dłuższych trasach. Zobacz również: Dlaczego w samolotach jest chłodno? To nie przypadek, tylko przemyślana strategia O czym jeszcze warto pamiętać? To ważne dla pasażerów podróżujących z przesiadką Niekiedy kluczową rolę odgrywa to, jak szybko możemy opuścić pokład po wylądowaniu. Jeśli czeka nas przesiadka lub musimy zdążyć na kolejny środek transportu (autobus lub pociąg z lotniska), najlepiej usiąść w przednich rzędach. To właśnie pasażerowie z tej części samolotu wychodzą jako pierwsi. Oczywiście niektóre lotniska umożliwiają wyjście również tylnymi drzwiami, co sprawia, że miejsce z tyłu może również być korzystne - ale nie zawsze. Niekiedy do samolotu podłącza się rękaw lotniczy , przez który wysiadać możemy wyłącznie przodem maszyny. Z tego powodu lepiej nie ryzykować i wybierać pierwsze rzędy. Zobacz również: Najbardziej niedoceniany sprzęt z hotelowego pokoju. Nie uwierzysz, jak można go wykorzystać

Stewardessa zdradza gdzie usiąść w samolocie. Oto najwygodniejsze miejsca

Natalia Jabłońska Wiosna nad Bałtykiem potrafi zaskoczyć – nie tylko zmienną pogodą, ale także różnorodnością atrakcji. Pomorze kryje wiele miejsc, które najlepiej zwiedzać właśnie przed sezonem. Kwitnąca przyroda, mniejszy ruch turystyczny i świeże, jodowane powietrze sprawiają, że to idealny czas na niebanalne wycieczki. Zamiast zatłoczonych promenad i smażalni, proponujemy pięć wyjątkowych miejsc, które łączą walory przyrodnicze, historyczne i rekreacyjne. Spis treści: Malowniczy wąwóz Lisi Jar. Spacer w cieniu historii Żuławska Kolej Dojazdowa zabierze nas w podróż w czasie Krzywy Las nieopodal Gryfina. To prawdziwa zagadka Ogrody Hortulus Spectabilis i niezwykły grabowy labirynt Strusia farma w Kniewie - egzotyka na Kaszubach Malowniczy wąwóz Lisi Jar. Spacer w cieniu historii Lisi Jar to malowniczy wąwóz, który stanowi jedno z najciekawszych przyrodniczo i historycznie miejsc w okolicach Jastrzębiej Góry. Ten polodowcowy wąwóz znajduje się na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, a jego zbocza porasta stary, przepiękny las bukowy. Choć liczy zaledwie 350 metrów długości, spacer Lisim Jarem to wyjątkowe doświadczenie. Zazwyczaj panuje tam zupełna cisza, a wiosną, przed szczytem sezonu nie zastaniemy tam tłumów. Na końcu ścieżki znajduje się obelisk upamiętniający legendarne przybycie króla Zygmunta III Wazy do Polski - według przekazów jego okręt miał cumować nieopodal, u wybrzeży Bałtyku. Zobacz również: Tylko godzinę drogi od Poznania znajduje się jedno z najpiękniejszych miejsc w Wielkopolsce. Odkryj Smolarnię i rzekę Bukówkę Żuławska Kolej Dojazdowa zabierze nas w podróż w czasie Wiosenne miesiące to czas, gdy po zimowej przerwie na tory powraca Żuławska Kolej Dojazdowa - zabytkowa wąskotorówka, której trasa prowadzi przez malownicze tereny Żuław Wiślanych. Przejazd zabytkowym pociągiem z otwartymi wagonami pozwala nie tylko podziwiać krajobrazy, ale i poczuć atmosferę dawnych czasów. Trasa z Nowego Dworu Gdańskiego do Mikoszewa lub Sztutowa to propozycja zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i dla miłośników historii oraz fotografii. Sezon rozpoczyna się już 1 maja. Zobacz również: Te góry skradną serce każdego. Kolorowe jeziorka i formacje skalne zachwycają Krzywy Las nieopodal Gryfina. To prawdziwa zagadka Wiosną warto również udać się do jednego z najbardziej intrygujących miejsc w Polsce. Tuż przy miejscowości Nowe Czarnowo, nieopodal Gryfina w województwie zachodniopomorskim, znajduje się Krzywy Las - miejsce, które od blisko stulecia rozbudza wyobraźnię zarówno mieszkańców, jak i turystów z całego świata. Choć obszar ten nie imponuje wielkością, to wyróżnia się wyjątkowym układem roślinności - około stu sosen, które na niewielkim terenie (ok. 0,5 ha) rosną w przedziwny, wygięty sposób. Nietypowy kształt drzew - przypominający łuki lub haki tuż nad powierzchnią ziemi - do dziś nie został w pełni wyjaśniony. Choć nie brakuje fantastycznych teorii o ingerencji sił nadprzyrodzonych, naukowcy są bardziej przyziemni - prawdopodobnie drzewa zostały celowo wygięte w latach 30. XX wieku, by dostarczyć odpowiednio uformowanego drewna do budowy łodzi. Bez względu na genezę, miejsce robi duże wrażenie i z pewnością zostaje w pamięci. Ogrody Hortulus Spectabilis i niezwykły grabowy labirynt Ogrody Hortulus Spectabilis w Dobrzycy to prawdziwe królestwo zieleni i ogrodowego designu. Ich największą atrakcją jest rekordowy labirynt grabowy, którego ścieżki rozciągają się na długości aż 4 kilometrów. Pośrodku labiryntu znajduje się wysoka wieża widokowa, z której można nie tylko odnaleźć drogę powrotną, ale i podziwiać imponującą geometrię całej konstrukcji. Otwarcie sezonu ogrodowego zaplanowano na 26 kwietnia 2025 roku. To idealna propozycja dla osób szukających aktywności na świeżym powietrzu połączonej z estetycznym doświadczeniem. Zobacz również: Zabierasz komputer do WARS-u? Zostaniesz wyproszony Strusia farma w Kniewie - egzotyka na Kaszubach Dla tych, którzy wiosną chcą połączyć kontakt z naturą z odrobiną egzotyki, interesującą propozycją jest wizyta na strusiej farmie w Kniewie. To miejsce, gdzie możemy z bliska obserwować nie tylko strusie afrykańskie, ale także emu i nandu - ptaki, które zwykle można spotkać jedynie w ogrodach zoologicznych. Na miejscu działa także mini-zoo oraz restauracja serwująca dania ze strusiego mięsa i jaj.

Malownicze wąwozy i zielone labirynty. Pomorze skrywa niebywałe atrakcje

Agata Zaremba Niezwykle kolorowa, gwarna i charyzmatyczna - taka właśnie jest Lizbona - stolica, a zarazem największe miasto Portugalii. Tętni życiem o każdej porze dnia i nocy, zachwyca nie tylko architekturą i widokami, ale też atmosferą, której nie zaznamy w żadnym innym miejscu w Europie. Każda dzielnica ma swój własny rytm i charakter – od romantycznej Alfamy, przez eleganckie Chiado, aż po rozrywkowe Bairro Alto. Oto jak zorganizować wyjazd do Lizbony i co zobaczyć w jej okolicy. Czujesz, że czas ruszać w drogę? Na swojej liście marzeń masz zachód słońca w Kenii, karaoke w Tokio, salsę na Kubie, spacer z alpakami w Peru i plażowanie na Malediwach? Chcesz przekonać się, czy Taj Mahal, Machu Picchu, Chiński Mur, Statua Wolności i Petra, na żywo wyglądają tak samo spektakularnie jak na pocztówkach? Masz piękne plany, ale... nie wiesz, jak zabrać się za ich realizację? Spokojnie, w "Podróżach na własną rękę" autorka - Agata Zaremba i zaproszeni przez nią eksperci podpowiadają, jak samodzielnie, bezpiecznie i niskobudżetowo zorganizować wycieczkę do najbardziej odległych zakątków świata (oraz do tych całkiem bliskich, bo przecież w Europie też jest tyle do odkrycia). Doradzają jak kupić tanie bilety, zarezerwować bezpieczny nocleg, korzystać z komunikacji publicznej i odczytać kulturowe kody. Tobie pozostaje tylko... cieszyć się podróżą. Spis treści: Turystyczne serce miasta. To tu rozpocznij zwiedzanie Lizbony Z Alfamy do Baixa i Chiado. Mają niepowtarzalny urok Dzielnica Belém i jej kultowe słodkości Sintra, Cabo da Roca i najpiękniejsza dzika plaża w Portugalii Lizbona - gdzie warto szukać noclegu? Loty do Lizbony - jak zaoszczędzić i jeszcze coś zwiedzić Turystyczne serce miasta. To tu rozpocznij zwiedzanie Lizbony Podobnie jak w przypadku innych dużych miast, zwiedzanie Lizbony najlepiej podzielić na dzielnice. Jedną z najciekawszych i najbardziej klimatycznych jest Alfama - najstarsza część miasta, malowniczo rozciągająca się na skalistym zboczu nad brzegiem Tagu. Na spacer po Alfamie, koniecznie włóżcie wygodne buty - kręte, brukowane uliczki wiją się w górę i w dół, a przechadzka po tej dzielnicy jest dość wymagająca. Alternatywą jest przejazd słynnym tramwajem nr 28 , którego trasa prowadzi przez serce historycznego centrum oraz najważniejsze zabytki Lizbony. Zwiedzanie Alfamy zawsze polecam rozpocząć od Katedry Sé , czyli Katedry Najświętszej Maryi Panny - najstarszej świątyni w mieście, której budowa rozpoczęła się w 1147 roku. Jej masywna fasada przypomina nieco Katedrę w Coimbrze - o surowym, obronnym charakterze, z dwiema wieżami i grubymi murami. Wnętrze katedry jest udostępnione do zwiedzania za opłatą. Kierując się dalej, dotrzemy do jednego z najpiękniejszych punktów widokowych w mieście - Miradouro de Santa Luzia. To idealne miejsce na chwilę odpoczynku - otoczone kwitnącymi bugenwillami, z widokiem na czerwone dachy Alfamy i często przy akompaniamencie muzyki na żywo. Jednak prawdziwa perełka czeka nas kilka kroków dalej - Miradouro das Portas do Sol , skąd rozpościera się ikoniczny widok na białe fasady i czerwone dachy Alfamy, przypominające labirynt wijących się uliczek. W tle możemy dostrzec klasztor i Kościół św. Wincentego, patrona Lizbony, którego figura stoi także na samym tarasie widokowym. Warto następnie zagubić się w labiryncie wąskich uliczek Alfamy - mijając kolorowe azulejos (tradycyjne portugalskie płytki), cytrusowe drzewka i nieoczywiste murale, które ożywiają fasady domów, będziemy mogli prawdziwie poczuć klimat tego miasta. Obowiązkowym punktem na trasie jest też zamek św. Jerzego , dumnie górujący nad miastem. Jego początki sięgają czasów Rzymian, a później Maurów. W 1147 roku zamek - podobnie jak cała Lizbona - został zdobyty przez pierwszego króla Portugalii, Afonso Henriquesa, podczas II krucjaty. Spacer po Alfamie warto zakończyć na wzgórzu Miradouro da Graça, z którego rozciąga się jeden z najlepszych panoramicznych widoków na Lizbonę. Przy punkcie widokowym znajduje się również klasztor i Kościół Graça, warte odwiedzenia zarówno ze względu na architekturę, jak i spokojną atmosferę. Niedaleko tego miejsca znajdziemy świetną restaurację o nazwie Penalva da Graça , w której możemy skosztować autentycznych smaków kuchni portugalskiej , a w szczególności ryb i owoców morza. Zobacz również: Podróże na własną rękę: "Uciekliśmy na Teneryfę". Za życie na Kanarach płacą tyle, co w Polsce Z Alfamy do Baixa i Chiado. Mają niepowtarzalny urok Po zwiedzeniu Alfamy warto zejść w kierunku dzielnic Baixa i Chiado - tętniących życiem, eleganckich części Lizbony, pełnych historii i miejskiego uroku. Zwiedzanie najlepiej rozpocząć od Placu Comércio (Praça do Comércio), jednego z największych placów w Europie, otoczonego charakterystycznymi, żółtymi budynkami z arkadami. Dziś mieszczą się tam m.in. Ministerstwo Sprawiedliwości, liczne restauracje i kawiarnie, w tym najstarsza kawiarnia w Lizbonie - Martinho da Arcada, działająca nieprzerwanie od 1782 roku. Z placu warto przejść deptakiem Rua Augusta w kierunku słynnej windy Santa Justa (Elevador de Santa Justa). To jedna z najbardziej unikatowych atrakcji Lizbony - jedyna w mieście winda w pełni pionowa, wznosząca się na 45 metrów. Zbudowana w stylu neogotyckim, często porównywana jest do wieży Eiffla , co nie jest przypadkowe - jej twórca był uczniem Gustave'a Eiffla. Z góry roztacza się piękna panorama na całe centrum miasta. Kawałek dalej znajduje się Plac Rossio (Praça Dom Pedro IV), przy którym mieści się imponujący Teatr Narodowy Marii II. Przechodząc na jego wschodnią stronę, trafimy na kościół św. Dominika (Igreja de São Domingos) - jedną z najbardziej intrygujących świątyń w Lizbonie. Z zewnątrz wygląda niepozornie, ale wewnątrz czeka niespodzianka: w 1959 roku doszło tu do pożaru , który poważnie uszkodził wnętrze. Zdecydowano się jedynie częściowo je odrestaurować, dzięki czemu dziś możemy podziwiać dramatyczny, surowy efekt z nadpalonymi kolumnami i ścianami - świadectwo dramatycznej historii. Przed świątynią znajduje się Pomnik Tolerancji, upamiętniający m.in. ofiary inkwizycji i pożarów religijnych. Następnie warto udać się pieszo w kierunku dzielnicy Chiado oraz Bairro Alto - pełnych butików, galerii, modnych kawiarni i barów. Jednym z moich ulubionych miejsc jest bar PARK , ukryty na dachu wielopoziomowego parkingu. To świetne miejsce, by podziwiać zachód słońca z widokiem na Most 25 Kwietnia. Na koniec warto wspomnieć o mniej znanej, ale bardzo klimatycznej atrakcji - Elevador da Bica. Choć nie tak sławna jak Santa Justa, ta winda linowa dostarcza wielu wrażeń. Przemierzając stromą uliczkę Rua da Bica, z okien wagonika możemy podziwiać codzienne życie Lizbony - suszące się pranie, czy też mieszkańców pijających kawę. Zobacz również: Podróże osobiste: Autentyczne włoskie miasto czy stolica brudu i hałasu? Co turyści z Polski sądzą o Neapolu? Dzielnica Belém i jej kultowe słodkości Podczas pobytu w Lizbonie obowiązkowo musimy odwiedzić dzielnicę Belém - miejsce szczególne nie tylko ze względu na swoje piękno, ale i ogromne znaczenie historyczne. To właśnie stąd, w 1497 roku, Vasco da Gama wyruszył w podróż, odkrywając morską drogę do Indii. Dzielnica ta stanowi dziś swoiste muzeum pod gołym niebem, pełne pamiątek po erze wielkich odkryć geograficznych, które ukształtowały kolonialną potęgę Portugalii. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli tej epoki jest Pomnik Odkrywców (Padrão dos Descobrimentos), upamiętniający najważniejsze postacie związane z portugalskimi wyprawami - żeglarzy, kartografów, uczonych i monarchów, którzy mieli udział w złotej erze portugalskiej eksploracji. Tuż obok, nad brzegiem Tagu, wznosi się Wieża Belem (Torre de Belém) - jeden z najsłynniejszych zabytków Portugalii, uznawany za symbol Lizbony. Zbudowana na początku XVI wieku w stylu manuelińskim, pierwotnie pełniła funkcję strażnicy chroniącej dostęp do portu. Jednak najokazalszym i najbardziej imponującym zabytkiem Belém jest Klasztor Hieronimitów (Mosteiro dos Jerónimos), którego budowa rozpoczęła się w 1501 roku z rozkazu króla Manuela I. Świątynia powstała jako wyraz wdzięczności za pomyślną wyprawę Vasco da Gamy i stanowi a rcydzieło stylu manuelińskiego - unikalnego dla Portugalii połączenia gotyku, renesansu i elementów morskich. W zachodnim skrzydle klasztoru znajduje się jedno z najciekawszych muzeów w całym kraju - Muzeum Morskie (Museu de Marinha), które prezentuje historię portugalskiej żeglugi oraz imponującą kolekcję modeli statków, map i przyrządów nawigacyjnych. Spacerując ulicą Rua de Belém, mijamy po lewej stronie ogród Afonso de Albuquerque, a następnie ogród Belém, aż wreszcie naszym oczom ukazuje się długa kolejka ludzi... To znak, że zbliżamy się do miejsca legendarnego - Pastéis de Belém. To tutaj, tuż obok klasztoru, znajduje się cukiernia i fabryka w jednym, w której od 1837 roku produkowane są najsłynniejsze portugalskie słodycze - pastéis de Belém. Legenda głosi, że przepis na te wyjątkowe, kremowe ciasteczka powstał właśnie w murach klasztoru, a jedynie ta cukiernia ma prawo używać oryginalnej nazwy i receptury. Dla wielu turystów (i smakoszy!) to obowiązkowy przystanek - warto chwilę poczekać, by skosztować tych małych dzieł sztuki cukierniczej, prosto z pieca. Sintra, Cabo da Roca i najpiękniejsza dzika plaża w Portugalii Jednodniową wycieczką z Lizbony, którą poleciłabym każdemu, jest podróż do Sintry - urokliwego miasteczka oddalonego o zaledwie 40 minut jazdy pociągiem. Położona u podnóża gór Serra de Sintra, Sintra zachwyca bajkową atmosferą, którą tworzą kolorowe pałace, bujne ogrody i malownicze ruiny. Choć niewielka pod względem powierzchni, skrywa w sobie ogrom atrakcji, a jej niezwykły klimat sprawia, że miejsce to wydaje się wyjęte prosto z legendy. Przez wieki Sintra pełniła funkcję letniej rezydencji portugalskich monarchów. Już w czasach panowania Maurów na jej terenie wzniesiono pałac arabski, na którego miejscu dziś stoi Pałac Narodowy w Sintrze - z charakterystycznymi bliźniaczymi kominami widocznymi z daleka. Nad miastem wciąż górują ruiny potężnej Twierdzy Maurów (Castelo dos Mouros) - idealne miejsce na spacer pośród murów obronnych i podziwianie panoramy regionu. Przełomowym okresem dla miasta był XIX wiek, kiedy to powstał Pałac Pena - prawdziwa perła portugalskiego romantyzmu i jeden z najbardziej niezwykłych zamków w Europie. Jego kolorowe wieże, fantazyjna architektura i położenie na wzgórzu sprawiają, że wygląda niczym wyjęty z baśni. Zaledwie kilkanaście minut spacerem od Pałacu Narodowego znajduje się jedno z najbardziej intrygujących miejsc w całej Sintrze - Quinta da Regaleira . To tajemnicza posiadłość z ogromnym ogrodem pełnym ukrytych przejść, grot, tuneli i symbolicznych budowli. Największą atrakcją jest Studnia Inicjacji - spiralna konstrukcja schodząca w głąb ziemi, która według legend służyła dawniej do rytuałów masońskich. Po zwiedzeniu Sintry warto udać się dalej - autobusem w około 40 minut dotrzemy do Cabo da Roca , czyli najbardziej wysuniętego na zachód punktu kontynentalnej Europy. Wysokie na ponad 140 metrów klify i bezkresny Atlantyk tworzą tu widowiskowy krajobraz, który zachwyca o każdej porze dnia. Jeśli marzy nam się chwila wytchnienia od turystycznego zgiełku, wyruszmy stamtąd na Praia da Ursa - jedną z najpiękniejszych, dzikich plaż w Portugalii. Ukryta u stóp potężnych klifów, urzeka surowym pięknem i spokojem. Brak infrastruktury turystycznej, złoty piasek i monumentalne formacje skalne tworzą wyjątkowy klimat. Droga na plażę nie należy do najłatwiejszych - zejście stromym zboczem wymaga ostrożności i dobrego obuwia - ale widoki po drodze są absolutnie spektakularne. Warto jednak pamiętać, że ocean w tym miejscu bywa niebezpieczny - prądy oraz fale są bardzo silne, a plażę otaczają ostre skały, dlatego odradzam tam kąpieli. Zobacz również: Włosi kontrolują polskich turystów. Chodzi o jeden z elementów garderoby Lizbona - gdzie warto szukać noclegu? Najlepszym wyborem na nocleg w Lizbonie będą dzielnice Alfama, Baixa i Chiado, zwłaszcza okolice placu Rossio , skąd odjeżdżają pociągi do Sintry. To świetna baza wypadowa - większość głównych atrakcji znajduje się w zasięgu spaceru, dzięki czemu nie musimy korzystać z transportu publicznego, o ile nie planujemy dalszych wycieczek poza centrum miasta. Jeśli zależy nam na lokalizacji w samym sercu nocnego życia, warto rozważyć pobyt w Bairro Alto. Trzeba jednak pamiętać, że to jedna z głośniejszych dzielnic - szczególnie wieczorami i w nocy. Dla tych, którzy chcą nieco zaoszczędzić, dobrą opcją będą noclegi poza ścisłym centrum - ale wciąż w pobliżu stacji metra. Warto szukać zakwaterowania przy zielonej lub niebieskiej linii metra , w okolicach stacji takich jak Intendente, Restauradores, Avenida czy Anjos. Ceny? Dwuosobowe pokoje o niższym standardzie, czasem ze wspólną łazienką, znajdziemy już od około 200 zł za noc. Hotele o wyższym standardzie to wydatek rzędu 450 zł i więcej. Loty do Lizbony - jak zaoszczędzić i jeszcze coś zwiedzić Do Lizbony polecimy bezpośrednio z czterech polskich miast: Warszawy, Krakowa, Wrocławia i Poznania. Koszt biletu w obie strony waha się zazwyczaj od 600 do 800 zł, w zależności od miasta wylotu i terminu podróży. Jeśli chcesz zaoszczędzić, warto rozważyć lot z przesiadką. Taki wariant może obniżyć koszty nawet o 300 zł , a przy okazji pozwala odwiedzić inne ciekawe miejsca. Na przykład: lecąc z przesiadką w Bergamo, możemy znaleźć bilety już od około 480 zł. Co więcej, zyskujemy możliwość spędzenia kilku godzin (lub nawet całego dnia) w tym urokliwym włoskim mieście. Możemy również wyskoczyć do pobliskiego Mediolanu, czy też nad Jezioro Como. *** Kolejny odcinek "Podróży na własną rękę" już za dwa tygodnie, w czwartek 1 maja. *** O autorce cyklu "Podróże na własną rękę" Agata Zaremba: Absolwentka dziennikarstwa i medioznawstwa o specjalności fotografia prasowa, reklamowa i wydawnicza. W Interii najczęściej zajmuje się tematyką podróżniczą i społeczną. Miłośniczka Włoch i Japonii, amatorka tanich podróży. Odwiedziła ponad 25 krajów w tym Brazylię, Tajlandię, Japonię i Stany Zjednoczone, organizując wszystkie podróże na własną rękę. I to wszystko z małym plecakiem podręcznym!

Tętni życiem o każdej porze dnia i nocy. To miasto skradnie serce każdego

Agata Zaremba Podróże samolotem to dziś codzienność dla milionów osób – zarówno tych wyjeżdżających służbowo, jak i planujących wypoczynek. Wśród częstych uwag zgłaszanych przez pasażerów znajduje się niska temperatura na pokładzie. Choć dla wielu osób może być to uciążliwe, chłodniejsze warunki w kabinie nie są przypadkowe – mają konkretne i praktyczne uzasadnienie, związane z bezpieczeństwem, zdrowiem oraz komfortem podróży. Spis treści: Jak kontrolowana jest temperatura w samolocie? Niska temperatura na pokładzie a zdrowie pasażerów Chłód w kabinie ma też funkcję praktyczną Jak kontrolowana jest temperatura w samolocie? Utrzymanie odpowiedniej temperatury w kabinie samolotu to złożony proces, zależny od wielu czynników technicznych i operacyjnych. Gdy samolot stoi jeszcze przy terminalu, do jego kadłuba podłączane są zewnętrzne systemy klimatyzacyjne, które odpowiadają za cyrkulację powietrza i chłodzenie wnętrza maszyny. Te urządzenia, często widoczne w formie dużych, żółtych rur, dostarczają powietrze do środka samolotu, zanim uruchomione zostaną silniki. Po starcie, klimatyzację przejmują systemy napędzane głównymi silnikami, a za kontrolę temperatury odpowiada załoga. Wnętrze samolotu podzielone jest na kilka stref, z osobnymi czujnikami, co pozwala na różnicowanie temperatury w różnych częściach kabiny - od kokpitu, przez klasę ekonomiczną, po kabinę załogi. Choć stewardesy mogą regulować temperaturę w ograniczonym zakresie, poważniejsze zmiany wymagają decyzji z kokpitu. Co ważne, nie istnieją międzynarodowe standardy regulujące dokładną temperaturę w samolotach. Linie lotnicze kierują się wewnętrznymi wytycznymi, a decyzje w tej sprawie są uzależnione m.in. od typu samolotu, długości lotu czy liczby pasażerów. Zobacz również: Podróże na własną rękę: Stewardessa zdradza swoje triki na wygodne podróżowanie. To najlepsze miejsce w samolocie Niska temperatura na pokładzie a zdrowie pasażerów Chłodniejsze warunki panujące w kabinie to nie tylko kwestia komfortu załogi czy oszczędności energetycznych. Przede wszystkim chodzi o zdrowie pasażerów. W cieplejszych warunkach, przy obniżonym ciśnieniu powietrza i jego niskiej wilgotności, organizm człowieka jest bardziej podatny na zawroty głowy, nudności, a nawet omdlenia. Z tego powodu temperatura w samolocie utrzymywana jest na poziomie, który minimalizuje ryzyko takich objawów. W samolotach panuje także bardzo suche powietrze - wilgotność może wynosić zaledwie 10-20 proc. Zbyt wysoka temperatura w takich warunkach dodatkowo zwiększa ryzyko odwodnienia. Utrzymanie chłodniejszego klimatu pomaga ograniczyć ten efekt, dlatego zaleca się, by pasażerowie regularnie się nawadniali podczas lotu. Zobacz również: Kto ma prawo do środkowego podłokietnika w samolocie? Zasady, o których powinien wiedzieć każdy Chłód w kabinie ma też funkcję praktyczną Niska temperatura w samolocie odgrywa również ważną rolę w kontekście ogólnego komfortu podróży. Chłodniejsze powietrze pomaga neutralizować zapachy - zarówno te związane z jedzeniem, jak i mniej przyjemne, np. od obuwia czy potu. W cieplejszym otoczeniu cząsteczki zapachowe stają się bardziej aktywne, co może pogorszyć jakość podróży dla pasażerów. Stąd właśnie potrzeba utrzymywania nieco chłodniejszej atmosfery na pokładzie, zwłaszcza przy dużym zagęszczeniu ludzi na małej przestrzeni. Dlatego też członkowie załogi często noszą ciepłe swetry czy kamizelki - to nie tylko kwestia uniformu, ale również konieczność wynikająca z realiów pracy w niskiej temperaturze. Pasażerowie również powinni pamiętać o odpowiednim przygotowaniu do lotu: lekki sweter, skarpetki czy chusta mogą znacząco podnieść komfort podróży, zwłaszcza na dłuższych trasach. Zobacz również: Ekspertka zdradza podróżniczy trik. Zamknij but w sejfie *** Źródło: NewsUkraine

Dlaczego w samolotach jest zimno? To w trosce o komfort i zdrowie pasażerów

Natalia Jabłońska Włoskie Cinque Terre przyciąga tysiące turystów z Polski, ale nie wszyscy zdają sobie sprawę, że wakacyjny luz może słono kosztować. Lokalne władze zaostrzyły przepisy dotyczące bezpieczeństwa - a w centrum uwagi znalazło się obuwie. Kontrole są regularne, a za sandały lub klapki grożą wysokie mandaty. Buty pod lupą strażników parku. Nowe zasady dla turystów Włoska riwiera Ligurii i malownicze Cinque Terre od lat kuszą turystów pocztówkowymi widokami, stromymi klifami i romantycznymi ścieżkami. Jednak rosnąca popularność tego regionu, szczególnie wśród Polaków, zmusiła lokalne władze do zdecydowanych działań . W odpowiedzi na tłumy odwiedzających i liczne wypadki, dyrekcja Parku Narodowego Cinque Terre wprowadziła surowe przepisy dotyczące odpowiedniego obuwia na szlakach turystycznyc h. Czytaj też: Już wiadomo, jaka pogoda czeka nas na Wielkanoc. Jeden dzień będzie gorący Zakazem objęto m.in. klapki, sandały oraz inne nieodpowiednie buty, które mogą być niebezpieczne podczas pokonywania stromych tras . Turyści, którzy zlekceważą zasady, muszą liczyć się z karami w wysokości od 50 do nawet 2500 euro . Dlaczego Włosi wprowadzili zakaz? Szlaki prowadzące przez pięć miejscowości Cinque Terre - Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola i Riomaggiore - nie są zwykłymi trasami spacerowymi . To często wąskie, kamieniste i strome ścieżki, położone wśród klifów i nad przepaściami. Nieodpowiednie obuwie zwiększa ryzyko wypadków , co w ostatnich latach stało się poważnym problemem dla służb ratunkowych. Czytaj też: Zaparkowałem na miejscu przeznaczonym dla rodzin z dziećmi. Czy grozi mi mandat? - tłumaczą włoscy przewodnicy, którzy od lat apelowali o zaostrzenie przepisów . Teraz ich głos został usłyszany. Cinque Terre mówi "stop" masowej turystyce Nowe przepisy to część szerszej strategii walki z tzw. overtourismem - nadmierną turystyką, która zagraża unikatowemu charakterowi regionu . Oprócz zakazu nieodpowiedniego obuwia, wprowadzono także ruch jednokierunkowy na najpopularniejszych odcinkach oraz konieczność wcześniejszej rezerwacji wejścia na niektóre trasy . Czytaj też: Popularne warzywo to bogactwo składników odżywczych. Co daje jedzenie marchewki? Najlepszym przykładem jest kultowa Via dell’Amore - romantyczna trasa łącząca Riomaggiore i Manarolę, która została ponownie otwarta po ponad dekadzie . Obecnie obowiązuje tam limit 400 osób na godzinę, a bilet należy zarezerwować online. Co warto wiedzieć przed podróżą do Cinque Terre? Jeśli planujesz trekking po Ligurii, warto wcześniej przygotować się na nowe realia . Oto najważniejsze zasady, które obowiązują turystów: Unikaj klapek i sandałów - postaw na solidne buty trekkingowe. Sprawdź aktualne informacje na stronie Parku Narodowego Cinque Terre . Zarezerwuj wejście na popularne szlaki , np. Via dell’Amore, z wyprzedzeniem. Zwracaj uwagę na znaki informujące o ruchu jednokierunkowym . Czytaj też: Popularna wielkanocna przyprawa wycofana. Sklep ostrzega klientów

Włosi kontrolują polskich turystów. Chodzi o jeden z elementów garderoby

Natalia Jabłońska Marzysz o miejscu, gdzie niebo jest zawsze błękitne, a promienie słońca otulają ciało przez większość roku? Mamy dobrą wiadomość – właśnie poznaliśmy najbardziej nasłonecznione miasta Europy! I choć konkurencja była zacięta, na podium bezapelacyjnie króluje hiszpańska Kartagena. Spis treści: Witamina D na wyciągnięcie ręki Hiszpańska dominacja - nie tylko plaże i tapas Południe Europy w świetle reflektorów 20 najbardziej słonecznych miast Europy - ranking Holidu Witamina D na wyciągnięcie ręki W dobie, gdy niedobór witaminy D staje się niemal epidemią, wizja przeprowadzki (albo choćby urlopu) w miejscu skąpanym w słońcu brzmi jak zdrowotna inwestycja. Platforma Holidu opublikowała zestawienie 20 europejskich miast, które mogą poszczycić się największą liczbą godzin słonecznych miesięcznie. Wyniki? Zdecydowanie przemawiają za Hiszpanią - to właśnie ona zdominowała pierwsze miejsca w rankingu. Na samym szczycie znalazła się Kartagena - portowe miasto położone w południowo-wschodniej Hiszpanii, które notuje aż 283 godziny słońca miesięcznie. To niemal 12 dni pełnego, bezchmurnego nieba w każdym miesiącu! Jeśli więc szukasz miejsca, gdzie lato trwa niemal przez cały rok, odpowiedź jest jasna jak hiszpańskie niebo. Zobacz również: Tylko godzinę drogi od Poznania znajduje się jedno z najpiękniejszych miejsc w Wielkopolsce. Odkryj Smolarnię i rzekę Bukówkę Urokliwe miasteczko jest na ustach wszystkich. Co ciekawego można zobaczyć w Końskich? Kto ma prawo do środkowego podłokietnika w samolocie? Zasady, o których powinien wiedzieć każdy Hiszpańska dominacja - nie tylko plaże i tapas Tuż za Kartageną uplasowały się inne hiszpańskie perełki: Alicante (279,6 godzin), Malaga (279,3 godzin), Murcia (277 godzin) oraz Granada (274,4 godzin). Słoneczna aura to nie wszystko - te miasta oferują także wspaniałą kuchnię, imponującą architekturę i atmosferę, której nie da się podrobić. Hiszpania zachwyca nie tylko ilością promieni słonecznych, ale i stylem życia, który celebruje slow life, sjestę i codzienne przyjemności. Nic dziwnego, że dla wielu to wymarzone miejsce na dłuższy pobyt - nie tylko wakacyjny. Południe Europy w świetle reflektorów Choć to Hiszpania gra tu pierwsze skrzypce, nie sposób pominąć innych śródziemnomorskich metropolii. Włoska Katania (273,7 godzin), francuska Marsylia (266,1 godzin) czy greckie Ateny (261,6 godzin) również należą do grona miast, w których promienie słoneczne są stałym gościem. Co ciekawe, na liście znalazły się także takie miejsca jak Palermo, Neapol, Rzym, a nawet Nicea - doskonałe kierunki dla tych, którzy chcą połączyć miejską elegancję z urlopową beztroską. 20 najbardziej słonecznych miast Europy - ranking Holidu (średnia liczba godzin słońca miesięcznie) Kartagena - 283 Alicante - 279,6 Malaga - 279,3 Murcia - 277 Granada - 274,4 Katania - 273,7 Sewilla - 273,4 Kordoba - 268,2 Marsylia - 266,1 Madryt - 265,4 Saragossa - 264,5 Ateny - 261,6 Palma de Mallorca - 259 Nicea - 252,5 Santa Cruz - 251,1 Bari - 248,9 Rzym - 247,5 Palermo - 247,4 Montpellier - 247,1 Neapol - 242,

tourism

LATEST INSIGHTS